-
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 80 (FINAL)
-
Καλημέρα μικρή μου φραουλίτσα
-
Καλημέρα βερικοκάκι μου
-
Καλημέρα μηλαράκι μου
-
Καλημέρα καρπουζάκι μου
-
Καλημέρα αχλαδάκι μου
-
Καλημέρα βατομουράκι μου
-
Καλημέρααα..αααα...αα!
-
Τι είναι αυτό; Αα! σπυράκι;
-
Τι έγινε; Για να δω...
-
Όχι όχι από το μαξιλάρι είναι. Ο Θεός να σε έχει καλά!
-
Α μαμά! Α!
-
Καλημέρα μελαχροινούλα μου!
-
Θα γίνει νυφούλα και θα φύγει για άλλο σπίτι...
-
Θα σταματήσει η καρδιά μου από τον ενθουσιασμό...
-
Θα κλείσω τα μάτια μου και θα βρεθώ κατευθείαν στο τραπέζι να βάζουμε τις υπογραφές!
-
Θέλω να περάσει όλο αυτό πολύ γρήγορα... Διαφορετικά θα πεθάνω!
-
Aααα για κοίτα με Cemre
-
Σύνελθε σε παρακαλώ.
-
Προσπάθησε να απολαύσεις κάθε στιγμή αυτής της μέρας κόρη μου
-
Μην έρθεις μετά και μου λες ότι δεν θυμάσαι τίποτα από το άγχος σου!
-
Ε, τότε να το περάσουμε όλο σε αργό ρυθμό, ε?
-
Μαμά, είναι 9!!!
-
Αμάν Cemre έχουμε πολύ ώρα παιδί μου.
-
Στάσου, κάτσε να σε δω.
-
Δεν κοιμήθηκες καλά από το άγχος, ε?
-
Μα μην ανησυχείς, όλα είναι υπό έλεγχο.
-
Όχι πανικός!
-
Ετοίμασα μια μάσκα για κάτω από τα μάτια, Cemre.
-
Θα τρελαθείς. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο φανταστική είναι. Θα στην βάλω μετά το πρωινό.
-
Άσε τα πάντα στη μανούλα
-
Και μην ανησυχείς για τίποτα, Cemre.
-
Είμαι όλη δική σας, «Νύφη του στέμματος»
-
Α.. Μα με το δεξί, Cemre.. με το δεξί πόδι παιδί μου!
-
Eεεε... ο Kuzey
-
Δες, μου έστειλε μήνυμα.
-
Aααι Cemre
-
Μην αρχίζεις με το τηλέφωνο τώρα έχουμε πολλές δουλειές σε παρακαλώ...
-
άντε!
-
"Καλημέρα...
-
Θα με παντρευτείς σήμερα;"
-
"Ναι".
-
"Εντάξει λοιπόν. Να πω τότε στη Şaziye πως λυπάμαι.."
-
"Περίμενε, καλύτερα να μην μπω ανάμεσα σας…"
-
- Άντε, Cemre!
- Έρχομαι!
-
Πού είσαι τόσες μέρες?
-
Εδώ ...
-
εκεί...
-
σ' ένα μέρος ας πούμε!
-
Ο μπαμπάς είπε "Μην είσαι γύρω από τον Kuzey...
-
άστον ήσυχο να παντρευτεί", κι έτσι εξαφανίστηκα.
-
Σου τηλεφωνούμε εδώ και μέρες!
-
Τι έγινε? Ο Αστυνόμος δεν μπόρεσε να με εντοπίσει?
-
Η μαμά κι ο μπαμπάς ανησύχησαν πολύ για σένα!
-
Μην λες ψέματα! Με τις διαδικασίες του γάμου, για μένα κανείς δεν νοιάστηκε, το ξέρω!
-
Güney!
-
Άντε βρε...
-
...ήρθε εκείνη η μεγάλη μέρα...
-
παντρεύεστε σήμερα!
-
Αγόρι μου η μαμά θέλει να σου μιλήσει, είναι επείγον να μιλήσουμε!
-
Τι επείγον?
-
Θα ήταν καλύτερα να τα πούμε από κοντά.
-
Προσπαθείς να με ξετρυπώσεις, ε;
-
Περιμένεις να κάνω ένα βήμα για να μου στήσεις παγίδα έτσι?
-
Τι λες εσύ ρε?
-
Τι λες εσύ ανεπρόκοπε? Πάλι ζαλισμένος είσαι?
-
Εντάξει ας μιλήσουμε, σήμερα είμαι διαθέσιμος.
-
Ααααα συγνώμη εσύ δεν είσαι διαθέσιμος, έχεις το γάμο σήμερα!
-
Güney, αγόρι μου άκουσε με πρώτα, άκουσε με!
-
Η Banu είναι έγκυος!
-
Σσσ.. γίνεσαι μπαμπάς, μπαμπάς με άκουσες?
-
Λες ψέματα! Για να με ρίξεις στην παγίδα λες ψέματα!
-
Ξεκόλλα ρε το κεφάλι σου! Παιδί μου είσαι τρελός; Τι είσαι?
-
Η καμαριέρα του σπιτιού το είπε στη μαμά. Η Banu είναι έγκυος!
-
Μίλησε αμέσως μαζί της Guney!
-
Συγκεντρώσου. Είναι η καλύτερη ευκαιρία να τα βρείτε και να φερθείς σαν άντρας!
-
Σσσ, ρε θα γίνεις πατέρας, ακούς τι λέω?
-
Μάλλον δε θα σου έλεγαν για το παιδί αλλά εσύ τώρα δεν θα πεις τίποτα;
-
Α; Αυτό το παιδί θα το μεγαλώσουν χωρίς πατέρα? Αυτό το παιδί χωρίς πατέρα θα μεγαλώσει?
-
Αγόρι μου πριν αρχίσει το ταξίμετρο να γράφει τώρα είναι η ευκαιρία!
-
Αυτή η κοπέλα η Banu είναι προφανές ότι δε στο είπε για να σιγουρευτεί
-
αλλά πίστεψε με σου μιλάω στα ίσα αυτή η κοπέλα σε αγαπάει!
-
Πήγαινε μίλα της, πάρε την ευθύνη, ζήτησε συγνώμη, κάντο για το παιδί σου!
-
Κοίτα και θα δεις όλα τα δυσάρεστα θα τελειώσουν!
-
Ίσως να ξεκινήσετε απ' την αρχή.
-
Αδύνατον σήμερα!
-
Θα γίνεις ΠΑΤΕΡΑΣ παιδί μου, με αυτό το παιδί θα ξαναφτιάξουν τα πράγματα. Με άκουσες;
-
Αδύνατον!
-
Αγόρι μου, η Banu σε χρειάζεται με άκουσες?
-
Έχει ανάγκη να ξέρει ότι είσαι δίπλα της! Χρειάζεται την υποστήριξη σου, με κατάλαβες;
-
Πήγαινε μίλησε της και πείσε την ότι από δω και μπρός θα είσαι άντρας!
-
Χάρη σε σένα πλέον από δω και πέρα δεν υπάρχει τίποτα...
-
Κοίτα...
-
Ρε...
-
Deniz!!!
-
Πού ήσουν;
-
Είμαι εδώ τώρα.
-
Δηλαδή...
-
Έλα, σε έψαχνα παντού, δεν άφησα μέρος που να μην σε αναζητάω.
-
και αν μπορούσα να είχα φύγει στο εξωτερικό, θα σε έψαχνα κι εκεί.
-
Ανέλαβα μια φιλανθρωπία για άστεγα παιδιά, ήμουν πολύ απασχολημένη.
-
Αλλά θα είμαι στην Τουρκία για ένα μήνα.
-
Έλα μέσα.
-
Θα τρελαθώ, αλήθεια σου λέω θα τρελαθώ!
-
Ο βοηθός μου με βρήκε. Από τον Alkot έμαθα ότι ήθελες να μου μιλήσεις.
-
Πώς; Ο Alkot Olguner;
-
Ήρθε εδώ; Ή τον βρήκε ο αστυνόμος Σερέφ;
-
Ο αστυνόμος Σερέφ μου έστειλε μήνυμα μέσω αυτού.
-
Ω, Θεέ μου; Γιατί τα μαθαίνω τελευταίος; Γιατί κανένας δεν μου λέει τίποτα;
-
Ήρθα σε σένα πριν πάω στον αστυνόμο.
-
Είναι τόσα που δεν ξέρεις Κουζέυ.
-
Γιατί μου έστειλες αυτό το γράμμα-γρίφο, ε;
-
Μπορούσες να βάλεις τις φωτογραφίες αυτού του.. του Μπαρίς σε ένα φάκελο
-
και να τις στείλεις. Γιατί έπρεπε να στείλεις αυτόν τον κωδικό;
-
Δεν θα σ' αρέσει καθόλου που θα το μάθεις από μένα Κουζέυ...
-
Και γιατί;
-
Γιατί από τη στιγμή που θα μάθεις την αλήθεια, τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο μεταξύ εσένα και του Γκιουνέυ.
-
Κοίτα! Μην παίζεις μαζί μου, πες μου στα ίσα τι συμβαίνει.
-
Πες μου τι συμβαίνει.
-
Και για τα ρέστα θα αποφασίσω εγώ μόνος μου, μην ανακατεύεσαι.
-
Στην ουσία δεν ήθελα καθόλου να ανοίξει αυτή η θυρίδα.
-
Γιατί δεν ήθελες;
-
Πολύ καλά έκανε και άνοιξε.
-
Ο Γκιουνέυ ξεσκέπασε το αληθινό πρόσωπο αυτού του καθικιού.
-
Είχε λόγο να σώσει το δικό του τομάρι.
-
Πες τα μου όλα και μην παίζεις με τις λέξεις!
-
Τι προσπαθείς να μου πεις;
-
Αρκετά!
-
Τον Φεράτ...
-
... ο Γκιουνέυ τον σκότωσε, Κουζέυ.
-
Ο Μερζάτ, δεν σκότωσε τον Φεράτ.
-
Εγώ έστησα αυτή την ιστορία.
-
Τον Φεράτ ο Γκιουνέυ τον σκότωσε .
-
Μην βάζεις άλλα καλό είναι έτσι.
-
Ντεμέτ, πώς είναι το δικό μου;
-
Πολύ ωραίο.
-
Και θα γίνει καλύτερο.
-
Έπρεπε να κάναμε διπλό γάμο, ε;
-
Θέλεις να ξεμπερδέψεις έτσι; Άντε!
-
Όχι μονάκριβη μου δεν το είπα γι αυτό.
-
Ήθελα να κερδίσουμε χρόνο...
-
επειδή η Τζεμρέ κι ο Κουζέυ δεν θα είναι εδώ τον Αύγουστο.
-
Θά 'ρθουν μην ανησυχείς.
-
η Τζεμρέ κι ο Κουζέυ είναι με το ένα πόδι εδώ.
-
Αν δεν έρθουν θα πας εκεί για ταξίδι του μέλιτος.
-
Τι έγινε; Μας κρυφακούς;
-
Όχι, κατά λάθος άκουσα αστυνόμε.
-
Συγνώμη, δεσποινίς, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά;
-
Εμπρός; Ζιγιά; Πες μου, τι τρέχει;
-
Θέλω να είσαι πολύ προσεκτικός σήμερα. Μην τον χάσεις από τα μάτια σου!
-
Θέλω να μαθαίνω ακόμα κι αν πετάξει έντομο!
-
Αυτά τα φύλλα φαίνονται πολύ μεγάλα...
-
δηλαδή, ενώ αυτά...
-
Να βάλουμε τα κίτρινα καλύτερα, ε;
-
Φαίνεται πιο απλό, πιο ωραίο έτσι.
-
Ακριβώς.. Αν ο Γκιουνέυ Τεκίνογλου...
-
αν ο Γκιουνέυ Τεκίνογλου βγει από το ξενοδοχείο, θα τον ακολουθήσεις, ντάξει;
-
Άντε! Θα παρακολουθείς κάθε του βήμα και θα με ενημερώνεις, εντάξει;
-
Καλή δουλειά. Άντε, νά 'σαι καλά.
-
Έμαθα για τον Γκιουνέυ όταν παρακολουθούσα τον Burak Catalcali.
-
Αυτή η κάμερα τον τράβηξε κατά λάθος
-
ενώ έβαζε το όπλο στο αυτοκίνητο..
-
Ο αστυνόμος Σερέφ παίρνει.
-
Κουζέυ;
-
Αυτό δεν είναι πρωινό, είναι κανονικό φαγοπότι.
-
Έτσι είναι σήμερα.
-
Γιατί; Επειδή είναι το τελευταίο πρωινό στο σπίτι της μαμάς μου;
-
Cemre, στμάτα να λες το «τελευταίο», θα σε χτυπήσω!
-
Δεν θα κλάψω, δεν θα κλάψω!
-
Μην το κάνεις αυτό θα τσακωθούμε, Cemre.
-
Πήρες τα αγχολυτικά σου;
-
Πήρα δύο χάπια αλλά και πάλι όταν κάτι είναι συγκινητικό...
-
Ας είναι! Φάε!
-
Μάζεψε λίγη ενέργεια!
-
Τι κάνεις μαμά;
-
Καλημέρα!
-
- Aα... κε Huseyin!
- Καλημέρα.
-
Έκανε αυτό που του είπα, βλέπεις;
-
Του είχα ζητήσει να τραβήξει και μια φωτογραφία για κάθε στιγμή αυτής της μέρας. Συνήθιζαν να το κάνουν αυτό...
-
Είπε «Θα δούμε» αλλά δες, ήρθε!
-
Καλημέρα.
-
Ήθελα να σας τραβήξω σε φυσικές πόζες.
-
Ελάτε κε Huseyin για το Θεό...πάρτε και μία φωτογραφία από εδώ.
-
Aα... κε Huseyin!
Είστε ένας εσείς. Αλήθεια.
-
Πραγματικά δεν μπορώ να βρω την κατάλληλη λέξη για σας.
-
Σας ευχαριστώ πολύ, πολύ.
-
Ευχαρίστηση μου, καλή μου Cemre. Και θα είμαι μαζί σου όλη τη μέρα. Τι πιο όμορφο από αυτό;
-
Η Zeynep, δεν μπορούσε να έρθει. Είναι άρρωστη κι έχει ξαπλώσει.
-
Πήρε χάπια...θα δούμε
-
Ελπίζω να είναι καλύτερα ως το βράδυ.
-
Στείλατε και κάποιον στο σπίτι του Kuzey, σωστά;
-
Ναι, ναι έστειλα.
-
Ξεκίνησε πριν από μένα. Είναι τώρα με την κα Handan και τον κο Sami.
-
Υπέροχα.
-
Τι πρέπει να κάνουμε κε Huseyin; Να τα κάνουμε όλα...
-
...σαν να είναι μια κανονική μέρα;
-
Ακριβώς αυτό.
-
Έχουμε φωτογράφο, Cemre.
-
Άντε κόρη μου. Ας πάρουμε το πρωινό μας.
-
Γιατί ο Kuzey δεν μου έστειλε απάντηση μαμά;
-
Θα βιάζεται, ας φάμε.
-
Γνώριζε ότι δεν είχα μόνο τις φωτογραφίες του Μπαρίς.
-
Όταν έφευγα την τελευταία φορά, εμφανίστηκε μπροστά μου στο αεροδρόμιο.
-
Ήθελε να του δώσω τις φωτογραφίες με τη δικαιολογία ότι το έκανε για την δική σου ασφάλεια
-
Μάλλον με είδε να χρησιμοποιώ τη θυρίδα
-
και φυσικά υπέθεσε ότι υπήρχαν στοιχεία εναντίον του.
-
Προστάτεψες τον αδερφό σου.
-
Γιε μου.
-
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
-
Νομίζεις ότι εγώ τον πυροβόλησα μπαμπά;
-
- Εσύ ήσουν ρε;
- ..εντάξει, εντάξει…
-
Αλήθεια πιστεύεις ότι εγώ το έκανα;
-
Kuzey..
-
Ξέρω ποιος είναι ο δολοφόνος του Φεράτ.
-
Ο αδερφός σου δεν είναι και τόσο αθώος όσο νομίζεις.
-
Δεν στο είπα..
-
γιατί η ζωή σου θα γινόταν ακόμα πιο δύσκολη αν γνώριζες
-
Αυτό το στοιχείο παρέμεινε στα χέρια μου για την ασφάλεια σου.
-
Ο Φεράτ ήταν υπεύθυνος για το θάνατο του γιου του Mirza
-
Ο άνθρωπος πέθαινε.
-
Δέχτηκε αμέσως να παραδοθεί ως δολοφόνος.
-
Κι η υπόθεση έκλεισε.
-
Όμως ο αστυνόμος Σερέφ δεν εγκατέλειψε την έρευνα.
-
Ήθελε να πιάσει τον Guney.
-
Κι ο αστυνόμος Σερέφ το ήξερε;
-
Το είχε υποψιαστεί.
-
Δεν πίστεψε την ιστορία με τον Mirza.
-
Με χρειαζόταν για να το αποδείξει, γι’ αυτό με έψαχνε.
-
Είμαι η πιο σημαντική του μάρτυρας.
-
Θα με χρησιμοποιήσει για να κάνει τον Guney να ομολογήσει
-
Ο Φεράτ δεν σημαίνει τίποτα για μένα, Kuzey.
-
Δεν με νοιάζει καν ποιος τον σκότωσε.
-
Γι’ αυτό ήρθα σε σένα πρώτα πριν να πάω στον αστυνόμο.
-
Πάνω από όλα όμως ο Guney είναι ο αδερφός σου.
-
Ήθελα η τελική απόφαση να είναι η δική σου.
-
- …έλα μέσα, έλα!
- Kuzey?
-
Άντε γιε μου. Ο πατέρας σου περιμένει κάτω
-
Έχουμε το ξύρισμα του γαμπρού.
-
Μα ξυρίστηκες ήδη?
-
..ο γάμος του Kuzey είναι σήμερα;
-
Kuzey!
-
Ναι, σήμερα είναι.
-
- Ω, καλημέρα γαμπρέ.
- Το ήξερες έτσι
- Ποιο ρε;
-
Όταν ευχαριστούσες τον Guney στο νοσοκομείο ήξερες ότι αυτός είχε σκοτώσει τον Φεράτ!
-
Ο Guney το έκανε;
-
Kuzey!
-
Sami, τι γίνεται;
-
Πού πηγαίνει;
-
Sami;
-
- Sami, τι γίνεται;
- Sami, τι συμβαίνει;
-
Sami;
-
- Εμπρός;
- Πού είναι το αγόρι μας; Ακόμα κοιμάται;
-
A, Seref, γιε μου!
-
Εγώ είμαι. Έχουμε κιόλας στολίσει το αμάξι. Πού είναι αυτός; Κάνει μπάνιο; Δεν απαντάει στο τηλέφωνο…
-
Όχι, έφυγε βιαστικά από το σπίτι.
-
Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι συμβαίνει!
-
Έφερα το κουστούμι του από το καθαριστήριο.
-
Όταν γύρισα ήταν εδώ η κόρη του Φεράτ...η Deniz.
-
Αυτό που του είπε...
-
Τον έκανε να φύγει τρέχοντας.
-
Εντάξει, εντάξει, θα το φροντίσω εγώ
-
Άστο ζωή μου, άστο αδερφέ…
-
- Seref, τι τρέχει;
- Έχω δουλειά.
-
- Αστυνόμε;
- Έχω δουλειά!
-
Seref, τι συμβαίνει;
-
Έχει να κάνει με τον Kuzey;
-
Εσύ πήγαινε και μείνε με την Cemre, εντάξει;
-
Αλλά μην την αφήσεις να καταλάβει κάτι.
Yunus, κι εσύ επίσης.
-
Τι έγινε πάλι;
-
Αργότερα Demet. Αργότερα.
-
Θεέ μου, κάνε να μην συμβεί τίποτα σήμερα… τουλάχιστον όχι σήμερα.
-
Περιμένεις να πέσω στην παγίδα έτσι;
-
Περιμένεις να κάνω το λάθος βήμα και να πέσω στην παγίδα;
-
- Ορίστε.
- Ευχαριστώ.
-
Εντάξει αδερφέ. Μακάρι ο Θεός να σου δίνει τα καλύτερα
-
Να κατεβάσουμε τις αποσκευές;
-
Όχι, όχι θα τις πάρω μετά.
-
Όπως θέλεις. Έτσι κι αλλιώς για σήμερα έχεις πληρώσει.
-
Δικό σου θέμα.
-
Τι έγινε πάλι; Τι; Τι;
-
Πού είσαι;
-
Τι έγινε; Γιατί ρωτάς;
-
Η Deniz...
-
Εμφανίστηκε.
-
Μου τα είπε όλα, Guney.
-
Τι έγινε, ρε; Δεν μιλάς; Τι συμβαίνει;
-
Αυτό με την Banu ήταν παγίδα, έτσι;
-
Η ιστορία με το μωρό ήταν ψέμα σωστά;
-
Αλήθεια είναι αγόρι μου!
-
Είναι αλήθεια! Ο Θεός να σε τιμωρήσει! Η Banu είναι έγκυος.
-
Πιάσε αμέσως τον Guney και φέρτον στο τμήμα, έγινα κατανοητός;
-
Ναι;
-
Εγώ είμαι, η Deniz.
-
Ήρθα. Είμαι στην Κωνστ/πολη. Πηγαίνω στο τμήμα τώρα.
-
Τώρα με παίρνεις;
-
Σήμερα με παίρνεις;
-
Αφού πήγες στον Κουζέυ;;;
-
Να πάρει η ευχή!
-
Πού είσαι; Πες μου! Θα έρθω να σε βρω! Πες μου!.
-
Τι θα κάνεις; Θα με παραδώσεις με τα ίδια σου τα χέρια;
-
Θα μιλήσουμε, Guney.
-
Κοίτα, Guney! Μίλα μου πριν πάρεις καμιά απόφαση.
-
Guney...
-
Άνθρωπε μου, ο αστυνόμος Seref σε ψάχνει. Ρε πρέπει να μιλήσουμε!
-
Δεν θα πέσω στην παγίδα σου.
-
Guney, πες μου πού είσαι.
-
Guney...Guney!
-
Guney!
-
Συγνώμη, μπορώ;
-
..ρε!
-
Το πόδι μου είναι άσχημα μπορείς να με πετάξεις στην πόλη;
-
Θα σε πάω, μην το αναφέρεις καν.
-
- Δεν χρειάζονται χρήματα.
- Πάρτα.
-
Συγνώμη! Είναι κανείς μέσα;
-
Κλείδωσε και το έσκασε.
-
Μπορώ να σε αφήσω στο κέντρο.
-
Όχι δεν χρειάζεται, άσε με στην πρώτη πιάτσα ταξί.
-
Εσύ ξέρεις.
-
A, Demet, καλή μου, καλώς ήρθες.
-
Έλα μέσα. Α!
-
Για να δω.
-
Πολύ όμορφο.
-
φανταστικό. Έλα, έλα.
-
Cemre, κοίτα το μπουκέτο της νύφης.
-
A! πολύ όμορφο.
-
Έλα εδώ! Καλώς όρισες.
-
Το αμάξι είναι έτοιμο;
-
Ετοιμάζεται. Είναι φανταστικό. Ο Seref ασχολείται μ’ αυτό.
-
Ωραία.
-
A, κε Huseyin πάρε μία φωτογραφία το μπουκέτο.
-
- Α.. αλήθεια.
- Καθώς της το δίνεις…
-
Πάρτο παιδί μου.
-
Σε παρακαλώ, χαμογέλασε φυσικά.
-
Σαν να το φέρνεις πραγματικά στη νύφη.
-
Πότε θα έρθει το αμάξι, Demet;
-
Όπως τα είχαμε συμφωνήσει.
-
Εντάξει.
-
Ο Θεός να μας βοηθήσει.
-
Έπρεπε να μας συμβεί κι αυτό;
-
Τι θα κάνουμε, Sami;
-
Έπρεπε να δούμε κι αυτές τις μέρες;
-
Τι θα κάνει ο Kuzey;
-
Σήμερα θα είναι η δυσκολότερη μέρα της ζωής μας κα Handan.
-
Όχι Sami, δεν θα είναι.
-
Σύνελθε.
-
Τίποτα δεν θα συμβεί σήμερα.
-
Έχουμε γάμο σήμερα.
-
Σε παρακαλώ, σύνελθε.
-
Πού είναι το φάρμακο σου;
-
Στην τσέπη σου;
-
Περίμενε να σου φέρω ένα ποτήρι νερό. Θεέ μου βοήθησε μας.
-
Δεν ξέρω τι να κάνω.
-
Αχ, Θεέ μου...
-
Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει.
-
Το ξέρω, κανείς δεν λέει τίποτα, απλά περιμένω εδώ.
-
Έφυγε με το αμάξι του πατέρα του;
-
Τι συνέβη;
-
Τι να κάνω τώρα; Να περιμένω εδώ;
-
Περίμενε λίγο ακόμα. Θα σε πάρω μετά..
-
- Demet? Δως το μου εμένα καλή μου.
- Συγνώμη.
-
Συνέβη κάτι κε Huseyin;
-
Όχι καλή μου.
-
- Συνέβη κάτι κακό;
- Όχι, όχι ψυχή μου. Δεν τρέχει τίποτα.
-
Demet, μου δίνεις το τηλέφωνο μου;
-
Εμπρός.
-
Πού είσαι; Δεν έχουμε μιλήσει από το πρωί.
-
Βιάζομαι. Γιατί; Τι έγινε;
-
Άρα δεν πήγες σ’ αυτήν την άσχημη τη Şaziye, όπως σου είπα.
-
Είναι πραγματικά τρελή.
-
Όχι δεν πήγα.
-
Με έχει πιάσει το στομάχι μου που δεν μου απάντησες από το πρωί στο μήνυμα.
-
Καλά λοιπόν, εσύ τρέχεις όλη μέρα για μένα...
-
...εγώ ετοιμάζομαι σαν βασίλισσα για σένα. Το ένα χέρι μου είναι σε μέλι και το άλλο σε έλαια.
-
Ωραία. Τέλεια.
-
Μάλλον δεν είσαι μόνος, άρχισες να μιλάς περίεργα.
-
Τέλος πάντων, ετοιμάσου, κλείνω.
-
Άντε, νά 'σαι καλά.
-
Δεν έχει νόημα να τους ειδοποιήσω.
-
Εντάξει, πήγαινε.
-
Πήγαινε. Δεν τρέχει τίποτα.
-
Ταξί!
-
Είμαστε σύμφωνοι, Banu;
-
-Πώς είναι;
-Μίλησα πολύ μαζί της.
-
Συμφώνησε να πάρει τα ηρεμιστικά.
-
Όλο αυτό πρέπει να λήξει σήμερα.
-
Ήδη η κατάσταση του μωρού είναι πολύ κακή.
-
Φοβάμαι πως θα αρχίσει να δηλητηριάζει την Banu.
-
Δείχνει έτοιμη για το χειρουργείο.
-
Να περάσω να την δω;
-
Φυσικά. Θα είμαι κάτω.
-
Καλή μου.
-
Νιώθω ήδη κενή μαμά.
-
Εσύ δε λες πως μερικές φορές δεν μπορείς να διακρίνεις τα όνειρα από την πραγματικότητα...;
-
Φαντάσου πως αυτό ήταν ένα όνειρο Banu.
-
Η πραγματική ευτυχία, η πραγματική ζωή θα αρχίσει από δω και πέρα.
-
Θα σου ανοίξουμε ένα καταφύγιο στο Los Angeles.
-
Θα έχεις ένα σωρό παιδάκια γύρω σου.
-
Κανένα από αυτά δεν θα είναι το δικό μου παιδί.
-
Αν τους δώσεις την αγάπη σου, όλα παιδιά σου θα είναι.
-
Θα δεις, θα σε κάνουν πολύ ευτυχισμένη.
-
Εμείς μαμά, σε κάναμε ευτυχισμένη;
-
Ο Baris;
-
Εγώ;
-
Μπορείς να φανταστείς ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο;
-
Μας αγαπάς όπως την πρώτη στιγμή που μας πήρες στα χέρια σου;
-
Ναι.
-
Όταν φύγουμε από εδώ, όλα τα άσχημα θα μείνουν πίσω.
-
Κι ο Baris το ίδιο.
-
Όμως πάντα θα σας αγαπώ.
-
Κοίτα κάτω παιδί μου.
-
Α, Cemre, σταμάτα να το κοιτάς θα το ματιάσεις!
-
Το νυφικό δεν το πιάνει το μάτι!
-
Α, αυτή πολλά ξέρει...
-
Cemre, κοίτα από εδώ...
-
Αχ μαμά, όσο πλησιάζει η ώρα του γάμου η καρδιά μου πάει να σπάσει.
-
Ανέπνεε βαθιά Cemre.
-
Έλα... εισπνοή, εκπνοή...
-
και εκπνοή.
-
Αιιι μου 'ρθε ζαλάδα τώρα!
-
Ο Seref δεν λέει τίποτα.
-
Είπε να σταματήσω την κουβέντα... Και τώρα δεν σηκώνει το τηλέφωνο.
-
Κάτι κακό έχει συμβεί. Σίγουρα.
-
Κάτι του είπε η θεία Handan
-
μου είπε να μην αφήσω μόνη τη Cemre, κι έφυγε τρέχοντας.
-
Κι ο Kuzey έφυγε βιαστικός.
-
κάτι είπε στον μπαμπά του..
-
δεν έδωσε καμία σημασία στον φωτογράφο μου
-
και έφυγε βιαστικά.
-
Κάτι συμβαίνει. Σίγουρα.
-
Παίρνω τη θεία Handan, δεν απαντάει.
-
Παίρνω τον Kuzey, δεν απαντάει κι αυτός.
-
Φοβάμαι πως κάτι κακό θα ακούσω.
-
Μην τους αφήσεις να το καταλάβουν. Μην τα κάνουμε όλα άνω κάτω.
-
Cemre, αυτή είναι η τελική σου απόφαση για την Zeynep;
-
Δεν θα την καλέσεις στο γάμο σου;
-
Μαμά, δεν θέλω αυτή την κοπέλα στο γάμο μου. Τι σού 'ρθε τώρα και ρωτάς;
-
Όχι καλή μου, αλλά κι ο κακόμοιρος ο άνθρωπος είναι πολύ λυπημένος μ' αυτό το θέμα.
-
Κοίτα! Γι' αυτό λέει με την Demet τώρα στον κήπο.
-
θέλει να τα βρείτε παιδί μου.
-
Δεν θέλω εγώ μαμά.
-
Μα παιδί μου, ουδέν κακό αμιγές καλού.
-
Κοίτα, ανακατεύτηκε με το πρώτο νυφικό...
-
και κοίτα τι ωραίο που βρήκες τελικά!
-
...ακόμα καλύτερο!
-
Ναι, έκανε και κάτι καλό μέσα από όλο το κακό που ήθελε να προξενήσει.
-
Cemre, σε παρακαλώ, μην τα λες αυτά, τουλάχιστον για χάρη του Husuk.
-
Δεν βλέπεις, ο κακομοίρης μας τραβά φωτογραφίες όλη την ημέρα.
-
Εσύ θα φύγεις, εγώ όμως θα βλέπω τα μούτρα τους για λίγο καιρό ακόμα Cemre.
-
Α μαμά, α!
-
Έλα δω...
-
Πες "εε"... άντε παιδί μου, πάρτην, σε παρακαλώ...
-
Δεν είναι να έρθει έτσι κι αλλιώς.. αλλά να την πάρεις μπροστά του.
-
Άντε.
-
Τέλειο μακιγιάζ!
-
-Είσαι πολύ όμορφη!
-Αλήθεια;
-
θα σε βάψω και εσένα.
-
-Άντε...
-Τι συμβαίνει;
-
Παίρνει τη Zeynep για...
-
Εντάξει. Την πήρα. Δεν το σηκώνει.Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι αυτό.
-
Σημασία έχει ότι την πήρες.
-
Κοίτα μαμά όμως, δεν θα την ξαναπάρω. Μην ξανανοίξεις αυτή την κουβέντα εντάξει;
-
Είμαι ακόμα θυμωμένη μαζί της. Και θα εξακολουθήσω να είμαι.
-
Εντάξει Cemre, για όνομα του Θεού, αρκετά!
-
Γύρνα από την άλλη να σου τελειώσω το βάψιμο.
-
Χαίρετε, είμαι η Zeynep Cicek. Τι γίνεται; Είναι έτοιμο;
-
Ωραία. Αλλά πρέπει να γίνει ακριβώς τη στιγμή που είπα.
-
Όταν πέσουν τα φώτα, όχι νωρίτερα.
-
Είναι πολύ σημαντικό για μένα.
-
Αλλά να μην σας δει κανείς.
-
Έχω δικό μου άνθρωπο εκεί, θα το φέρει εις πέρας.
-
Εντάξει ευχαριστώ, καλή σας μέρα.
-
Cihan, πάω στο κομμωτήριο παιδί μου...
-
-Κάτσε φρόνιμα. Μην με κάνεις να...
-Σιγά, σιγά...
-
A, τι έγινε;
-
- Τίποτα.
- Είσαι πολύ χλωμός.
-
Η καρδιά σου πάλι;
-
Όχι κυρία μου, δεν είναι η καρδιά του. Του έδωσα το φάρμακο του, θα γίνει καλά, πρέπει να ξεκουραστεί.
-
- Προσεκτικά.
- Sami!
- Έλα θα σε φροντίσω.
-
Περαστικά σας.
-
Ας τελειώνουμε μ’ αυτό.
-
Εντάξει, πάμε κάπου να γίνουν όλα.
-
Οι υπογραφές θα μπουν ενώπιον μάρτυρα.
-
Δεν χρειάζεται η επίδειξη. Πού πρέπει να υπογράψω;
-
Δώσε μου το εδώ.
-
Αυτό δεν ξεπληρώνει ότι μου έκανε αυτή η οικογένεια... αλλά...
-
Θα το δεχτώ
-
Η κανονική μου αποζημίωση θα είναι όταν πιάσουν τον Baris.
-
Αν ήταν στο χέρι μου, ως δικηγόρος της οικογένειας
-
Δεν θα σου έδινα ποτέ χρήματα μετά από όλα αυτά
-
Αλλά ο νέος ιδιοκτήτης του ομίλου
-
Φαίνεται πως είναι επιεικής.
-
Δέχτηκε να σε πληρώσουν εξαιτίας της συνείδησης του.
-
Ναι, ξέρω είναι πολύ ευσυνείδητος.
-
Αυτό είναι το δεύτερο μέρος.
-
Αυτά που ο Guney αποκάλυψε αρκούν για το τέλος του Baris.
-
Τι είναι σ’ αυτό το CD;
-
Μερικές ακόμα αποδείξεις
-
που θα οδηγήσουν στην καταδίκη του Baris.
-
Πες στον Guney να ειδοποιήσει τον δικηγόρο του το συντομότερο.
-
Γιατί το κάνεις αυτό στην ίδια σου την εταιρία;
-
Μετά από όλα όσα αποκάλυψε ο Guney και μετά από όλα αυτά που εσύ έκανες
-
η αξία του ομίλου Sinaner θα πέσει στο μηδέν.
-
Και η φήμη σου επίσης.
-
Ένας μεγάλος όμιλος καταρρέει, τι άλλο;
-
Επηρεάζει κι εσένα όμως.
-
Ποιος είπε ότι με απασχολούν τα χρήματα;
-
Ή ο όμιλος Sinaner;
-
Ήθελες να εκδικηθείς τους Sinaner, ε?
-
Πολύ ηλίθιο εκ μέρους σου.
-
Έχω αρκετή περιουσία ώστε να μπορώ να κάνω μια μικρή ηλιθιότητα, μην ανησυχείς
-
- Ο Guney ήρθε.
- Ωραία.
-
Baris;
-
Δεν θα ευχαριστήσω όμως κανέναν σας.
-
Εντάξει, ωραία, Seref.
-
Να μας ενημερώνεις, Seref.
-
Εντάξει, περιμένω.
-
Παρακαλώ. Γεια.
-
Τι λέει;
-
Δεν μπορούν να εντοπίσουν το τηλέφωνο του.
-
Τον ψάχνει η αστυνομία αλλά δεν ξέρουν πού μπορεί να βρίσκεται.
-
Δεν είναι κάπου εδώ.
-
Μπορεί να το έσκασε.
-
Μπορεί να είναι κάπου εκτός Κωνστ/πολης.
-
Ή, δεν ξέρω...μπορεί να είναι στο εξωτερικό.
-
Μα δεν έχει χρήματα.
-
- Πού μπορεί να πήγε;
- Πράγματι.
-
Βέβαια, δεν έχει χρήματα.
-
Μακάρι να τους πιάσουν και να πληρώσει για όσα είναι υπεύθυνος εκείνος.
-
Ναι, πράγματι, δεν έχει χρήματα.
-
Έχει χρήματα.
-
Έδωσα τις οικονομίες μου στον Guney.
-
Θα πλησιάσουμε από την πίσω είσοδο.. δεν θα μπω από την μπροστινή.
-
Σταμάτα, σταμάτα, σταμάτα!
-
- Γύρνα γρήγορα.
- Μα απαγορεύεται εδώ η αναστροφή.
-
- Γύρνα!
– Μα μπορούμε να...
- Γρήγορα!
-
Και επίτηδες να ήθελες να το κάνεις, δεν θα μπορούσες να το είχες καταφέρει.
-
Ακόμα και να ήθελες.
-
Ακόμα και να το ήθελες δεν θα μπορούσες να το πετύχεις.
-
Πώς θα μπορούσα να ξέρω ότι σήμερα είναι ο γάμος;
-
Γιατί δεν μου τηλεφώνησες;
-
Γιατί δεν μου τηλεφώνησες;
-
Παρόλο που ξέρεις ότι σε ψάχνω...
-
Παρόλο που ξέρεις την κατάσταση με τον Kuzey...
-
Γιατί δεν μου τηλεφώνησες πρώτα; Γιατί πήγες σ’ εκείνον πρώτα;
-
Τα κατέστρεψες όλα.
-
Παλεύω γι’ αυτό τόσους μήνες
-
Παλεύω τόσους μήνες να τσιμπήσω αυτόν τον άνθρωπο.
-
Κοίτα τώρα! Ο Kuzey προειδοποίησε τον αδερφό του κι αυτός εξαφανίστηκε.
-
Τριγυρνά ελεύθερος κι είναι επικίνδυνος! Τι θα κάνουμε τώρα;
-
Η ζωή του Kuzey και της Cemre είναι σε κίνδυνο.
-
Κρίμα!
-
Να ξέρεις, η παρεμπόδιση της δικαιοσύνης είναι κι αυτό έγκλημα. Το γνωρίζεις έτσι;
-
Θα πληρώσεις κι εσύ γι' αυτό!
-
Έλα.
-
Δεν μπορούν να εντοπίσουν το σήμα από το τηλέφωνο του Guney Tekinoglu.
-
Κοίτα!
-
..εντάξει, ακολουθήστε το σήμα από το κινητό του Kuzey Tekinoglu.
-
- Θα βρει τον αδερφό του.
- Όπως διατάξετε.
-
Τόσο αρκεί για να καταστραφούν όλα, Deniz Norton.
-
Ακριβώς τόσο.
-
Γεια σου φίλε.
-
Άνοιξε την πύλη, πρέπει να δω την κα Banu.
-
Αδύνατον.
-
Κοίτα φίλε, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου πρέπει να μιλήσω στην κα Banu.
-
Η κα Banu λείπει, δεν ξέρω πού είναι. Έφυγε πριν λίγο.
-
Μην μου λες ψέματα. Πού πήγε; Στην εταιρία;
-
- Είπα, δεν ξέρω.
- …τράβα το χέρι σου.
-
Φύγε, μην δημιουργείς προβλήματα.
-
Γεια, τι γίνεται; Πού είναι ο Guney;
-
κε Kuzey, απαγορεύεται για σας να περάσετε.
-
Ρε! Γά**** με με τις απαγορεύσεις σου!
-
Την αλήθεια λέω, σας παρακαλώ.
-
Ο κος Guney έτσι κι αλλιώς δεν ήρθε από δω.
-
Φύγετε κι εσείς, αλλιώς θα πρέπει να φωνάξω την αστυνομία.
-
Ιδιωτικό αυτοκίνητο, άνοιγμα πόρτας…
-
στον κο Burak με συνοδεία..
-
Πραγματικά θέλετε να μου ρίξετε στάχτη στα μάτια.
-
Περαστικά.
-
Δεν πέρασαν ακόμα, αλλά θα γίνει κι αυτό.
-
Φαίνεσαι μια χαρά. χαίρομαι.
-
Και πιο πολύ χαίρεσαι που ήμουν ο πράκτορας σου.
-
Δεν είπα σε κανένα ούτε και στην αστυνομία ότι ήσουν σπίτι όταν ο Baris με απήγαγε.
-
Ο Baris θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Θα μπορούσε κι αυτό να είναι μία εκδοχή.
-
Σε ακολούθησα..
-
Ήξερα ότι σε πήγε σπίτι του.
-
Αφού σκότωσε τον Sumer το δεύτερο μεγάλο σφάλμα του ήταν το να σε απαγάγει.
-
Ήμουν η μόνη μάρτυρας για το μανικετόκουμπο.
-
Άφησε όμως έναν μεγαλύτερο αποδεικτικό στοιχείο..
-
εσένα.
-
Θέλεις να πεις ότι θα ήταν καλύτερα να με είχε σκοτώσει;
-
- Και βέβαια όχι.
- Πώς το έσκασε; Πού εξαφανίστηκε;
-
Δεν έχω ιδέα.
-
Ο Baris ήταν ένας άνθρωπος με διαταραγμένη προσωπικότητα.
-
Μπορεί να αυτοκτόνησε.
-
Τον είχα βρει στην ταράτσα του ομίλου μια μέρα.
-
Θα μπορούσε να είχε πηδήξει αν δεν τον είχα πείσει.
-
Μπορεί να αυτοκτόνησε όταν είδε πως δεν μπορεί να διαφύγει, δεν ξέρω.
-
Εύχομαι να έχει πεθάνει.
-
Άστα αυτά.
-
Σκέψου την καινούργια σου ζωή.
-
Πάρε.
-
Είναι το κλειδί του σπιτιού σου στην Ελβετία.
-
Θα ειδοποιήσω να σε τακτοποιήσουν εκεί.
-
Simay, ξεκίνα πάλι το Πανεπιστήμιο.
-
Μάθε μια ξένη γλώσσα.
-
Ακριβώς. Πηγαίνω εκεί χωρίς να κοιτάζω πίσω.
-
Ευχαριστώ.
-
Ευχαριστώ.
-
- Ναι;
- A, Can Katmanoglu. Εγώ είμαι ο Kuzey.
-
- Το είδα ότι είσε εσύ. Λέγε.
- Άκου με λίγο, θέλω να σου πω.
-
Πού είσαι, στην εταιρία;
-
Είμαι εκτός. Τι έγινε;
-
Ξέρεις πού είναι η Banu;
-
Είναι στην εταιρία;
-
Δεν θα βάλεις ποτέ μυαλό, ε;
-
Δεν σου έγιναν μάθημα όλα όσα έχουν συμβεί. Γιατί θέλεις την Banu;
-
Περίμενε. Άκουσε με. Το πρόβλημα μου βασικά είναι ο Guney,αυτόν ψάχνω.
-
Ο Guney έμαθε για το μωρό.
-
Του είπα ότι θα γίνει πατέρας, με κατάλαβες;
-
Τώρα πηγαίνει στην Banu, θέλω να τον βρω πρώτος.
-
Καταλαβαίνεις τι σου λέω;
-
Για ποιο μωρό μιλάς;
-
Φίλε, μην κάνεις ότι δεν ξέρεις.
-
Μην υποκρίνεσαι. Το μάθαμε ότι η Banu είναι έγκυος.
-
Κοίτα αδερφέ μου, να σου πω.. Πρέπει να βρω τον Guney όσο πιο γρήγορα γίνεται!
-
Με κατάλαβες;
-
Ξέρεις πού είναι η Banu..;
-
Πες μου σε παρακαλώ, πες μου ρε…
-
Δεν ξέρω, Kuzey.
-
Δεν ξέρω..
-
Εμπρός! εμπρός, Ka... Katmanoglu;
-
Κάνε και μια φορά κάτι καλό…
-
ο Θεός κι η ψυχή σου…
-
Άστα αυτά. Βρήκα κάτι φανταστικό. Η Banu θα το ερωτευτεί αμέσως.
-
Η Banu είναι έγκυος, Venus.
-
Περιμένει το μωρό του Guney.
-
Πώς το έμαθες;
-
Γιατί δεν μου το είπες; Πώς μπόρεσες να μου κρύψεις κάτι τέτοιο;
-
Γιατί σήμερα θα έχει τελειώσει.
-
Θα της πάρουν το παιδί. Γι’ αυτό σου είπα να της δώσεις το δαχτυλίδι αυτή την εβδομάδα..
-
Ποιος σου το είπε;
-
Ρε, θα σε πιάσουν.
-
Ρε, θα σε πιάσουν.
-
Έλα γλυκιά μου. Βγάλε το φόρεμα σου, θα σου φορέσουν αυτό.
-
- Θέλεις να σε βοηθήσω;
- Όχι.
-
Ορίστε;
-
Κα Ebru, ο Guney έμαθε για το μωρό.
-
Τι;;; Μισό λεπτό.
-
Ετοιμάσου, έρχομαι.
-
Δεν θα σε πάρουν από μένα.
-
Δεν θα το επιτρέψω.
-
- Banu;
- Δεν θα μου πάρεις το μωρό μου!
- Banu, Banu, εγώ είμαι.
-
Banu, αγάπη μου, μην ανησυχείς.
-
Κανείς δεν θα μας το πάρει.
-
Δεν θα το επιτρέψω ποτέ.
-
Σήμερα έμαθα πως περιμένουμε παιδί.
-
Ο Kuzey μου το είπε.
-
Ήρθα τρέχοντας.
-
Banu;
-
Πάμε να το σκάσουμε!
-
Banu!
-
Η κόρη μου η Banu δεν είναι εδώ.
-
- Banu, ας το σκάσουμε.
- Βιάσου! Banu!
-
Πάμε να φύγουμε από δω αμέσως.
-
Μπορούμε να πάμε στην Αμερική, ε;
-
Μακριά από όλους και από όλα.
-
Και θα μεγαλώσουμε το παιδί μας εκεί.
-
Το πιστεύω, θα είναι μια νέα αρχή για όλα.
-
Banu, βοήθησε με να γίνω καλύτερος άνθρωπος, εντάξει;
-
Ήθελες να φύγουμε από εδώ, ας το κάνουμε τώρα!
-
Θα τα ξεκινήσουμε όλα από την αρχή, εντάξει;
-
Συγνώμη.
-
- Κάποιος το πάτησε από πάνω.
- Εντάξει.
-
Να σε ρωτήσω.. γιατί δεν μου το είπες από την αρχή;
-
Είμαι τρελή.
-
Εσύ το είπες αυτό.
-
Όχι δεν είσαι.
-
Ω, Θεέ μου, ω, Θεέ μου! Εδώ κοίτα ομορφιές!
-
Δόξα τω Θεώ!
-
- Πολύ όμορφη, ε;
- Δόξα τω Θεώ!
-
Σχεδόν τελειώσαμε, έτσι;
-
Εσείς είστε έτοιμοι;
-
Άσε μας εμάς. Είμαστε σχεδόν εντάξει.
-
Η κα Handan άργησε.
-
Είπε ότι ερχόταν αλλά δεν έφτασε ακόμα.
-
Μαμά, κι εκείνοι βιάζονται, θα έρθει όπου να’ ναι.
-
Αα, ήρθε, στο είπα, είδες;
-
Ανοίγω.
-
Demet πες της να μπει μέσα λέγοντας "bismillah", έτσι;
-
Ντάξει, θα της το πω.
-
Έχει ήδη αλλάξει πλευρά.
-
Α, καλά έκανε να χτυπήσω ξύλο!
-
Πολύ όμορφη.
-
A, ο Dogan είναι εδώ.
-
Τι έγινε γιε μου;
-
Τι κάνεις εδώ;
-
Δεν ήξερα τι να κάνω. Τουλάχιστον εδώ θα βοηθήσω εσένα.
-
Γιατί, τελείωσες με τον Kuzey;
-
Εντάξει, Dogan.
-
Δεν τράβηξα καθόλου φωτογραφίες γιατί έφυγε.
-
- Για πού;
- Δεν ξέρω. Μιλούσε με κάποια, όταν μπήκαμε σπίτι με την κα Handan.
-
- Με ποια;
- Δεν την ξέρω.
-
Δεν είναι από τη γειτονιά μας. Και μετά αυτή έφυγε.
-
Και ο θείος Sami έμεινε έτσι.
-
Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι συνέβη.
-
Κάτι κακό έγινε.
-
- A, Cemre.
- Κάτι κακό έγινε.
-
Cemre, μην πάει το μυαλό σου στο κακό κατευθείαν.
-
Έχεις τις φωτογραφίες μαζί σου; Για δείξε μου.
-
- Α, να τη.
- Ζούμαρε λίγο.
-
Μπορείτε να ζουμάρετε λίγο μόνο την κάμερα 9;
-
Banu, εδώ δεν υπάρχει πέρασμα για το άλλο κτίριο. Banu τι κάνεις;
-
Έλα. Δεν ήθελες να ξεφύγεις; έλα τότε...
-
Banu...
-
Μέχρι σήμερα εγώ εσένα εμπιστευόμουν. Πάντα πήγαινα στον δρόμο που μου έδειχνες.
-
Αφού είσαι μετανιωμένος, τότε έλα.
-
Banu κατέβα από εκεί σε παρακαλώ!
-
Είδα το όπλο που έχεις στην μέση σου. Το σκας από τους αστυνόμους. Αλλά δεν μπορείς να γλυτώσεις.
-
Ζωή μου, μπορείς να κατέβεις από εκεί; Banu...
-
Έλα, άντε. Εγώ είμαι το εισιτήριο της ελευθερίας σου.
-
Έξαλλου, γι' αυτό δεν ήρθες εδώ πέρα;
-
Γι’ αυτό δεν χάρηκες όταν έμαθες για το παιδί;
-
Όχι, όχι... Κατέβα να τα πούμε.. ζωή μου, έλα. Να χαρείς.
-
Άντε, έλα. Άντε..
-
Για εμένα δεν υπάρχει πια μετά, Guney..
-
ούτε και για εσένα υπάρχει το μετά. Το γνωρίζεις..
-
Με σκότωσες με το να μην με αγαπάς.
-
..ασχολήθηκες μέχρι να με διαλύσεις τελείως.
-
Banu, ζωή μου. Κοίτα. Σκέψου το μωρό σου. Το μωρό μας σκέψου, έλα να χαρείς.
-
Όποιος ήταν στα χέρια σου, τον κατέστρεψες.
-
Ακόμα και το ίδιο σου το παιδί.
-
Εξαιτίας των φαρμάκων που πήρα, πέθανε το παιδί μου.
-
O γιος μου πέθανε επειδή με έκλεισες στο νοσοκομείο.
-
Κρύβοντας το ότι είσαι δολοφόνος, σκότωσες τον ίδιο σου τον γιο, Guney.
-
Εσύ είσαι ο δολοφόνος μας, Guney..
-
Banu..
-
Banu..
-
Ba..
-
Φωνάξτε το γιατρό και την αστυνομία!
-
Τι θα κάνω τώρα εγώ Αλή, ε;
-
..από την μια πλευρά η Τζεμρέ, ντυμένη με το νυφικό της με περιμένει.
-
Από την άλλη πλευρά ο Guney.. έχει ανέβει πάνω στο σχοινί και πηγαίνει προς τον γκρεμό.
-
Τι θα κάνω εγώ αδελφέ μου;
-
Πού να περπατήσω; Ποιανού χέρι να κρατήσω, ρε;
-
Σε ποιον να γυρίσω την πλάτη μου εγώ;
-
Αγόρι μου, σήμερα εγώ πώς να παντρευτώ;
-
Πάλι στριμώχτηκα, έμεινα ανάμεσα σε 4 τοίχους.
-
Τι θα κάνω εγώ αδελφέ μου;
-
Τώρα το πιο πιθανό είναι ο Kuzey να ψάχνει τον Guney.
-
Αχ Cemre, μην κλαις ψυχή μου.. θα χαλάσει το μακιγιάζ σου.
-
Mην ανησυχείς. Ασχολείται και ο Seref.
-
Kι εσύ το γνώριζες Demet;
-
Tον Kuzey παίρνεις;
-
Ψυχή μου...
-
Kuzey, που είσαι;
-
Eίμαι στο...τρέχω... Συμβαίνει κάτι;
-
O Guney βρήκε έναν δρόμο να καταστρέψει και την σημερινή ημέρα, έτσι;
-
Παρακαλώ;
-
Η μητέρα σου τα εξήγησε όλα. Εξάλλου ο Guney είχε πει ότι θα κόψει τις φλέβες του αν παντρευτούμε.
-
Για να μην παντρευτούμε, θα κάνει ότι περνά από το χέρι του.
-
Όχι...όχι, εγώ απλά τον ψάχνω να μιλήσουμε πρώτα.
-
Άρχισες να σκέφτεσαι πάλι ο Guney ή η Cemre, έτσι;
-
Kuzey, μην κάνεις καμιά βλακεία. Ότι και να έχει κάνει άστον να πληρώσει.
-
Βέβαια..
-
Κοίτα, αυτή είναι η δική μας ζωή, εντάξει; Μην επιτρέψεις την σημερινή ημέρα να μας την πάρει! Σε παρακαλώ!
-
Δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο.
-
Σε παρακαλώ Kuzey, μην τον αφήσεις να πάρει την δική μας ζωή.
-
Cemre.. την σημερινή μέρα κανείς δεν θα την πάρει από εμάς.
-
Mε άκουσες;
-
Aπλά δεν θα μπορέσω να έρθω να σε πάρω από το σπίτι. Έχω αργήσει λίγο...
-
Θα ντυθώ και τέτοια και θα έρθω..
-
δηλαδή κατευθείαν θα έρθω εκεί.. έτσι όπως γίνεται στις ταινίες ..θα έρθω να σε περιμένω εκεί.
-
Μην πας στον Guney..
-
Eγώ έτσι κι αλλιώς δεν ξέρω που πήγε.
-
Ωραία τότε να είσαι στην ώρα σου στο τραπέζι του γάμου, εντάξει;
-
Εντάξει. Βέβαια.
-
Δεν θα με μισήσεις μετά, έτσι;
-
Εγώ εσένα πως να σε μισήσω, ''ασχημούλα'';
-
Εσύ είσαι η πολύτιμη μου.. είσαι πιο πολύτιμη και από την ψυχή μου.
-
Σε αγαπώ πολύ.
-
Κι εγώ εσένα.
-
Cemre τα λέμε.
-
Ορίστε, Guney.
-
Πού είσαι;
-
Εσένα ψάχνω, εσένα. Για την ακρίβεια εσύ που είσαι;
-
Εντάξει, ας μιλήσουμε τότε. Δεν έχει μείνει και κάπου που μπορώ να κρυφτώ.
-
Όπου είσαι έρχομαι.
-
Στο δάσος πάω εγώ. Στο δάσος στην μνήμη του Αλή.
-
Ο γάμος εκεί είναι, έτσι;
-
Όχι εκεί, δεν γίνεται εκεί. Γιατί εκεί θα βρίσκεται ο αστυνόμος Σερέφ. Να βρεθούμε κάπου αλλού εμείς.
-
Πλέον δεν υπολογίζω κανέναν.
-
Έτσι κι αλλιώς ο γάμος το απόγευμα δεν είναι; Θα πούμε ότι είναι να πούμε πριν έρθει κανείς. Και μετά τελείωσε.
-
Guney...
-
θα παραδοθείς;
-
Αυτό εσύ θα μου το πεις.
-
Ήρθε το αυτοκίνητο της νύφης.
-
Που είναι ο Seref;
-
Είναι μάλλον στον δρόμο και δεν πρόλαβε να έρθει. Κι εγώ το πήρα και ήρθα. Άντε...
-
Άντε να δούμε.. άντε πάμε.
-
ΔΕΝ κλαίμε. Δεν κλαίμε. Ούτε εγώ κλαίω. Σήμερα είναι η πιο ευτυχισμένη μέρα μας.
-
Δώσε μου το κλειδί και πάρε εσύ στο αυτοκίνητο σου Yunus μου.
-
Δεν θα οδηγήσω εγώ το αμάξι της νύφης;
-
Εγώ θα οδηγήσω το ταξί; Δώσε μου το κλειδί.
-
Τέλος πάντων...εγώ δεν το ονειρεύτηκα έτσι...αλλά τελοσπάντων...
-
Cemre.. εσύ εδώ θα γυρίσεις σαν γυναίκα του Kuzey. Θα γυρίσεις ως Cemre Tekinoglu.
-
Cemre Cayak Tekinoglu!
-
Aπό εδώ και πέρα θα αλλάξει η ζωή σου, θα αλλάξει το σπίτι σου όλα θα αλλάξουν.
-
Αλλά ένα πράγμα δεν θα αλλάξει, Cemre.
-
Εσύ θα μείνεις το μονάκριβο παιδί μου, εντάξει;
-
Eσύ πάντα θα έχεις από πίσω σου μια μάνα να σε στηρίζει, δίπλα σου.
-
Μην το ξεχάσεις αυτό, εντάξει; Cemre, ψυχή μου.
-
Να γίνεις πολύ ευτυχισμένη, να γίνετε ευτυχισμένοι. Το αξίζετε τόσο πολύ αυτό, Cemre.
-
Cemre, κορίτσι μου άντε. Θα αργήσουμε!
-
Ωραία ιδέα να κάνεις εδώ τον γάμο.
-
Ποιανού ήταν; της Cemre ή δική σου;
-
Kύριοι... μας επιτρέπετε για λίγο;
-
Είναι ο δικός του γάμος. Ο γαμπρός. Ο γαμπρός. Ο αδελφός μου.
-
Άντε αδελφέ...
-
Μίλησες με την Banu;
-
O αδελφός σου ο Αλι είναι ακόμα εδώ.
-
Ο αδελφός σου ο Guney δεν είναι καλεσμένος.
-
Guney...
-
κοίτα δω..Να σου πω..
-
...μάζεψε όλα σου τα υπάρχοντα και φύγε αμέσως από εδώ.
-
Θα σε βοηθήσω εγώ.
-
Το μυστήριο λύθηκε.
-
Ξέρεις πλέον ότι εγώ σκότωσα τον Ferhat.
-
Tον Ferhat τον σκότωσε ο Mirza Celtik.
-
H υπόθεση έκλεισε.
-
Όλοι αυτό γνωρίζουν.
-
Κι εσύ αυτό γνωρίζεις.
-
Με κατάλαβες;
-
Άκου τι θα σου πω.
-
Mην τυχόν και κάνεις καμιά βλακεία.
-
Πριν γεμίσει κόσμο εδώ, σήκω και φύγε.
-
Θα σε φυγαδεύσουμε από εδώ.
-
Κοίτα, κανένας δεν γνωρίζει ότι είσαι εδώ..
-
Δεν σε είδε κάνεις.
-
Ούτε εγώ σε είδα. Με άκουσες, Guney;
-
Δεν χορταίνεις να μου φέρεσαι καλοσυνάτα, έτσι;
-
Καλόψυχε, καλόκαρδε αδελφέ μου!
-
Προστατεύεις έναν ένοχο.
-
Να σε ενημερώσω ότι αυτό δεν είναι ένα απλό αδίκημα για να πας φυλακή 4 χρόνια.
-
Εσύ έφταιξες, εγώ έκανα την ποινή σου..
-
Εγώ επειδή αγάπησα μια κοπέλα, την ποινή αυτή την πληρώνω εδώ και χρόνια, ρε.
-
Θέλω να γίνω ευτυχισμένος.
-
Εγώ θέλω να γίνω πολύ ευτυχισμένος και ακόμα το παλεύω για να γίνω.
-
Εγώ σου μιλάω κοιτώντας σε στα μάτια, Guney.
-
Σε παρακαλώ.
-
Να τελειώνουμε σήμερα αυτή την δουλειά..
-
Κοίτα αγόρι μου, εσύ γίνεσαι πατέρας ρε. Γίνεσαι πατέρας!
-
Η ζωή εσένα σε συγχώρεσε. Σήκω κι εξαφανίσου από εδώ.
-
Μην μου λες εμένα τι να κάνω.
-
Μην μου υψώνεις την φωνή σου. Σήκω και φύγε από εδώ.
-
Τι απατεώνας είσαι εσύ ρε..
-
Για να μην μπλεχτώ στα πόδια σου
-
θες να με διώξεις, έτσι; ε;
-
Ε, τι να σου πω τώρα...!
-
Έτσι κι αλλιώς την ημέρα του ατυχήματος...όταν έμαθες ότι η κοπέλα που αγαπάω ήταν η Cemre...
-
..μόνο και μόνο για να με υποχρεώσεις aπέναντι σου, για αυτό το λόγο μπήκες μέσα στην θέση μου. Eνοχοποιήθηκες..
-
Kι εσύ ξεπλήρωσες το χρέος σου σκοτώνοντας τον Ferhat και τελείωσε.
-
Eγώ δεν το έκανα για εσένα. Tο έκανα για να προστατέψω την Cemre.
-
Εσύ από την δειλία σου ούτε την εκδίκηση του Ali δεν μπόρεσες να πάρεις.
-
Εγώ χωρίς να δειλιάσω, για την γυναίκα που αγαπάω, σκότωσα έναν άνθρωπο.
-
Κι έγινα δολοφόνος εγώ. Εγώ πήρα και την εκδίκηση του Ali. Εγώ.
-
Αν αυτά που έκανες μου τα έλεγες από την αρχή...
-
Αν μου τα είχες πει εσύ, τον καιρό που πέθανε ο Ferhat, θα μπορούσα να το είχα αποδεχτεί.
-
αλλά σήμερα...το ότι διάλεξες ειδικά σήμερα, είναι γιατί δεν θέλεις να παντρευτώ την Cemre.
-
Eγώ έγινα δολοφόνος 4 ανθρώπων.
-
4 ανθρώπους σκότωσα εγώ, ρε!!!
-
Σε μισώ.
-
Σε μισώ γιατί δεν έχεις τα βάρη που έχω εγώ...
-
Μπορεί να πλήρωσες εσύ το τίμημα του παιδιού που χτύπησα εγώ με το αυτοκίνητο, αλλά δεν απέτρεψες να γίνω εγώ ο δολοφόνος.
-
Ήταν ατύχημα.
-
Γι' αυτό σε μισώ.
-
Δεν είναι μικρότερο το βάρος στους ώμους μου επειδή ο Ferhat ήταν ένας παλιάνθρωπος.
-
Eξάλλου, εσύ έφερες τον Ferhat στην ζωή μας!
-
Aγόρι μου, σου λέω ότι ο φάκελος έκλεισε. O φάκελος έκλεισε.
-
Eγώ θα μιλήσω με την Deniz, να μην καταθέσει.
-
Mε κατάλαβες; Eγώ δεν θα σε αφήσω να μπεις φυλακή εξαιτίας του Ferhat ρε. Mε ακούς;
-
Σκότωσα την Banu...
-
Tι;
-
την Banu...
-
Tο μωρό μου...το σκότωσα.
-
Tι λες εσύ ρε;
-
Guney...άσε τις βλακείες ρε!
-
Μου είπε "με σκότωσε το ότι δεν με αγάπησες".
-
Εξαιτίας σου, δεν την αγάπησα εκείνη.
-
Εγώ δεν την αγάπησα εκείνη, όσο αγάπησες εσύ την Cemre.
-
Kαι σήμερα πήγε κι έπεσε στο κενό και σε μια στιγμή έδωσε τέλος στην ζωή της.
-
Guney...
-
..αδελφέ, έλα, έλα...
-
Mην πλησιάζεις...
-
Όλα είναι εξαιτίας σου...
-
Αδελφός λες!
-
Έγινα αδελφός αφού έγινα δολοφόνος 4 ανθρώπων...
-
Δώστο μου αυτό. Τι κάνεις, δώστο... Μην κάνεις βλακείες!
-
Μην πλησιάζεις...
-
Μην με τιμωρήσεις έτσι...
-
Δώστο σ' εμένα αυτό...
-
Εδώ θα σκοτωθώ, μπροστά στο τραπέζι του γάμου σου.
-
Μην κάνεις βλακείες. Τι κάνεις ρε; Κατέβασε το όπλο.
-
Κατέβασε το όπλο.. Guney...
-
Mε πίστεψες τώρα, ε; Πίστεψες ότι όλα όσα είπα ήταν αλήθεια;
-
Kοίτα...
-
Tο ξέρεις ότι αυτό δεν θα το επιτρέψω. Δεν θα μπορέσεις να μου βάλεις άλλο ένα βάρος στην πλάτη μου...
-
Mην πλησιάζεις...
-
Guney, δώσε μου το όπλο.
-
Δώσε μου ρε το όπλο σε μένα...σε μένα...
-
Εντάξει.. Πυροβόλησε.
-
...πυροβόλησε.
-
Πυροβόλησε με το γ@@@ο το όπλο σου...
-
Αφού πυροβολήσεις εσύ, ξέρεις εγώ τι θα κάνω;
-
Θα το πάρω το όπλο από τα χέρια σου και θα το καρφώσω στο κεφάλι μου.
-
Χωρίς να κλείσω καν τα μάτια μου!
-
Θα πυροβολήσω τον εαυτό μου.
-
Το ξέρεις ότι εγώ θα το κάνω αυτό!
-
Δώσε μου το τώρα..
-
Μην πλησιάζεις...
-
Guney!
-
Tόσο πολύ με μισείς εμένα ρε;
-
Eντάξει τότε, πυροβόλησε εμένα.
-
Πυροβόλησε εμένα, να γλυτώσεις..
-
Πυροβόλησε βρε, Πυροβόλησε.
-
Άντε...
-
Μην πλησιάζεις!
-
Γύρνα αυτό το όπλο και πυροβόλησε εμένα, άντε.
-
Guney..
-
Tι έγινε καλέ;
-
Όταν ήσουν εσύ στην φυλακή, κάθε μέρα προσευχόμουν να πεθάνεις.
-
Όταν ο Ferhat σε τραυμάτισε και πήγες στο νοσοκομείο, ήθελα να πεθάνεις.
-
Για να γλυτώσω από τις τύψεις, ήθελα να πεθάνεις!
-
Kuzey!
-
Kuzey!
-
Cemre! Στάσου...
-
Όταν ο Ferhat πήγε να σε χτυπήσει και η Cemre πήγε να θυσιάσει τον εαυτό της, ήθελα να πεθάνεις...
-
Σε μισώ.
-
Kuzey!!!
-
ΣΕ ΜΙΣΩ! ΣΕ ΜΙΣΩΩΩ!!!
-
Δύο μήνες μετά..
-
Αυτό ήταν όλο κι όλο; Είπατε ότι θα τα μεταφέρετε από το ένα σπίτι στο άλλο.
-
Δεν είπατε ότι θα τα αφήνατε στον κήπο.
-
Κι εσείς δεν μας το είπατε ότι ήταν τόσα πολλά.
-
Τα φέραμε, τελείωσε!
-
- Εντάξει μαμά, άστον, μην του μιλάς.
- Α Θεέ μου!
-
Κοίτα τι αγενής!
-
Το κάνουν επειδή είδαν δυο γυναίκες μόνες.
-
Δεν έπρεπε να τους πληρώσω.
-
Τους πλήρωσα προκαταβολικά, γι’ αυτό τα κάνουν αυτά τώρα.
-
Άστους, δεν πειράζει...
-
Φίλε δεν θα σε αφήσει ζωντανό ο θείος Sami όταν μάθει ότι στοιχημάτισες το ρολόι.
-
Αυτό να το σκεφτόμασταν πριν μπλέξουμε!.. Κεφτέ!
-
Τι είναι αυτό;
-
Σωστό θηλυκό αγόρι μου.
-
Τι έγινε; Δεν το είδες; ..μουλάρι.
-
Το σωστό θηλυκό χρειάζεται την βοήθεια μου, αδερφέ.
-
Μάλλον εσύ θέλεις βοήθεια με τα μυαλά σου!
-
Τόσα είναι, όσο το μέγεθος του σπόρου!
-
Γεια!
-
Καλή δουλειά!
-
Ευχαριστώ.
-
Φαντάζομαι ότι τώρα μετακομίζετε..
-
Κοίτα, μας περιμένει ο άνθρωπος, άντε..
-
Στάσου!
-
Όχι απλά βγάλαμε έξω τα πράγματα μας για πλάκα.
-
Κάνεις και πλάκα, μου αρέσουν οι πλάκες.Κι εγώ κάνω συνέχεια. Καλώς ήρθες στην γειτονιά μας.
-
Καλώς σας βρήκα.
-
Γεια!
-
Γεια.
-
Εμείς είμαστε απ’ τη γειτονιά. Εγώ είμαι ο Ali και αυτός είναι ο Kuzey.
-
Γεια σας είμαι η Gulten και αυτή είναι η κόρη μου η Cemre.
-
Cemre χάρηκα που σε γνώρισα, αν δεν μου το λέγατε θα πίστευα ότι εσείς οι δυο είσαστε αδελφές!
-
Γεια..
-
Γεια.
-
Στην γειτονιά το έχουμε παράδοση, όποιος καινούριος μετακομίζει στην περιοχή τον βοηθάμε.
-
Δηλαδή, αν θέλετε εγώ και φίλος μου ο Kuzey είμαστε στη διάθεση σας!
-
Βέβαια αν θέλει κι η Cemre…
-
Όχι δεν είναι ανάγκη… εμείς…
-
Όχι, όχι μετά χαράς.. δηλαδή ο μεταφορέας τα παράτησε εδώ έτσι και έφυγε και τώρα σκεφτόμασταν πώς θα τα πάμε όλα μέσα.
-
Μην το σκεφτόσαστε καθόλου. Εμείς είμαστε εδώ. Κuzey άντε!
-
Καλά ας βοηθήσουμε.
-
Εσύ πάρε αυτά τα ελαφριά πράγματα και άσε όλα τα βαριά για μένα.
-
Cemre εσύ στάσου.
-
Αι, πραγματικά μας υποχρεώνετε!
-
Χάνεις τον καιρό σου, αυτό το κορίτσι είναι άσχημο (cirkin) ρε.
-
Πραγματικά άσχημο.
-
Άντε, βρε..
-
Δεν είχαμε και πολλά, να μας συγχωρείτε. Ας βολευτούμε με αυτά.
-
Τι παραπάνω θεία Gulten;
-
Όλα είναι No.1, πέντε αστέρων.
-
Όταν τακτοποιηθείτε, θα επανορθώσετε.
-
Κοίτα εδώ..
-
Πήγαμε να γλιτώσουμε λίγα χρήματα και τώρα θα μας βγει πιο ακριβά.
-
Το χιούμορ σου εξαντλήθηκε;
-
Ή μας επιτρέπεται να αστειευόμαστε για λίγες ώρες ακόμα;
-
Δεν ξέρω για σένα αλλά εγώ σίγουρα έχω να ρίξω πολύ κλάμα.
-
A, Cemre.. Εσύ κλαψούριζες "Πώς θα συνηθίσω στην καινούργια γειτονιά μέχρι να κάνω φίλους "..και κοίτα!
-
Εξοικειωθήκατε αμέσως, τα βλέπεις;
-
Έχω ζεστή καρδιά θεία Gulten.
-
Είμαι και γλυκομίλητος, θα εξοικειωθούμε ακόμα περισσότερο.
-
Μου φαίνεται περίεργο να σε φωνάζω «θεία»!
-
Να σε λέω σκέτο Gulten..;
-
Aα...Όχι κι έτσι!
-
Ο Guney παίρνει.
-
A, γιατί;
-
- Ο αδερφός του.
- Kuzey, Guney…(Βορράς-Νότος)
-
Πολύ ευφάνταστο.
-
Aα, Cemre.
-
- Δίδυμοι είστε;
- Όχι, ο Guney είναι μεγαλύτερος.
-
- Ναι;
- Kuzey πού είσαι; Ο μπαμπάς τα έχει πάρει!
-
Τι έκανα πάλι;
-
Τσαντίστηκε που άργησες. Άντε αδερφέ, έλα όπου κι αν είσαι, σε ψάχνω. Θα βρούμε κανένα μπελά!
-
Δεν έρχομαι, έχω δουλειά.
-
Aα, Guney... Κλείσε.
-
Guney! Guney, εδώ είμαστε! Έλα! Έλα!
-
Έλα, έλα. Τι έγινε;
-
Kuzey, τι κάνετε εδώ;
-
- Πέρασε.
- Βοηθάμε τις νέες μας γειτόνισσες.
-
-Έλα.
-Όχι, όχι δεν θέλω να ενοχλήσω!
-
Ενόχλησες ήδη..
-
Έλα, μην ντρέπεσαι! Μόλις μετακόμισαν στην γειτονιά μας.
-
Συστηθείτε! Ο αδερφός μου. .
-
Γίνε κοινωνικός!
-
Συμμαζέψου!
-
Έλα, έλα.
-
Είμαι ο Guney.
-
Γεια, είμαι η Gulten, κι από δω η κόρη μου Cemre.
-
- Χάρηκα.
- Έλα, κάτσε να σου βάλω λίγο τσάι.
-
Κάτσε, κάτσε.
-
Όχι, δεν θα κάτσει... μας περιμένει ο μπαμπάς.
-
Πρέπει να φεύγουμε.
-
Εσύ τι πρόβλημα έχεις; Μπορεί να θέλει τσάι.
-
Γιατί μιλάς για λογαριασμό του;
-
Σε παρακαλώ, κάθισε Guney.
-
Κάτσε.
-
Παιδί μου, κάτσε κι εσύ, πάω να φέρω.
-
Μην σας βάζω σε κόπο...
-
Ο Guney είναι το καμάρι του σχολείου και της γειτονιάς μας.
-
Φαίνεται. Δεν μοιάζει καθόλου στον αδερφό του!
-
Αυτό το λες εσύ. Όλοι λένε ότι είμαστε ίδιοι.
-
Καταρχήν, είσαι πολύ ξανθός!
-
Ε, και; Εγώ είμαι ξανθός αλλά τουλάχιστον δεν είμαι ασχημομούρης!
-
«Ξανθός»! Σου πάει, Ξανθέ.
-
Τι έγινε; Δεν τελείωσαν ακόμα;
-
Έχουν μείνει μερικά πράγματα.
-
Ω, αδερφέ, καλώς ήρθες!
-
Ευχαριστώ, τι γίνεται; Σε έβαλαν κι εσένα να δουλεύεις «δελφινάκι»;
-
Όχι.. όλοι βοηθάμε στη μετακόμιση.
-
Περίμενε, κάτσε να έρθω κι εγώ, στάσου..
-
Πίστεψες πραγματικά ότι θα σου έδινα πραγματικές σφαίρες, Guney Tekinoglu;
-
Προχώρα.
-
A, μαμά, πού ήσουν;
-
Τι να κάνω παιδί μου; Αποχαιρετούσα τους γείτονες!
-
Ο Kuzey ήρθε.
-
Είναι μέσα.
-
- Από δω..
- Τι γίνεται κα. Gulten;
-
Γεια σου καλέ μου.
-
- Καλώς ήρθες.
- Ευχαριστώ.
-
Προσοχή, αυτά είναι εύθραυστα. Σιγά σιγά!
-
-Τα τακτοποίησες όλα;
-Ναι, τα τακτοποίησα.
-
Πέρασες να δεις τον Guney;
-
Όχι.
-
Πέρασα να δω τον Ali.
-
Αυτό δεν το πακετάρισα. Το πήρα μαζί μου.
-
Τι είναι αυτό;
-
Aα... εντάξει.
-
Εσείς, δις Cemre Cayak
-
με ελεύθερη βούληση
-
Δέχεστε να γίνετε η σύζυγος του Kuzey Tekinoglu;
-
Ναι!
-
Εσείς κε Kuzey Tekinoglu
-
με ελεύθερη βούληση
-
Δέχεστε τη δίδα Cemre Cayak για σύζυγο σας;
-
Ναι!
-
Οι μάρτυρες;
-
-Ναι!
-Ναι!
-
Με την εξουσία που μου δίνει η Πολιτεία, σας ονομάζω συζύγους.
-
Να είστε καλά.
-
Τι έγινε; Τι συμβαίνει;
-
Αυτό είναι το δικό μου δώρο.
-
Αυτή η έκπληξη σας περίμενε καιρό…
-
Αδερφέ, τραβάει αυτό;
-
Ορίστε παιδί μου, ανάβει το φως; Κοίτα...
-
Α εντάξει...Κύριες και κύριοι...και αγαπητά παιδιά...
-
Θεέ μου...Παιδί μου, τι τσίρκο που είσαι!
-
Μην ανακατεύεσαι ρε...
-
σήμερα είναι μια πολύ σημαντική μέρα...
-
ο Kuzey Tekinoglu να είστε σίγουροι ότι προχωράει με σταθερά βήματα στην επαγγελματική του ζωή...
-
Τι κάνεις εσύ;
-
ναι αδερφέ ...
-
σήμερα κάνουμε τα εγκαίνια στον πρώτο πάγκο Μακαρά....
-
η επαγγελματική ζωή εντάξει...
-
τώρα σειρά έχει η προσωπική ζωή...
-
τα λεφτά μπήκαν στην τσέπη...
-
σειρά τώρα έχει η Cemre...!
-
Αγόρι μου, ντροπή!
-
Έλα, φεύγουμε! Έλα στο αμάξι.
-
Έχουμε γύρισμα τώρα.
-
Ας πάρουμε και τη γνώμη της Cemre.
-
- Άντε, μας περιμένει η κόκκινη κορδέλα.
- A, Cemre...
-
Σήμερα είναι μία πολύ σημαντική μέρα..
-
Μπορούμε παρακαλώ να ακούσουμε κι εσάς;
-
Άντε, άντε!
-
Άντε, περιμένουν.
-
Έλα, Kuzey.
-
Πού το βρήκες αυτό;
-
Στο αρχείο του μπαμπά μου.
-
Ευχαριστώ, Zeynep. Ευχαριστούμε πολύ.
-
Να ευχαριστούμε τον Sefik που έστειλε το αυτοκίνητο του.
-
Ααα πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι χρειαζόταν αυτό...
-
Μήπως και δεν μπορούσαμε να σας πάμε εμείς;
-
Να μας τηλεφωνείτε συχνά και να μην μας αφήνετε χωρίς τα νέα σας!
-
Θα έρθουμε για τον γάμο σας.
-
Άντε γεια σου, να προσέχεις την πολύτιμη μου Demet.
-
Μην ανησυχείς, άντε, μακάρι ο Θεός να σε φυλάει.
-
Μόνο να μπορούσαμε να έρθουμε και στο αεροδρόμιο… δεν είναι δυνατόν πια!
-
Έλα Yunus!
-
Να προσέχεις τον εαυτό σου.
-
Κι εσύ επίσης νεαρέ, εντάξει; Μην μπλέξεις πουθενά!
-
Η μαμά μου δεν αντέχει το αεροδρόμιο και αυτό είναι πιο εύκολο για εμένα..
-
Να προσέχετε και οι δυο σας!
-
Μην ανησυχείς.
-
Ο Θεός να σας έχει καλά, εντάξει;
-
Έλα κα Handan.
-
Ψυχή μου..!
-
Να προσέχεις τον εαυτό σου. Και δώσε και χαιρετίσματα.
-
Εντάξει.
-
Έλα να σε δω, έλα, μην νομίζεις ότι θα σε ξεχάσω, Cicoz, λεβέντη μου εσύ!
-
Γεια σου αδελφέ μου.
-
Γεια σε όλους. Να προσέχετε τον εαυτό σας, άντε θα σας δούμε σύντομα!
-
Αιιι... Μην κάνεις έτσι κόρη μου, θα ειδωθούμε τον επόμενο μήνα.
-
Κι εγώ θα έρθω τον άλλο μήνα.
-
Κι εμείς θα έρθουμε για την πρωτοχρονιά
-
Άντε για να δούμε.
-
Πρόσεχε..
-
Το αυτοκίνητο ζεματάει…
-
Συγνώμη.
-
Για έλα κάτι έχεις στο πρόσωπο σου..
-
Τι είναι;
-
A, Cemre..
-
Εντάξει, μην κλαις. Θα σε βγάλω από το αμάξι.
-
Από εδώ και πέρα θα κλαίμε μόνο όταν μας λείπει κάποιος, εντάξει;
-
Μην κλαις ούτε γι’ αυτό…
