-
ပါပူရာတို႔ေက်ာင္း
-
ကြ်န္ေတာ္ေနေနတဲ့ေဟာဒီကမာၻၾကီးနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ သိဖို႔လိုပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္၀န္းက်င္ကျဖစ္ပ်က္သမွ်ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ သိတယ္.
-
ပင္လယ္...ငါး...ျပီးေတာ့ ငါးကို ဘယ္လိုဖမ္းမယ္ စသျဖင့္ေပါ့
-
ကြ်န္ေတာ္ကအေမနဲ႔အတူ လယ္ထဲကို လိုက္ေလ့ရွိတယ္။ အပင္ေတြဘယ္လုိၾကီးတယ္..အပင္ေတြကို သဘာ၀က ဘယ္လိုအစာအာဟာရေပးတယ္ဆိုတာကအစ ကြ်န္ေတာ္သိတယ္
-
အေမ့ေနာက္လိုက္ရင္ ကြ်န္ေတာ္သိပ္ေပ်ာ္တယ္.
-
ဘာကမ်ားခက္ခဲေနရမွာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းကျပန္လာတယ္။ အိမ္စာေတြလုပ္ဖို႔မလိုဘူးေလ.
-
ကိုလိုနီအခ်ိန္တုန္းက ဆရာမေတြရဲ့ သင္ၾကားနည္းက တစ္မ်ိဳးဗ်.
-
ကေလးေတြကို စာေရး၊စာဖတ္တတ္ဖို႔ သူတို႔ သင္ၾကားခဲ့တာဟာ ဒီေန႔ သင္ၾကားနည္းနဲ႔ အေတာ္ကြာတယ္.
-
အခုအခ်ိန္မွာ အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားကို ဖိအားေပးစနစ္နဲ႔ သင္တယ္.
-
ဘာေၾကာင့္မ်ား ကေလးေတြကို အိမ္စာေတြ ေပးေနဦးမွာလဲ.
-
ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ သူတို႔ေလးေတြေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ကစားခ်ိန္ေပးသင့္တယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ေလးေတြ ေဆာ ့ဖို႔အခ်ိန္ရျပီး ေကာင္းေကာင္းလည္းအိပ္ေပ်ာ္မယ္။
-
သူတို႔ပခံုးေပၚမွာ ေလးလံတဲ့ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြ မရွိဘဲနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ.
-
သူတို႔ခမ်ာ ကစားခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ အိမ္စာေတြရွိပါေသးလားလို႔ သတိရရွာၾကေသးတာမဟုတ္လား။
-
သူတို႔အေမေတြကို သူတို႔ေမးၾကေပမယ့္ အေမေတြကမွ အဲဒီအိမ္စာေတြကို နားမလည္တာ.
-
ဒီလိုပဲ အစ္ကုိေတြလည္းေမးရျပီ။ အဲဒီအခ်ိန္ အျပင္မွာကလည္း ေမွာင္ေနျပီ။ ေနာက္က်ေနျပီ။ မနက္ျဖန္ဆို အိမ္စာက တင္ရေတာ့မွာ..
-
ဒီေတာ့ အိမ္စာေတြေၾကာင့္ ဖိစီးေနရတာေတြကို ကန္႔သတ္ဖို႔ု႔လိုျပီ..
-
ပိုေၾကာက္ေလ ပိုဖ်ဥ္းေလပါပဲ။ အေၾကာက္တရားက အေတြးအေခၚကို ပိုအားနည္းေစတယ္.
-
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႔ကေလးေတြက ျမင္ရံုနဲ႔နားလည္တယ္။တစ္ခ်ိဳ႔က ၾကားမွနားလည္တာ။ တစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒီအတိုင္းကို နားလည္လြယ္တယ္.
-
ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နားလည္ဖို႔ လိုတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္.
-
သူတို႔ေလးေတြဟာ အျပင္ကိုၾကည့္ေနႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္္ စာသင္တာကိုေတာ့ နားေထာင္ေနၾကဆဲပဲ..
-
အခုက် ေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ခန္းထဲမွာ ပိတ္မိေစျပီး ဆရာေတြက ဖိအားေပးသူေတြျဖစ္လာျပီး..
-
ဒီလိုေအာ္ၾကတယ္...ေဟ့..မင္း ဘာကိုၾကည့္ေနတာလဲ.
-
-
အခု ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ တကယ့္ေတာ္တဲ့ အတန္း ရွိတယ္..
-
ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ကေလးေတြကို အသင္တတ္ျမန္တဲ့ကေလးနဲ႔ မျမန္တဲ့ကေလးဆိုျပီးခြဲျခားလိုက္တယ္.
-
နည္းနည္းသိျပီးသား ကေလးဆိုရင္ တျခားဆရာေတြကိုပါ သူတို႔ေလးေတြကို သင္ခြင့္ျပဳတယ္.
-
ဒါေၾကာင့္ ရိုးရိုးမသင္ဘူး။ က႑ အလိုက္ ခ်င့္ခ်ိန္ရတယ္.
-
လမ္းညႊန္ျခင္းအတြက္ေတာ့ ဆရာဟာ တပည့္ေတြနဲ႔ အမွန္တကယ္နီးစပ္ဖို႔လိုတယ္.သူတို႔ေလးေတြလက္ကို ေဟာဒီလိုကိုင္ျပီး...
-
ကြ်န္ေတာ္တို႕က စာသင္ခန္းထဲ၀င္လာ သူတို႔စာအုပ္ထဲ တစ္ခုခုုေရးခိုင္း၊ အဲဒါကို ေက်ာင္းသားေတြ ထပ္ခါထပ္ခါ ေရးဖို႔ ညႊန္ၾကားမယ္ေပါ့.
-
မိဘေတြနဲ႔ေတြ႔တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲအခ်ိဳ႔မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာခဲ့တယ္. ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ယူနီေဖာင္းတစ္စံုနဲ႔ပတ္သတ္တာေတြအတြက္ ကေလးေတြကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ျခယ္ေနတာပဲ လို႔ေလ..
-
တကယ္လို႔မ်ား သူတို႔ေလးေတြ ယူနီေဖာင္းက စိုေနဦးမယ္ဆိုရင္ တီရွပ္နဲ႔ေက်ာင္းလာလည္းရပါတယ္.တကယ္လို႔မ်ား သူတို႔ဖိနပ္ေတြ ျပတ္မယ္၊ ခိုးခံရမယ္ ဆိုလည္း ဖိနပ္သစ္ေပးႏိုင္သလို ေျခဗလာနဲ႔လည္း သြားႏိုင္သားပဲ.
-
အေရးၾကီးဆံုးအခ်က္က ကေလးဟာ စာသင္ဖို႔စိတ္ ရွိေနဖို႔ပဲ.
-
တစ္ခ်ိန္က ဒတ္ခ်္ကိုလိုနီျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဒီေန႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ေတာ့ အေတာ္ၾကီးကြာျခားပါတယ္.
-
ကိုလိုနီေတြက ေက်ာင္းေတြေတာ့ မေဆာက္ေပးသြားဘူးဗ်...သူတို႔ကဒီမွာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ိဳးပဲေလ့လာခဲ့တာ.
-
ကမ္းရိုးတစ္ေလွ်ာက္က ေတာင္တန္းေတြ ခ်ိဳင့္၀ႈမ္းေတြ စမ္းေခ်ာင္းေတြ..မွာ ေလ့လာခဲ့ၾကတာေပါ့.
-
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ပညာေရးစံတစ္မ်ိဳးကို ဒီမွာ ပံုစံခ်ဖို႔ သူတို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္..
-
သူတို႔ဟာ ေဒသတြင္းပံုျပင္ေတြကိုစုစည္းျပီး စာဖတ္ခ်င္လာေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တယ္.
-
ဒါေၾကာင့္လည္း ကေလးေတြအတြက္ ဖတ္စရာစာေပက သူတို႔ေမြးဖြားၾကီးျပင္းတဲ့ ဒီနယ္ေျမက ဒီေနရာေတြကိုပဲ အေျခတည္္တယ္.
-
ကေလးေတြက အဲဒီပံုျပင္ေတြကို နားလည္ၾကတယ္။ သူတို႔ သိျပီးသားမို႔ပါ။ သူတို႔မွာ ၀က္ကေလးေတြ ရွိၾကတယ္.
-
သူတို႔ေက်ာင္းေတြကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္သလဲဆိုတာ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
-
အရမ္းအကန္႔အသတ္မ်ားျပီး ကေလးေတြခမ်ာ စာသင္ခန္းထဲပိတ္မိေနတယ္.ဒီေတာ့အျပင္ေလာကအေပၚ..
-
ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းတဲ့ ေဟာဒီအျပင္ေလာကအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈနည္းလာတယ္.
-
အရင္တုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းေတြရဲ့နံရံေတြကို ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ပုခံုးေသးေသးေလးထက္ ပိုျမင့္ေအာင္သာ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္.
-
ဒါေၾကာင့္လည္း ငွက္ေတြပ်ံေနတာ မိုးေတြရြာေနတာကို ကေလးေတြျမင္ရေတာ့ သင္ၾကားခ်ိန္မွာ စိတ္ပင္ပန္းလာရင္ ဒါေလးေတြ ၾကည့္ျပီးရႊင္လန္းႏိုင္တယ္ေလ.
-
ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ ေက်ာင္းတက္ရက္ဟာ ပံုဆြဲတာတို႔ သီခ်င္းဆိုတာတို႔နဲ႔ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းလႊတ္ခါနီးခ်ိန္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ သီခ်င္းဆိုေလ့ရွိတယ္.
-
ဒီေတာ့ ဒီသင္ၾကားေရးစနစ္က အေတြးကို ႏိႈးဆြျခင္းကို အေျခခံတယ္ေပါ့..ျပႆနာေတြကို ပံုဆြဲျခင္းနဲ႔ အေျဖရွာေဆြးေႏြးၾကတယ္ေပါ့.
-
အင္ဒိုနီးရွားမွာဖြင့္ထားတဲ့ ပါပူရာေက်ာင္း လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ဒီက ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ပါပူရာနယ္သားေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ.
-
ပါပူရာနယ္သားနဲ႔ ပါပူရာ မဟုတ္သူေက်ာင္းသားအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ မတူညီတဲ့ သင္ရိုးေတြရွိပါတယ္.
-
ပါပူရာမဟုတ္တဲ့ေက်ာင္းသားကို ကြ်န္ေတာ္တို႕က (၁)နဲ႔(၁)ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ရလဲေမးရင္ သူက (၂)ရတယ္လို႔ ေျဖလိမ့္မယ္
-
ပါပူရာေတြအတြက္က် ဒီသင္ခန္းစာကို ဒီ့ထက္ဂရုစိုက္ဖို႔လိုအပ္သြားျပီ.
-
(၁)နဲ႔(၁)ေပါင္း၊ဘာေၾကာင့္ (၂) လို႔မေျဖႏို္္င္တာလဲ။ ဒါဟာ သူတို႔ေတြ ညံ့လို႔မဟုတ္ပါဘူး။
-
သူတို႔ေလးေတြက မွားသြားမွာေၾကာက္ျပီး စဥ္းစားလြန္ေနလို႔ပါ.
-
ဒါေၾကာင့္လည္း ဒတ္ခ်္ဆရာေတြဟာ ပါပူရာေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တျခားေက်ာင္းသားေတြကို ေရာေႏွာမထားခဲ့တာ.
-
ဒါဟာ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး.
-
တကယ္လို႔မ်ား ပါပူရာေက်ာင္းသားနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားေက်ာင္းသားကို အတန္းတစ္ခုထဲထားမယ္ဆိုရင္ အင္ဒိုနီးရွားေက်ာင္းသားက ပိုထူးခြ်န္မွာပါ.
-
အင္ဒိုနီးရွားမိဘေတြက သူတို႔သားသမီးေတြကို အိမ္မွာတင္ သင္ၾကားႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ပ့့ံေပးႏိုင္ၾကတယ္.
-
ပါပူရာေတြအတြက္က်..သူတို႔မိဘေတြဟာ တကယ့္ ထိပ္တန္းျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကေလးေတြကိုအိမ္မွာ သင္ၾကားေပးေလ ့မရွိၾကဘူး.
-
ဒ့ါေၾကာင့္လည္း ဆရာေတြအေနနဲ႔ အေတာ္အခက္ေတြ႔ရတာပါပဲ.
-
ဒါေၾကာင့္ ပါပူရာကေလးေတြအတြက္ သင္ၾကားေရးဟာ အခ်ိန္နဲ႔ေနရာကို သူမ်ားထက္ပိုလိုတယ္.သူတို႔ညံ့လို႔ မဟုတ္ပါဘူး.
-
ဒါက ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ လက္ခုပ္ကို တစ္ဖက္ထဲတီးေနရသလိုပဲ..လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ေတာ့ အသံမထြက္ႏိုင္ဘူးေလ.
-
မိဘ၊ဆရာေတြကပါ ပူးေပါင္းေဆြးေႏြးမွ လက္ခုပ္သံထြက္မွာပါ.
-
ဒါကပဲ ကေလးေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျဖျဖစ္ပါလိမ့္မယ္.