Return to Video

Ανασκόπηση των πρώιμων επικοινωνιών

  • 0:00 - 0:04
    Λοιπόν, καλώς επιστρέψατε. Τώρα, ο σκοπός ασφαλώς όλου αυτού του υλικού που είχατε στο
  • 0:04 - 0:09
    γραφείο σας, όλου αυτού του καταχτυπήματος και του ενοχλητικού θορύβου ήταν να
  • 0:09 - 0:15
    στέλνετε δεδομένα μέσω τηλεφώνου χρησιμοποιώντας ήχο. Ο λόγος ήταν το
  • 0:15 - 0:21
    γεγονός ότι τα υπολογιστικά μέσα ήταν σπάνια και εξαιρετικά πολύτιμα. Και για τους επιστήμονες που
  • 0:21 - 0:27
    προσπαθούσαν να επιλύσουν ερευνητικά προβλήματα, η πρόσβαση σε υπολογιστές ήταν ουσιώδης. Και δε
  • 0:27 - 0:33
    θα μπορούσαν όλοι να καθίσουν, σχηματίζοντας κάτι σαν μικρό δακτύλιο, γύρω από τον υπολογιστή. Έτσι λοιπόν είχαμε
  • 0:33 - 0:38
    τηλέφωνα στα γραφεία μας και μπορούσαμε να εργαζόμαστε στο γραφείο, όπως ακριβώς εγώ
  • 0:38 - 0:45
    δουλεύω στο γραφείο μου αυτή τη στιγμή. Αλλά δεν υπήρχε αρκετή υπολογιστική δυνατότητα για να
  • 0:45 - 0:51
    εργαστώ στο γραφείο μου, οπότε έπρεπε να συνδεθώ σε κάτι έξω. Αυτή ήταν λοιπόν η οδός
  • 0:51 - 0:57
    της επιστήμης. Και, ακριβώς επειδή τα υπολογιστικά μέσα ήταν σπάνια, η πρόσβαση
  • 0:57 - 1:03
    σε υπολογιστικούς πόρους ήταν ένας κρίσιμος παράγοντας της επιστημονικής έρευνας. Τώρα, ανέφερα
  • 1:03 - 1:09
    νωρίτερα τη μεταφορά δεδομένων με μισθωμένες γραμμές. Και παρόλο που υπήρχε η τάση αλληλεπίδρασης (σύνδεσης)
  • 1:09 - 1:14
    με έναν τοπικό υπολογιστή, γεωγραφικά κοντά σε εσένα, γιατί μπορούσες
  • 1:14 - 1:19
    να έχεις μόνιμη σύνδεση με κλήση (dial-up) όλη τη μέρα χωρίς να πληρώνεις ένα μόνιμο
  • 1:19 - 1:23
    μίσθωμα, εάν ήσουν τράπεζα ή είχες κάποια επιτακτική ανάγκη, μπορούσες να μισθώσεις
  • 1:23 - 1:29
    κάποια γραμμή από την τηλεφωνική εταιρία 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα κι έτσι να στέλνεις
  • 1:29 - 1:33
    δεδομένα μέσω αυτής οποιαδήποτε στιγμή ήθελες. Χωρίς κλήση, είναι συνεχώς συνδεδεμένη.
  • 1:33 - 1:39
    Αργότερα, εμείς οι ακαδημαϊκοί, εκτός από το να στέλνουμε δεδομένα, θέλαμε να επικοινωνούμε ο ένας με τον
  • 1:39 - 1:44
    άλλο. Θα ήταν ωραίο να είμαστε σε θέση να χρησιμοποιούμε ο ένας τον υπολογιστή του άλλου, αλλά συνήθως
  • 1:44 - 1:48
    είχαμε πάρα πολλούς, αλλά μερικές φορές θέλαμε να στείλουμε ένα αρχείο, ή κάποιο e-mail ή
  • 1:48 - 1:53
    κάτι τέτοιο. Αυτό οδήγησε στην επινόηση και δημιουργία της δικτύωσης μέσω αποθήκευσης
  • 1:53 - 1:58
    και προώθησης. Και πώς δουλεύει αυτό: Θα είχες κάποιο
  • 1:58 - 2:04
    υπολογιστή και θα χρησιμοποιούσες ένα μόντεμ για να κάνεις κλήση, κάπως έτσι.
  • 2:04 - 2:09
    Εννοώ, ίσως είχαν χαρτί αλλά ίσως και να μην είχαν. Αυτό φαίνεται πολύ προηγμένο, αλλά
  • 2:09 - 2:13
    θα είχες κάποιο γεωγραφικά τοπικό υπολογιστή που θα ήταν κατά κάποιο τρόπο ο υπολο-
  • 2:13 - 2:17
    γιστής που έκανε την περισσότερη δουλειά. Δεν είχες υπολογιστή στο γραφείο σου, είχες μόνο
  • 2:17 - 2:21
    μια σύνδεση σε ένα ή περισσότερους υπολογιστές της πανεπιστημιούπολης. Και
  • 2:21 - 2:26
    στη συνέχεια, αυτό που θα έκαναν τα πανεπιστήμια είναι να μισθώσουν μια γραμμή. Κι έτσι θα μπορούσαμε να
  • 2:26 - 2:31
    γράψουμε ένα πρόγραμμα αλληλογραφίας που θα εκτελούνταν σε αυτόν τον υπολογιστή και μετά θα στέλναμε e-mail
  • 2:31 - 2:36
    και οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσε να τα διαβάσει. Και αυτό που συνέβη ήταν ότι αρχίσαμε να
  • 2:36 - 2:42
    τα συνδέουμε μεταξύ τους σε αυτές τις οφιοειδής δομές, κι έτσι μπορούσαμε να το μοιραζόμαστε αυτό.
  • 2:42 - 2:48
    Θα σας δείξω λοιπόν πως δουλεύει η δικτύωση αποθήκευσης και προώθησης.
  • 2:48 - 2:52
    Κάποιος στέλνει ένα ηλεκτρονικό μήνυμα. Τώρα, ας πούμε ότι είμαστε αυτό
  • 2:52 - 2:57
    το άτομο εδώ κάτω, εντάξει. Και παράλληλα κάποιος άλλος έχει στείλει ένα ηλεκτρονικό μήνυμα επίσης, τα μηνύματα
  • 2:57 - 3:01
    περιμένουν εκεί. Και τώρα το επόμενο άτομο στέλνει ένα ηλεκτρονικό μήνυμα και τώρα 10
  • 3:01 - 3:06
    δευτερόλεπτα αργότερα, στέλνεις εσύ ένα μήνυμα. Τα μηνύματα αυτά κάθονται στην
  • 3:06 - 3:11
    ουρά. Περιμένουν ακριβώς όπως σε μια γραμμή σε στάση λεωφορείου ή σε μια γραμμή αναμονής σε
  • 3:11 - 3:15
    σταθμό τρένου. Περιμένουν σε μια γραμμή για ένα φλυτζάνι καφέ στα Starbucks. Περιμένουν στη σειρά
  • 3:15 - 3:19
    και αυτό που θα συμβεί είναι ο τοπικός υπολογιστής μας
  • 3:19 - 3:24
    να αρχίσει να στέλνει τα δεδομένα μέσα από τη γραμμή. Και αργά αλλά σίγουρα, θα πάρει
  • 3:24 - 3:30
    λίγο χρόνο, και όλα τα άλλα πρέπει να κάθονται και να περιμένουν. Το καημένο το μήνυμά σου είναι τελευταίο στη
  • 3:30 - 3:34
    σειρά, έτσι πρέπει να περιμένεις. Έτσι τελικά, το πρώτο μήνυμα περνάει από την πλησιέστερη γραμμή. Και
  • 3:34 - 3:39
    μετά το επόμενο μήνυμα αρχίζει να στέλνεται και εσύ πρέπει να περιμένεις αυτό το μήνυμα
  • 3:39 - 3:43
    και περιμένεις και περιμένεις και περιμένεις και περιμένεις και περιμένεις. Περιμένεις και περιμένεις και περιμένεις. Και περιμένεις.
  • 3:43 - 3:49
    Εντάξει. Τώρα είναι επιτέλους η σειρά σου. Το μήνυμά σου λοιπόν τελικά παίρνει τη χρήση της μίας
  • 3:49 - 3:53
    συνδεδεμένης γραμμής. Κι έτσι αυτά, οφείλουν να σταθούν στη γραμμή μέχρι
  • 3:53 - 3:58
    το μήνυμά σου να περάσει απέναντι. Και πάλι όλα αυτά τα μηνύματα (δεν προορίζονται για μόνο
  • 3:58 - 4:03
    έναν υπολογιστή μακριά) πρέπει μετά να περάσουν από την ίδια διαδικασία ξανά, κινούμενα προς
  • 4:03 - 4:08
    την επόμενη σύνδεση μέχρι τελικά να περάσουν από μια σύνδεση εδώ και
  • 4:08 - 4:12
    μετά πάει σε άλλη μία, και τελικά φτάνουν στους ανθρώπους που παίρνουν τα e-mail τους. Επομένως είναι ένα
  • 4:12 - 4:17
    είδος δεσμευμένης γραμμής και πρέπει να σταθείς στη σειρά για να πάρεις την ευκαιρία σου. Και το
  • 4:17 - 4:23
    κλειδί εδώ είναι ότι κάθε μια από αυτές τις μισθωμένες γραμμές έχει σταθερό κόστος 24 ώρες τη μέρα
  • 4:23 - 4:29
    7 μέρες την εβδομάδα, που είναι άμεσα εξαρτημένο από την απόσταση. Έτσι είδαμε ένα παράξενο
  • 4:29 - 4:33
    φαινόμενο. Και αυτό είναι: Αν μπορούσαμε να προσθέσουμε hops (μεταπηδήσεις?), αυτό θα επιβράδυνε το
  • 4:33 - 4:38
    μύνημά μας, αλλά θα μείωνε σημαντικά το κόστος μας. Κι έτσι, ας πούμε ότι έχουμε
  • 4:38 - 4:44
    το Michigan State University, από το οποίο πήρα όλους τους βαθμούς μου. Το Πανεπιστήμιο του
  • 4:44 - 4:49
    Michingan εδώ στο Ann Arbor, στο οποίο εργάζομαι. Και ας πούμε ότι
  • 4:49 - 4:54
    συνδεόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο και περνάμε από το Cleveland, όπου είναι το Case
  • 4:54 - 5:00
    Western Reserve. Το Case Western Reserve, ήταν πρωτοπόρος στη δικτύωση,
  • 5:00 - 5:04
    και έτσι έχουμε 2 μισθωμένες γραμμές με συγκεκριμένη απόσταση, σωστά; Μία από το East
  • 5:04 - 5:09
    Lansing στο Ann Arbor και μία από το Ann Arbor στο Cleveland κι έτσι μοιραζόμαστε
  • 5:09 - 5:14
    το κόστος αυτών των γραμμών σε 3 σχολεία και μπορούμε όλοι κατά κάποιο τρόπο να συνδεθούμε με
  • 5:14 - 5:19
    το υπόλοιπο διαδίκτυο, να συνδεθούμε όλοι με το υπόλοιπο διαδίκτυο εδώ έξω.
  • 5:19 - 5:24
    Κάποιοι από μας είναι πιο μακριά και χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο. Οι συνάδελφοι στο
  • 5:24 - 5:29
    Cleveland βρίσκονται πιο κοντά. Όπως όλες οι υπόλοιπες συνδέσεις στο, όπως στο East Coast και
  • 5:29 - 5:35
    το West Coast έρχονται μέσω, ας πούμε όπως εδώ στο Cleveland, αλλά εάν απλά μπορούμε να πείσουμε
  • 5:35 - 5:43
    κάποιον μεταξύ μας, ας πούμε το Toledo, να προσθέσει μια σύνδεση. Τώρα βέβαια...
  • 5:43 - 5:51
    Βέβαια, αυτό, δώσε μου πράσινο. Ορίστε.
    Βέβαια αυτή η γραμμή, πιθανώς
  • 5:51 - 5:56
    πάει, πιθανότατα έκανε το γύρο ενώ εμείς πήγαμε κατευθείαν στο Κλίβελαντ, εδώ. Αλλά
  • 5:56 - 6:02
    βασικά εάν μπορούμε να πείσουμε το Toledo για να εντάξει τους υπολογιστές του και να κρατήσει
  • 6:02 - 6:07
    σε αυτούς τα μηνύματά μας για λίγο, θα μπορούσαμε να στείλουμε τώρα μία μεταπήδηση, δύο μεταπηδήσεις, τρεις μεταπηδήσεις.
  • 6:07 - 6:12
    Αλλά το κόστος τώρα δεν είναι τόσο διαφορετικό, επειδή η αρχική γραμμή μεταξύ Ann
  • 6:12 - 6:17
    Arbor και Cleveland ήταν εξαρτόμενη από την απόσταση. Και, κατά συνέπεια, μπορείτε να σκεφτείτε αυτό
  • 6:17 - 6:22
    πως, μπορείτε να το αποκτήσετε αυτό σχεδόν δωρεάν. Και τώρα έχουμε ένα σύνολο πρόσθετων Πανεπιστημίων.
  • 6:22 - 6:27
    Τόσο για να στέλνουμε πράγματα σε αυτούς, όσο και για να στέλνουν εκείνοι σε ολόκληρο τον κόσμο επίσης. Και έτσι αυτό
  • 6:27 - 6:32
    είναι το κίνητρο, να διαχειριζόμαστε αποτελεσματικότερα το ίδιο κόστος. Τώρα ουσιαστικά εμείς παίρνουμε αυτό
  • 6:32 - 6:37
    το κόστος να το διαιρούμε σε 4 σχολεία. Και εάν αρχίσετε να το σκέφτεστε, δε θα
  • 6:37 - 6:41
    αργήσετε να πείτε, "Ξέρεις, ας βάλουμε ένα εδώ, ένα εδώ, ένα εδώ, ένα
  • 6:41 - 6:46
    εδώ, και ένα εδώ." Επειδή το κόστος της τηλεφωνικής εταιρείας δεν είναι τόσο διαφορετικό.
  • 6:46 - 6:50
    Μπορείτε βέβαια να θεωρήσετε κάθε μία από αυτές τις προσθήκες ως επιπλέον καθυστερήσεις στο μήνυμά σας. Ξέρετε,
  • 6:50 - 6:55
    δεδομένου του γεγονότος ότι κάθε μία από αυτές αντιπροσωπεύει μια εξερχόμενη ουρά μηνυμάτων
  • 6:55 - 7:00
    που βρίσκονται σε αναμονή για αποστολή, υπάρχει κάποια καθυστέρηση. Υπάρχει κάποιο τίμημα με αυτήν την προσθήκη, αλλά
  • 7:00 - 7:06
    είναι τόσο πολύ φθηνότερα. Συνεπώς, η Σχολή μας πρέπει να περιμένει άλλα είκοσι λεπτά για τη λήψη
  • 7:06 - 7:11
    του ταχυδρομείου της, εάν μπορέσουμε να εντάξουμε πολλά περισσότερα πανεπιστήμια. Και έτσι αυτό
  • 7:11 - 7:16
    έτσι ακριβώς λειτουργεί. Υπάρχει αυτό το είδος κινήτρου ότι, αν μπορείτε να βρείτε ένα
  • 7:16 - 7:20
    ενδιάμεσο άτομο, γεωγραφικά ενδιάμεσο σχολείο ή πανεπιστήμιο ή
  • 7:20 - 7:25
    εταιρεία που μπορείτε να τους προσθέσετε, μπορείτε να αντικαταστήσετε μια απομακρυσμένη σύνδεση με δύο κοντινές
  • 7:25 - 7:31
    συνδέσεις. Και αυτό οδήγησε σε μεγάλες αλυσίδες αλληλογραφίας. Και, επομένως, από τα μέσα του 70 έως τα τέλη
  • 7:31 - 7:37
    του 80 οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί επικοινωνούσαν μέσω ενός δικτύου που ήταν σαν αυτό. Αυτό
  • 7:37 - 7:43
    συνήθως ήταν το email και θυμάμαι όταν άρχισα να χρησιμοποιώ το εθνικό email.
  • 7:43 - 7:50
    Πήρε πολύ καιρό στο μήνυμα, να πηγαίνει εμπρός και πίσω, αλλά ήταν στην πραγματικότητα πολύ μαγικό, θελω να πω
  • 7:50 - 7:54
    ποιος νοιάζεται αν χρειάστηκε μία ώρα. Τώρα το περιμένουμε σε τρία δευτερόλεπτα. Στέλνουμε ένα
  • 7:54 - 7:58
    μήνυμα και πατάμε τα κουμπιά ανανέωσης, βιάσου, βιάσου. Ξέρετε, θα μπορούσε να είναι ώρες,
  • 7:58 - 8:02
    θα μπορούσε να είναι ημέρες εάν πηγαίνατε αρκετά μακριά και το μήνυμά σας ήταν αρκετά μεγάλο
  • 8:02 - 8:06
    και καταλήγατε πίσω από πάρα πολλές ουρές. Και έτσι είχατε αυτό τον έναν υπολογιστή τοπικά και
  • 8:06 - 8:10
    κάθε λίγο θα έπρεπε να κάνετε τους περισσότερους υπολογισμούς σας επικοινωνώντας τοπικά.
  • 8:10 - 8:14
    Και κάθε λίγο θα εκτοξεύατε μια σημείωση που κατά κάποιο τρόπο θα αγωνιζόταν να
  • 8:14 - 8:19
    περάσει από όλες αυτές τις διαδοχικές συνδέσεις. Αυτό είναι το είδος της ζωής
  • 8:19 - 8:24
    στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ένα από τα ευρύτερα δίκτυα αυτού του είδους ήταν
  • 8:24 - 8:29
    το λεγόμενο Bitnet. Και το Princeton ήταν κατά κάποιο τρόπο ο διανομέας του και αμέτρητες
  • 8:29 - 8:34
    συνδέσεις φεύγουν από από το Princeton. Και με το να συνδέεσαι σε ένα, ένα δίκτυο με πολλούς
  • 8:34 - 8:38
    άλλους, τότε είχες περισσότερα άτομα να μιλήσεις. Και όσο περισσότερα άτομα συνδέονταν,
  • 8:38 - 8:44
    τόσο φθηνότερο ήταν για τον καθένα. Επομένως, ήταν αρκετά,
  • 8:44 - 8:48
    ήταν το σχεδόν ένα τέλειο πράγμα που έκανε άτομα και πανεπιστήμια να θέλουν να
  • 8:48 - 8:53
    συνεργάζονται, επειδή μαζί το κόστος καθώς το μοιράζονταν, ήταν πολύ, πολύ χαμηλότερο,
  • 8:53 - 8:58
    για την παροχή αυτής της ομοιόμορφης συνδεσιμότητας και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Έτσι, την ίδια στιγμή, κατά τη διάρκεια της
  • 8:58 - 9:04
    ίδιας περιόδου, που οι περισσότεροι από εμάς χρησιμοποιούσαν δίκτυα αποθήκευσης και προώθησης, με έναν
  • 9:04 - 9:10
    υπολογιστή της Πανεπιστημιούπολης, ένα σωρό επιστήμονες υπολογιστών χρηματοδοτήθηκαν από την DARPA
  • 9:10 - 9:14
    (Defense Advanced Research Projects Administration) για να φανταστούν ένα διαφορετικό
  • 9:14 - 9:21
    είδος του δικτύου. Η ιδέα ήταν ότι οι άμεσες συνδέσεις είναι δαπανηρές. Οι μεγάλες διαδρομές
  • 9:21 - 9:26
    των δικτύων αποθήκευσης και προώθησης, είναι πολύ αργές, και αν είχες ένα τεράστιο μήνυμα
  • 9:26 - 9:32
    που έμεινε πίσω, τότε τι, πώς θα ξεπεραστεί αυτό; Θα μπορούσε να οφηγήσει στη συμφόρηση του σύστήματος
  • 9:32 - 9:37
    για, για ώρες, αν όχι για μέρες. Και, πώς αποφεύγεις τις αποτυχίες που οδηγούν στην κατάρρευση του
  • 9:37 - 9:42
    όλου συστήματος; Αν σκεφτείς ότι σε ένα δίκτυο αποθήκευσης και προώθησης, αν ένας υπολογιστής
  • 9:42 - 9:48
    χαλάσει, αυτό θα οδηγήσει στην αναμονή των δεδομένων και από τις δύο πλευρές αυτού του υπολογιστή μέχρι αυτός να επανέλθει.
  • 9:48 - 9:52
    Και έτσι, δε θέλεις πραγματικά να έχεις ένα μήνυμα που καθυστερεί υπερβολικά. Αν έχουμε αντ 'αυτού, κατά κάποιο τρόπο,
  • 9:52 - 9:57
    αντί, αντί για μόνο μερικά μηνύματα, αν θέλαμε απλά όλα τα μηνύματα
  • 9:57 - 10:03
    να πηγαίνουν ταυτόχρονα, έτσι ώστε να υπάρχει μια περισσότερο δίκαιη κατανομή του δικτύου, και
  • 10:03 - 10:09
    όχι όποιο φτάνει κάπου πρώτο να το δεσμεύει όλο, μέχρι να ολοκληρωθεί η μετάδοσή του.
  • 10:09 - 10:15
    Η Darpa ήθελε να λύσει το πρόβλημα των μεγάλων καθυστερήσεων. Ξέρετε, πολλοί θα πουν ότι αυτό
  • 10:15 - 10:22
    είχε να κάνει με συνθήκες μάχης, κάτι που είναι ίσως αλήθεια. Αναμενόταν ότι
  • 10:22 - 10:28
    διάφορες συνδέσεις θα βγαίνουν εκτός λειτουργίας σε, σε, σε δυναμικές καταστάσεις. Ίσως ήταν το ότι
  • 10:28 - 10:34
    το προσωπικό μετακινούνταν. Αλλά και για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Κι έτσι, ως αποτέλεσμα, μπορείς να
  • 10:34 - 10:40
    το σκεφτείς όλο αυτό σαν ένα παιχνίδι, στο οποίο οι εταιρίες τηλεπικοινωνιών κατέχουν το "σύρμα". Έτσι ο καθένας,
  • 10:40 - 10:46
    ακόμα και η κυβέρνηση, ακόμα και ο στρατός πρέπει να μισθώσει τις γραμμές από τις τηλεφωνικές εταιρίες.
  • 10:46 - 10:51
    Κι έτσι ο καθένας είναι σαν να κάνει έρευνα για να καταλάβει ή να δημιουργήσει συστήματα για να καταλάβει
  • 10:51 - 10:57
    πώς να μην πληρώνει στην τηλεφωνική εταιρία τόσα πολλά λεφτά, εντάξει; Είναι λοιπόν αυτά τα ερευνητικά δίκτυα
  • 10:57 - 11:03
    και αν κοιτάξουμε για παράδειγμα σ' αυτό εδώ κάτω, το 1972 είχαν αυτό το δίκτυο.
  • 11:03 - 11:08
    Έχω το, ναι έχω ένα caller. Λοιπόν, έχουν αυτό το δίκτυο 1972 και αυτό έχει
  • 11:08 - 11:14
    κάπου περίπου 12, 14, 15 σταθμούς (hosts) και απλώνεται
  • 11:14 - 11:19
    διασχίζοντας τη χώρα. Τώρα, τώρα, το σημείο κλειδί για αυτό το θέμα είναι, να έχεις το 1972 μισθωμένες γραμμές
  • 11:19 - 11:24
    που ήταν ενεργές 24 ώρες τη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα κατά μήκος όλης της χώρας; Πολύ
  • 11:24 - 11:29
    ακριβό. Αλλά κοίτα, είναι ένα κυβερνητικό έργο, και η κυβέρνηση λέει αυτό είναι
  • 11:29 - 11:34
    σημαντικό, έτσι θα διαθέσουμε τα χρήματα γιατί, σκεφτόμαστε τις
  • 11:34 - 11:39
    μελλοντικές επικοινωνίες στα πεδία των μαχών και τη δική μας δυνατότητα να κάνουμε υπολογισμούς έτσι ώστε αυτοί να μπορούν
  • 11:39 - 11:44
    να έχουν υπολ-, υπολογιστικό εξοπλισμό σε σε όλη τη χώρα. Αυτό λοιπόν ήταν πολύ
  • 11:44 - 11:49
    ακριβό, άλλα "ερευνητικά" δολάρια είχαν πλημμυρίσει σε αυτό, επειδή
  • 11:49 - 11:54
    επίλυαν ένα ερευνητικό ερώτημα. Αν σκεφτείς αυτό το δίκτυο, δεν ήταν
  • 11:54 - 11:59
    όλο, δεν ήταν σαν να λέμε, ήταν τόσο ακριβό που ο μέσος άνθρωπος δε θα
  • 11:59 - 12:03
    πλήρωνε $15 το μήνα για να το χρησιμοποιήσει. Θα ήταν απλά τόσο δαπανηρό. Αλλά εντάξει.
  • 12:03 - 12:08
    δείτε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπήρχε πάντα
  • 12:08 - 12:12
    τουλάχιστον μία σύνδεση. Είχαν τρεις συνδέσεις που διέσχιζαν τη χώρα με εντελώς
  • 12:12 - 12:17
    ανεξάρτητες συνδέσεις, με το σκεπτικό ότι θα μπορούσατε να αφαιρέσετε μία από
  • 12:17 - 12:22
    αυτά τα πράγματα, και να είστε σε θέση ακόμα να λειτουργείτε. Έτσι, ήταν σε θέση να
  • 12:22 - 12:27
    να ερευνήσουν όλα αυτά τα πράγματα δεξιά, καθώς και το πρόβλημα της αποδοτικότητας, το οποίο
  • 12:27 - 12:33
    έλυσαν χρησιμοποιώντας μεταγωγή πακέτων. Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του 70 υπήρχαν αρκετοί που ασχολούνταν με
  • 12:33 - 12:38
    αυτό. Και μια ομάδα ανθρώπων μόλις ξεκίνησε να το χρησιμοποιεί στην παραγωγή. Ήταν
  • 12:38 - 12:43
    αρκετά εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; Αν ήσουν, αν ήσουν ένα από αυτά τα πανεπιστήμια ή
  • 12:43 - 12:48
    επιχειρήσεις, είχατε ένα αρκετά εντυπωσιακό, φουτουριστικό κόσμο. Θα μπορούσατε, θα μπορούσατε
  • 12:48 - 12:53
    να στείλετε e-mail και να πάρετε απάντηση πίσω σε 2 λεπτά ή 1 λεπτό ή ακόμα και 30 δευτερόλεπτα.
  • 12:53 - 12:59
    Και έτσι ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας φουτουριστικός κόσμος που σε μεγάλο βαθμό επιχορηγούνταν
  • 12:59 - 13:05
    από την κυβέρνηση στο όνομα της έρευνας. Και έτσι υπάρχουν δύο βασικά πράγματα που
  • 13:05 - 13:11
    που πραγματικά βγήκαν από αυτήν την έρευνα. Το ένα είναι η έννοια της Μεταγωγής
  • 13:11 - 13:16
    Πακέτων. Η Μεταγωγή Πακέτων ουσιαστικά εξαλείφει το πρόβλημα που όταν το
  • 13:16 - 13:22
    μήνυμα αρχίσει να χρησιμοποιεί το σύρμα της μισθωμένης γραμμής, θα πρέπει να περιμένετε μέχρι να τελειώσει.
  • 13:22 - 13:28
    Όπως, όπως έδειξα στην αποθήκευση και προώθηση. Αυτό που θέλετε είναι να μπορείτε να
  • 13:28 - 13:33
    στέλνετε μικρά κομμάτια. Σπάστε τα μηνύματα σε μικρά κομμάτια, και στη συνέχεια
Title:
Ανασκόπηση των πρώιμων επικοινωνιών
Video Language:
English

Greek subtitles

Incomplete

Revisions