Return to Video

Stuart Brown: Zabawa to nie tylko przyjemność. To również obowiązek.

  • 0:00 - 0:03
    No to zaczynamy: w skrócie o zabawie.
  • 0:04 - 0:08
    Temat musi być ważny, skoro New York Times
  • 0:08 - 0:14
    umieszcza go na okładce z niedzielnego wydania z 17. lutego o zabawie.
  • 0:14 - 0:17
    Pod spodem napisane jest: "Sięga głębiej niż różnice płci.
  • 0:19 - 0:22
    Poważna, choć niebezpiecznie przyjemna.
  • 0:23 - 0:27
    Wylęgarnia nowych pomysłów na temat ewolucji."
  • 0:28 - 0:32
    Całkiem nieźle, ale jeśli spojrzeć na okładkę: czego tu brakuje?
  • 0:32 - 0:34
    Widzicie jakichś dorosłych?
  • 0:35 - 0:38
    Cofnijmy się na chwilę do XV wieku.
  • 0:39 - 0:42
    Tutaj widzimy europejski dziedziniec,
  • 0:42 - 0:45
    i mieszankę 124 różnych rodzajów zabawy.
  • 0:46 - 0:52
    Ludzie w różnym wieku, gra w pojedynkę, gra ciałem, zabawy wspólne, kpiny.
  • 0:52 - 0:57
    Wszystko jak na dłoni. Myślę, że to typowy widok
  • 0:57 - 1:00
    tego co mogło się dziać wówczas na dziedzińcach.
  • 1:01 - 1:04
    Myślę, że w naszej kulturze mogliśmy coś utracić.
  • 1:05 - 1:08
    Pokażę Wam teraz coś,
  • 1:08 - 1:11
    co uważam za niesamowite zdarzenie.
  • 1:12 - 1:15
    Na północ od Churchill w prowincji Manitoba, w październiku i listopadzie,
  • 1:15 - 1:17
    w Zatoce Hudsona nie ma lodu.
  • 1:17 - 1:20
    Niedźwiedź polarny, którego tu widać, to przeszło półtonowy samiec,
  • 1:20 - 1:24
    dziki i dość głodny.
  • 1:24 - 1:27
    Norbert Rosing, niemiecki fotograf,
  • 1:27 - 1:33
    jest na miejscu, i robi zdjęcia tym dwóm husky, które są uwiązane.
  • 1:34 - 1:38
    I wtedy z lewej strony w kadr wchodzi dziki samiec niedźwiedzia polarnego,
  • 1:38 - 1:41
    ze spojrzeniem drapieżnika.
  • 1:41 - 1:46
    Jeśli ktokolwiek z Was był w Afryce, albo był goniony przez bezdomnego psa,
  • 1:46 - 1:49
    wiecie jak wygląda takie spojrzenie,
  • 1:49 - 1:51
    które mówi, że jesteś w tarapatach.
  • 1:51 - 1:53
    Po drugiej stronie tego spojrzenia
  • 1:53 - 1:58
    jest samica husky'ego w ukłonie, gotowa do zabawy, merda ogonem.
  • 1:58 - 2:02
    W tej chwili dzieje się coś bardzo niezwykłego.
  • 2:02 - 2:05
    To z góry ustalone zachowanie -- stałe i stereotypowe,
  • 2:05 - 2:08
    które kończy się posiłkiem -- zmienia się.
  • 2:09 - 2:11
    Niedźwiedź polarny
  • 2:11 - 2:14
    staje nad husky.
  • 2:14 - 2:18
    Pazury schowane, kły nadal w paszczy,
  • 2:18 - 2:21
    i razem z psem zaczynają niewiarygodny taniec.
  • 2:25 - 2:26
    Taniec w zabawie.
  • 2:26 - 2:30
    To jest w środowisku naturalnym: przezwycięża naturę mięsożercy
  • 2:30 - 2:33
    i to, co w innej sytuacji byłoby krótką walką na śmierć i życie.
  • 2:34 - 2:39
    Jeśli przyjrzycie się bliżej tej husky, która odsłania przed niedźwiedziem gardło,
  • 2:40 - 2:43
    zauważycie, że znajdują się oni w odmiennym stanie.
  • 2:44 - 2:47
    Działają w trybie zabawy.
  • 2:47 - 2:49
    To ów stan
  • 2:50 - 2:54
    umożliwia tym dwóm istotom odkryć wspólne możliwości.
  • 2:54 - 2:57
    Robią coś, czego żadne z nich by nie zrobiło
  • 2:57 - 3:00
    bez rozpoznania oznak zabawy.
  • 3:01 - 3:04
    I jest to cudowny przykład
  • 3:04 - 3:07
    jak różnice w sile
  • 3:07 - 3:11
    można znieść, dzięki zachowaniu, które znajduje się w każdym z nas.
  • 3:11 - 3:14
    W jaki sposób się w to zaangażowałem?
  • 3:14 - 3:17
    John wspomniał, że pracowałem z mordercami - to prawda.
  • 3:17 - 3:20
    Morderca z Texas Tower otworzył mi oczy --
  • 3:20 - 3:25
    patrząc wstecz, kiedy badaliśmy tragedię jego morderstw --
  • 3:25 - 3:27
    na ważność zabawy,
  • 3:27 - 3:30
    w tym sensie, że poprzez badania stwierdziliśmy u niego,
  • 3:30 - 3:32
    zdecydowany niedobór zabawy w dzieciństwie.
  • 3:32 - 3:34
    Ten człowiek nazywał się Charles Whitman.
  • 3:34 - 3:37
    Nasza komisja, składająca się z wielu konkretnych naukowców,
  • 3:37 - 3:39
    pod koniec badań doszła do wniosku,
  • 3:39 - 3:45
    że brak zabawy oraz postępujący niedobór normalnej w rozwoju człowieka zabawy
  • 3:45 - 3:50
    zwiększyły prawdopodobieństwo spowodowania przez niego późniejszych nieszczęść.
  • 3:50 - 3:53
    To odkrycie przetrwało próbę czasu --
  • 3:54 - 3:58
    niestety, aż do bardziej współczesnych wydarzeń na Virginia Tech.
  • 3:58 - 4:01
    Inne badania zagrożonych społeczności
  • 4:01 - 4:04
    wyczuliły mnie na ważność zabawy,
  • 4:05 - 4:07
    choć nie rozumiałem jeszcze o co dokładnie chodziło.
  • 4:07 - 4:12
    Wiele lat zajęło mi zbieranie historii zabaw ludzi,
  • 4:12 - 4:18
    zanim doszło do mnie, że nie rozumiem do końca samej istoty zabawy.
  • 4:18 - 4:22
    Tak naprawdę, myślę, że nikt z nas nie rozumie go do końca.
  • 4:22 - 4:24
    Ale są sposoby patrzenia na nią,
  • 4:24 - 4:29
    z których powstanie dla nas wszystkich taksonomię, sposób myślenia o niej.
  • 4:29 - 4:34
    Taki widok jest dla ludzi początkiem zabawy w życiu.
  • 4:34 - 4:37
    Kiedy matka i niemowlę spojrzą sobie wzajemnie w oczy,
  • 4:37 - 4:40
    a dziecko umie się już uśmiechnąć się do innych,
  • 4:40 - 4:44
    co się dzieje -- spontanicznie -- następuje wybuch radości po stronie matki,
  • 4:44 - 4:48
    zaczyna dziecinnie bełkotać, robi miny, uśmiecha się, a dziecko odpowiada tym samym.
  • 4:48 - 4:52
    Gdybyśmy podłączyli ich do EEG,
  • 4:52 - 4:57
    widać by było, jak ich prawe półkule mózgów dostrajają się.
  • 4:57 - 5:02
    Ów napływ radości podczas tych pierwszych zabaw
  • 5:02 - 5:06
    i fizjologia z nią związana są czymś, co zaczynamy pojmować.
  • 5:07 - 5:11
    Chciałbym, żeby tak to było postrzegane: każda bardziej złożona forma zabawy
  • 5:11 - 5:15
    dla nas, ludzi, bazuje na tej zasadzie znaków i reakcji.
  • 5:15 - 5:19
    Teraz pokażę Wam parę sposobów patrzenia na zabawę,
  • 5:19 - 5:23
    choć nie zawsze jest to to samo.
  • 5:23 - 5:26
    Spójrzymy na grę ciałem,
  • 5:26 - 5:32
    która jest spontaniczną chęcią przeciwstawienia się grawitacji.
  • 5:32 - 5:34
    To jest kozioł śnieżny.
  • 5:34 - 5:36
    Jeśli masz zły dzień - spróbuj tego:
  • 5:36 - 5:39
    poskacz trochę, poruszaj się -- od razu będzie Ci lepiej.
  • 5:39 - 5:41
    Możliwe że poczujesz się jak ten osobnik,
  • 5:41 - 5:44
    który robi to tylko dla czystej przyjemności.
  • 5:44 - 5:47
    Nie ma to szczególnego celu, i to jest samo sedno zabawy.
  • 5:47 - 5:50
    Jeśli cel jest ważniejszy
  • 5:50 - 5:53
    niż sama czynność -- to prawdopodobnie nie jest to zabawa.
  • 5:53 - 5:57
    Kolejnym typem aktywności, jest zabawa z przedmiotami.
  • 5:57 - 6:00
    Ten japoński makak zrobił śnieżkę,
  • 6:00 - 6:03
    i właśnie idzie stoczyć ją z górki.
  • 6:03 - 6:07
    Nie rzucają śnieżkami w siebie, ale to jest podstawa bawienia się:
  • 6:07 - 6:11
    ludzka dłoń manipulująca przedmiotem,
  • 6:11 - 6:14
    to dłoń szukająca umysłu.
  • 6:14 - 6:16
    Umysł szuka dłoni,
  • 6:16 - 6:21
    a zabawa jest medium, które łączy je w najlepszy sposób.
  • 6:21 - 6:27
    Laboratorium Napędu Odrzutowego -- słyszeliśmy rano, JPL jest niesamowitym miejscem --
  • 6:27 - 6:30
    Znaleźli dwóch konsultantów:
  • 6:30 - 6:33
    Franka Wilsona i Nate'a Johnsona,
  • 6:33 - 6:37
    Frank Wilson jest neurologiem a Nate Johnson mechanikiem.
  • 6:37 - 6:40
    Uczył mechaniki w liceum w Long Beach,
  • 6:40 - 6:45
    i zauważył, że jego uczniowie nie są już w stanie rozwiązywać problemów.
  • 6:46 - 6:49
    Starał się dowiedzieć dlaczego. Doszedł do takiego wniosku, całkiem sam:
  • 6:49 - 6:53
    uczniowie, którzy nie umieli rozwiązywać problemów, np. naprawić samochodów,
  • 6:53 - 6:55
    nie pracowali w przeszłości przy pomocy rąk.
  • 6:55 - 6:58
    Frank Wilson napisał książkę pt.: "The Hand"
  • 6:58 - 7:01
    Spotkali się -- JPL ich zatrudniło.
  • 7:01 - 7:04
    Obecnie JPL, NASA i Boeing,
  • 7:04 - 7:07
    zanim zatrudnią problem solvera do działu badań i rozwoju --
  • 7:07 - 7:11
    nawet jeśli ukończył Harvard lub Cal Tech z wyróżnieniem --
  • 7:11 - 7:14
    a nie naprawiał aut, nie używał rąk wcześniej w życiu,
  • 7:14 - 7:17
    nie bawił się rękami, nie będzie potrafił rozwiązywać problemów.
  • 7:17 - 7:20
    Zabawa jest użyteczna i bardzo ważna.
  • 7:21 - 7:27
    O zabawie trzeba wiedzieć, że rodzi się z ciekawości i odkrywania. (śmiech)
  • 7:27 - 7:30
    Ale musi to być bezpieczne odkrywanie.
  • 7:30 - 7:33
    Ta sytuacja jest akurat w porządku -- chłopiec jest zainteresowany anatomią,
  • 7:33 - 7:37
    a to jego mama. W innej sytuacji nie byłoby to tak niewinne.
  • 7:37 - 7:40
    Tak więc ciekawość, eksploracja, są częścią zjawiska zabawy.
  • 7:40 - 7:43
    Jeśli chcesz przynależeć, musisz bawić się z innymi.
  • 7:43 - 7:46
    Zabawa w grupie jest m.in. powodem, dla którego tu dziś jesteśmy,
  • 7:46 - 7:49
    jest wynikiem samego istnienia zabawy.
  • 7:50 - 7:52
    Ostra gra.
  • 7:52 - 7:55
    Te lwice, oglądane z daleka, wyglądają jakby walczyły.
  • 7:55 - 7:58
    Ale jeśli przyjrzeć się bliżej, są prawie jak niedźwiedź i husky:
  • 7:58 - 8:02
    bez pazurów, futro po sobie, miękkie spojrzenie,
  • 8:02 - 8:05
    pyski otwarte bez kłów, skoczne ruchy,
  • 8:05 - 8:08
    płynne ruchy -- wszystko charakterystyczne dla zabawy.
  • 8:08 - 8:12
    Ostra gra jest dla wszystkich świetnym sposobem na uczenie się.
  • 8:12 - 8:16
    Przedszkolakom np. powinno być wolno nurkować, uderzać, gwizdać,
  • 8:16 - 8:23
    krzyczeć, być nieokiełznanymi, a przez to nauczyć się wielu emocjonalnych reakcji
  • 8:23 - 8:28
    i innych potrzebnych społecznie zachowań -- poznawczych, emocjonalnych, oraz fizycznych --
  • 8:28 - 8:30
    które są naturalne dla ostrej gry.
  • 8:31 - 8:35
    Zabawa przez obserwację, rytuały -- w tym też bierzemy udział.
  • 8:35 - 8:39
    Ci z Was, którzy są z Bostonu wiedzą, że to była chwila -- rzadka --
  • 8:39 - 8:43
    kiedy Red Sox wygrali World Series.
  • 8:43 - 8:46
    Spójrzcie teraz na twarze i język ciała wszystkich
  • 8:46 - 8:49
    na tym zdjęciu - można domyślić się, że się bawią.
  • 8:50 - 8:51
    Zabawa z wyobraźnią.
  • 8:51 - 8:56
    Uwielbiam to zdjęcie, bo jest na nim moja córka -- która teraz ma prawie 40 lat --
  • 8:56 - 9:00
    i przypomina mi ono o jej historyjkach i jej wyobraźni;
  • 9:00 - 9:05
    o tym jak snuła opowieści w tak młodym wieku -- w przedszkolu
  • 9:05 - 9:08
    Ważną częścią umiejętności uczestniczenia w zabawie
  • 9:08 - 9:11
    jest umiejętność grania w pojedynkę.
  • 9:11 - 9:15
    To zdjęcie również bardzo lubię, bo opowiada także o nas.
  • 9:15 - 9:19
    Każdy z nas ma swoją wewnętrzną narrację -- swoją własną historię.
  • 9:19 - 9:24
    Jednostką poznania i zrozumienia operującą w naszych mózgach jest fabuła.
  • 9:24 - 9:27
    Dziś opowiadam Wam o zabawie.
  • 9:27 - 9:32
    Ten buszmen, myślę, akurat opowiada o rybie, która mu uciekła, a która była taka wielka,
  • 9:32 - 9:36
    ale to jest podstawowa część samej zabawy.
  • 9:36 - 9:39
    Co zabawa daje mózgowi?
  • 9:39 - 9:42
    No cóż, wiele.
  • 9:42 - 9:46
    Nie wiemy wiele na temat tego, co daje mózgowi ludzkiemu,
  • 9:46 - 9:53
    ponieważ budżet przeznaczony na badania nad zabawą nie był przytłaczający.
  • 9:53 - 9:55
    Odwiedziłem Carnegie z prośbą o dotację.
  • 9:55 - 9:58
    Dostałem od nich duży fundusz, gdy byłem członkiem akademii
  • 9:58 - 10:03
    na badania nad przestępstwami pijanych kierowców, i wydawało mi się, że całkiem dobrze mi szło,
  • 10:03 - 10:08
    ale spędziwszy pół godziny opowiadając o ważności zabawy,
  • 10:08 - 10:12
    wydało mi się dość jasne, że nie uważali zabawy za poważny temat.
  • 10:12 - 10:16
    Myślę, że -- to było już parę lat temu -- myślę, że takie myślenie już minęło,
  • 10:16 - 10:18
    i że "zabawa" nabiera rozpędu,
  • 10:18 - 10:20
    ponieważ mamy poparcie w nauce.
  • 10:20 - 10:23
    Nic nie rozświetla umysłu jak zabawa.
  • 10:23 - 10:26
    Gra w trzech wymiarach angażuje móżdżek,
  • 10:26 - 10:29
    zwiększa aktywność płata czołowego --
  • 10:29 - 10:33
    część wykonawczą -- pomaga się rozwinąć pamięci kontekstowej,
  • 10:33 - 10:35
    i... itd. itp.
  • 10:35 - 10:41
    Więc -- dla mnie, było niezwykle rozwojową przygodą
  • 10:41 - 10:46
    widzieć neurologię towarzyszącą zabawie, oraz łączyć ze sobą ludzi
  • 10:46 - 10:51
    którzy we własnych dziedzinach tak naprawdę o niej nie myśleli.
  • 10:51 - 10:54
    I jest to jednym z powodów, dla których istnieje National Institute for Play.
  • 10:54 - 10:56
    Jednym ze sposobów na badanie procesu zabawy --
  • 10:56 - 11:00
    jest użycie 256-czujnikowego EEG.
  • 11:00 - 11:05
    -- przepraszam, że modelka nie wygląda, jakby się bawiła -- jest on dość przenośny,
  • 11:05 - 11:07
    brak mobilności ogranicza badanie zabawy.
  • 11:07 - 11:11
    Pracujemy w tej chwili nad schematem zabawy matki z dzieckiem
  • 11:11 - 11:14
    i mamy nadzieję niedługo go ukończyć.
  • 11:14 - 11:17
    Powodem, dla którego pokazuję Wam to jest przedstawienie
  • 11:17 - 11:21
    mojego spojrzenia na zobiektywizowanie tego jak działa zabawa.
  • 11:21 - 11:25
    Zwierzęta używają jej bardzo konkretnie.
  • 11:25 - 11:28
    W królestwie zwierząt: szczury,
  • 11:28 - 11:34
    które są naturalnie zaprogramowane, aby bawić się w pewnym okresie młodości --
  • 11:34 - 11:37
    jeśli nie da się im bawic -- piszczą, mocują się,
  • 11:37 - 11:40
    tarzają wzajemnie, tak wygląda ich zwykła zabawa.
  • 11:40 - 11:45
    Jeśli jednej grupie nie pozwoli się tego robić,
  • 11:45 - 11:48
    a drugiej grupie eksperymentu pozwoli się bawić,
  • 11:48 - 11:50
    następnie pokaże im się
  • 11:50 - 11:53
    obrożę pachnąć kotem,
  • 11:53 - 11:56
    zaprogramowane są, żeby uciec i ukryć się.
  • 11:56 - 11:59
    Dość mądrze -- nie chcą być zjedzone przez kota.
  • 11:59 - 12:01
    Co się dzieje dalej?
  • 12:01 - 12:03
    Obie grupy się chowają.
  • 12:04 - 12:07
    Myszy nie-gracze nigdy nie wychodzą --
  • 12:07 - 12:08
    umierają.
  • 12:08 - 12:12
    Myszy-gracze stopniowo zaczynają badać otoczenie,
  • 12:12 - 12:15
    i próbują na nowo starych rzeczy.
  • 12:15 - 12:18
    To mi mówi, przynajmniej na temat szczurów --
  • 12:18 - 12:21
    a myślę, że mamy takie same neuroprzekaźniki
  • 12:21 - 12:23
    i podobną strukturę kory mózgowej --
  • 12:23 - 12:26
    że zabawa ma całkiem ważny wpływ na nasze przetrwanie.
  • 12:26 - 12:30
    itd. itp. -- jest więcej badań na zwierzętach, o których mógłbym tu wspomnieć.
  • 12:31 - 12:35
    Oto jest konsekwencja pozbawienia zabawy. (śmiech)
  • 12:35 - 12:37
    To mi zajęło trochę czasu --
  • 12:37 - 12:42
    Musiałem przepuścić Homera przez funkcjonalny rezonans magnetyczny i przez SPECT
  • 12:42 - 12:46
    wielokrotne EEG, ale przez to, że jest leniem, skurczył mu się mózg.
  • 12:46 - 12:49
    Wiemy, że u udomowionych zwierząt,
  • 12:49 - 12:51
    innych też, jeśli pozbawi sie ich zabawy,
  • 12:51 - 12:55
    wszystkie -- szczury również -- nie rozwijają normalnego mózgu.
  • 12:56 - 13:01
    Badania mówią, że przeciwieństwem zabawy nie jest praca,
  • 13:01 - 13:03
    ale depresja.
  • 13:03 - 13:07
    I myślę, że jeśli wyobrazicie sobie życie bez zabawy --
  • 13:07 - 13:10
    bez humoru, bez flirtu, bez filmów,
  • 13:10 - 13:15
    bez gier, bez wyobraźni -- itd. itp.
  • 13:15 - 13:19
    Spróbujcie wyobrazić sobie kulturę, albo życie, dorosłe lub jakiekolwiek
  • 13:20 - 13:22
    bez zabawy.
  • 13:22 - 13:25
    To, co jest tak wyjątkowe u ludzi,
  • 13:25 - 13:29
    to to, że jesteśmy zbudowani tak, aby bawić się przez całe życie.
  • 13:30 - 13:33
    Wszyscy jesteśmy w stanie wyłapać sygnał do zabawy.
  • 13:33 - 13:38
    Nikt nie pomyli się co do tego psa - zdjęcie sprzed kilku tygodni z Carmel Beach.
  • 13:38 - 13:41
    To, co następuje po takim zachowaniu,
  • 13:41 - 13:42
    to zabawa.
  • 13:42 - 13:43
    Można temu zaufać.
  • 13:43 - 13:47
    Podstawa ludzkiego zaufania opiera się na sygnałach zabawy.
  • 13:47 - 13:52
    Zaczynamy wypierać te sygnały, poprzez kulturę lub w inny sposób, jako dorośli.
  • 13:52 - 13:54
    Naprawdę szkoda.
  • 13:54 - 13:57
    Myślę, że musimy się tu sporo nauczyć.
  • 13:57 - 14:01
    Jane Goodall ma na twarzy wypisaną zabawę, jeden z jej ulubionych szympansów również.
  • 14:01 - 14:04
    Sygnalizowanie zabawy
  • 14:04 - 14:08
    opiera się o głos, mimikę, ciało, gesty.
  • 14:08 - 14:13
    Widać wyraźnie -- i myślę, że kiedy dochodzi do zabawy kolektywnej,
  • 14:13 - 14:17
    ważnym jest, aby grupa posiadła poczucie bezpieczeństwa
  • 14:17 - 14:20
    przez wymianę sygnałów zabawy.
  • 14:21 - 14:23
    NEOTENIA - możecie nie znać tego słowa.
  • 14:23 - 14:28
    Biologicznie powinno być to Wasze imię i nazwisko.
  • 14:28 - 14:32
    Ponieważ neotenia oznacza zatrzymanie cech dziecięcych w dorosłości.
  • 14:32 - 14:35
    I jesteśmy, wg. antropologów fizycznych,
  • 14:35 - 14:38
    wg. wielu, wielu badań, najbardziej neotenicznym,
  • 14:38 - 14:43
    najbardziej przesiąkniętym młodością, giętkim i plastycznym spośród wszystkich gatunków,
  • 14:43 - 14:46
    a przez to - najwięcej bawiącym się.
  • 14:46 - 14:49
    To z kolei pomaga nam sie dostosowywać.
  • 14:50 - 14:53
    Na zabawę można też patrzeć w sposób,
  • 14:53 - 14:56
    który chcę tu również podkreślić,
  • 14:56 - 14:59
    jest to zabawa z przeszłością.
  • 14:59 - 15:02
    Wasze osobiste, unikatowe wspomnienia z zabawą,
  • 15:02 - 15:06
    rzadko są czymś o czym konkretnie rozmyślamy.
  • 15:06 - 15:09
    To jest książka napisana przez zatwardziałego gracza
  • 15:09 - 15:11
    o imieniu Kevin Carroll.
  • 15:11 - 15:16
    Kevin Carroll wychował się w skrajnie negatywnych okolicznościach:
  • 15:16 - 15:20
    matka alkoholiczka, nieobecny ojciec, ubogie osiedla Philadelphii,
  • 15:20 - 15:23
    czarnoskóry, musiał się opiekować młodszym bratem.
  • 15:23 - 15:26
    Zauważył, że obserwując plac zabaw
  • 15:26 - 15:29
    przez okno pomieszczeń, do których był ograniczony,
  • 15:29 - 15:31
    czuł coś nowego.
  • 15:31 - 15:34
    Podążył za tym uczuciem.
  • 15:34 - 15:37
    Jego życie -- transformacja jego życia
  • 15:37 - 15:42
    z tego pozbawionego zabawy, kończącego się jak być może więzieniem lub śmiercią,
  • 15:42 - 15:47
    został lingwistą, pracował dla 76ersów i obecnie jest trenerem motywacyjnym.
  • 15:48 - 15:53
    Przypisuje on zabawie siłę sprawczą przemiany
  • 15:53 - 15:56
    całego swojego życia.
  • 15:56 - 16:01
    Następna historia zabawy jest chyba nadal w trakcie tworzenia.
  • 16:03 - 16:06
    Ci z Was, którzy przypominają sobie Ala Gore'a,
  • 16:06 - 16:11
    podczas pierwszej kadencji i potem, podczas udanej,
  • 16:11 - 16:14
    choć nie zakończonej elekcją kampanii,
  • 16:14 - 16:19
    mogą pamiętać go, jako sztywnego i nie będącego do końca sobą.
  • 16:19 - 16:21
    Przynajmniej publicznie.
  • 16:21 - 16:25
    Patrząc teraz na tę historię, szeroko opisywaną w prasie,
  • 16:25 - 16:31
    wydaje mi się, przynajmniej z punktu widzenia psychiatry,
  • 16:31 - 16:35
    że spora część jego życia była wykonywana mechanicznie.
  • 16:36 - 16:41
    Lata były ciężkie: ciężka praca w skwarze lata w Tennessee.
  • 16:42 - 16:48
    Musiał sprostać wymaganiom ojca-senatora oraz otoczenia w Waszyngtonie.
  • 16:48 - 16:51
    I, mimo, że myślę, że miał potencjał do zabawy --
  • 16:51 - 16:53
    bo trochę o tym słyszałem --
  • 16:53 - 16:57
    nie miał w sobie tej siły wewnętrznej, jaką moim zdaniem ma teraz,
  • 16:57 - 17:01
    słuchając swojej własnej pasji
  • 17:01 - 17:04
    i własnej motywacji,
  • 17:04 - 17:09
    takiej, która moim zdaniem znajduje się u podstaw wszystkich naszych zabaw.
  • 17:09 - 17:12
    To, do czego nakłaniałbym każdego osobiście,
  • 17:12 - 17:16
    to, żebyście przypomnieli sobie najwcześniejsze
  • 17:16 - 17:21
    najdokładniejsze, najweselsze, radosne wspomnienie zabawy jakie macie.
  • 17:21 - 17:24
    Niezależnie, czy to z zabawką, na urodzinach, czy na wakacjach.
  • 17:24 - 17:27
    I żebyście połączyli wspomnienie tego uczucia
  • 17:27 - 17:30
    z Waszym życiem, jakim jest obecnie.
  • 17:30 - 17:33
    Zauważycie w sobie, może zmienicie pracę --
  • 17:33 - 17:36
    co przydażyło się kilku ludziom, z którymi robiłem to ćwiczenie
  • 17:36 - 17:39
    aby nabrali więcej pewności siebie poprzez wprowadzenie w życie zabawy.
  • 17:39 - 17:43
    albo, może wzbogacicie swoje życie przez wyciągnięcie zabawy na bliższy plan
  • 17:43 - 17:45
    i przez zwracanie na nią większej uwagi.
  • 17:45 - 17:48
    Większość z nas pracuje w grupach, a ten slajd pokazuję, ponieważ
  • 17:48 - 17:51
    d.school - szkoła designu na uniwersytecie Stanford,
  • 17:51 - 17:54
    dzięki Davidowi Kelley'emu i wielu innym,
  • 17:54 - 17:57
    którzy wprowadzili jej wizję w życie,
  • 17:57 - 17:59
    umożliwiła części z nas spotkanie się
  • 17:59 - 18:03
    i stworzenie kursu zatytułowanego "Od Zabawy do Innowacji."
  • 18:03 - 18:06
    Zobaczycie zaraz, że jego celem jest zbadanie
  • 18:06 - 18:10
    stanu zabawy u ludzi, podobnego do zabawy niedźwiedzia z huskym,
  • 18:10 - 18:12
    oraz jego wpływu na kreatywne myślenie,
  • 18:12 - 18:15
    odkrycie zabawy, jej powstania i biologicznych podstaw.
  • 18:15 - 18:18
    Zastosowanie jej zasad w projektowaniu,
  • 18:18 - 18:20
    promowanie innowacji w świecie biznesu.
  • 18:20 - 18:23
    Studenci będą pracować z rzeczywistymi partnerami
  • 18:23 - 18:26
    nad designem, jako narzędziem o szerokim zastosowaniu.
  • 18:26 - 18:28
    Jest to nasza dziewicza podróż.
  • 18:28 - 18:32
    Zaczęliśmy 2-3 miesiące temu, i jak dotąd świetnie się bawimy.
  • 18:32 - 18:35
    To jest nasza gwiazda - labrador,
  • 18:35 - 18:39
    który nauczył wielu z nas czym jest stan zabawy,
  • 18:39 - 18:43
    w tle widać podstarzałego profesora przewodniczącego spotkaniu.
  • 18:43 - 18:48
    Brendan Boyle, Rich Crandall -- i pierwszy od prawej jest człowiek, który moim zdaniem
  • 18:48 - 18:53
    da popalić George'owi Smootowi w walce o nobla -- Stuart Thompson,
  • 18:53 - 18:54
    z neurologii.
  • 18:54 - 18:56
    Tak więc Brendan, ze studia kreatywnego IDEO,
  • 18:56 - 19:00
    i my siedzący z boku, patrzymy jak ci studenci
  • 19:00 - 19:04
    stosują zasady zabawy w praktyce w klasie.
  • 19:06 - 19:10
    Jednym z ich projektów było
  • 19:10 - 19:13
    sprawdzenie, co sprawia, że spotkania w biurach są nudne,
  • 19:13 - 19:16
    a następnie spróbować temu zaradzić.
  • 19:16 - 19:20
    To, co teraz wam pokażę, to film studencki zrobiony w odpowiedzi
  • 19:20 - 19:23
    na to zadanie.
  • 19:23 - 19:27
    Narrator: Flow to stan umysłu,
  • 19:27 - 19:30
    w którym osoba go doświadczająca zatraca sie w pełni w tym co robi.
  • 19:30 - 19:33
    Charakteryzuje się uczuciem naładowanego energią skupienia,
  • 19:33 - 19:36
    pełnym zaangażowaniem, oraz sukcesem odniesionym w danej czynności.
  • 19:40 - 19:43
    Kluczową rzeczą, której dowiedzieliśmy się na temat zebrań,
  • 19:43 - 19:46
    było to, że ludzie upychają jedno po drugim,
  • 19:46 - 19:48
    niszcząc swój dzień.
  • 19:48 - 19:51
    Uczestniczący w zebraniach nie wiedzą, kiedy będą mogli powrócić
  • 19:51 - 19:53
    do zadań, które zostawili na swoich biurkach.
  • 19:53 - 19:56
    Ale nie musi tak być.
  • 19:56 - 20:49
    (muzyka)
  • 20:49 - 20:52
    Pewien mędrzec z pomocą kilku mnichów
  • 20:52 - 20:54
    w miejscu zwanym d.school
  • 20:54 - 20:58
    zaprojektowali zebranie, które można dosłownie z siebie zrzucić.
  • 20:59 - 21:03
    Zdejmij z siebie spotkanie, i wiedz, że możesz do niego wrócić.
  • 21:04 - 21:06
    Ponieważ, gdy znów będzie potrzebne,
  • 21:06 - 21:10
    Zebranie będzie dosłownie wisieć w Twojej szafie.
  • 21:12 - 21:14
    Zebranie do noszenia -
  • 21:14 - 21:18
    Ponieważ gdy je zakładasz, masz już wszystko czego potrzeba
  • 21:18 - 21:21
    aby prowadzić przyjemne i produktywne spotkanie.
  • 21:21 - 21:24
    Ale kiedy je zdejmujesz...
  • 21:24 - 21:26
    wtedy dopiero zaczyna się dziać.
  • 21:26 - 21:32
    (Muzyka)
  • 21:32 - 21:35
    (Śmiech) (Brawa)
  • 21:35 - 21:38
    Stuart Brown: Zachęcam więc Was wszystkich
  • 21:41 - 21:43
    aby przestać dzielić
  • 21:43 - 21:46
    pracę i zabawę --
  • 21:46 - 21:49
    kiedy czas na zabawę odkładamy na później --
  • 21:49 - 21:52
    oraz aby nasycić cały swój czas,
  • 21:52 - 21:56
    minuta po minucie, godzina po godzinie,
  • 21:56 - 21:58
    grą ciałem,
  • 21:58 - 22:00
    przedmiotami,
  • 22:00 - 22:05
    społeczną, z wyobraźnią itp.
  • 22:05 - 22:09
    I myślę, że dzięki temu Wasze życie będzie lepsze i pełniejsze.
  • 22:09 - 22:11
    Dziękuję.
  • 22:11 - 22:18
    (Oklaski)
  • 22:18 - 22:21
    John Hockenberry: Więc mówisz że,
  • 22:21 - 22:25
    ludziom zachęconym tematem, którym się zajmujesz,
  • 22:25 - 22:27
    zdarza się pomyśleć --
  • 22:27 - 22:32
    I wydaje mi się, że mogłem to już słyszeć, w moim pop-psychologicznym rozumieniu zabawy --
  • 22:32 - 22:34
    że w pewnym sensie,
  • 22:34 - 22:37
    to, w jaki sposób zwierzęta i ludzie bawią się,
  • 22:37 - 22:40
    jest swoistą próbą przed dorosłym życiem.
  • 22:40 - 22:43
    Twoje badania zdają się sugerować, że nie jest to prawdą.
  • 22:43 - 22:46
    SB: Tak, to nie do końca prawda,
  • 22:46 - 22:49
    i zdaje mi się, że -- zwierzęta pokazały nam, to.
  • 22:49 - 22:53
    Jeśli powstrzymać kota od zabawy --
  • 22:53 - 22:57
    co jest wykonalne, wszyscy wiemy jak wygląda kot, który się czymś bawi --
  • 22:57 - 23:02
    będzie tak samo dobrym drapieżnikiem, jakim byłby gdyby się bawił.
  • 23:02 - 23:04
    Jeśli pomyślimy o dziecku
  • 23:04 - 23:07
    udającym King Konga,
  • 23:07 - 23:10
    albo kierowcę rajdowego, albo strażaka,
  • 23:10 - 23:13
    nie wszystkie przecież zostają kierowcami, czy strażakami.
  • 23:14 - 23:19
    Jest różnica między przygotowaniem na przyszłość --
  • 23:19 - 23:22
    co zadowoliłoby większość ludzi jako opis zabawy --
  • 23:22 - 23:26
    a myśleniem o zabawie jak o zupełnie osobnym tworze biologicznym.
  • 23:26 - 23:31
    Tutaj właśnie moje uganianie się za zwierzętami przez cztery, pięć lat,
  • 23:31 - 23:36
    rzeczywiście zmieniło moje podejście z doktora na to jakie mam teraz,
  • 23:36 - 23:40
    czyli zabawa jako funkcja biologiczna,
  • 23:40 - 23:43
    tak jak sen i śnienie.
  • 23:43 - 23:48
    Jeśli spojrzeć na sny jako na funkcję ciała,
  • 23:48 - 23:50
    zwierzęta też śnią,
  • 23:50 - 23:53
    ćwiczą i próbują różnych rzeczy, które pomagają pamięci,
  • 23:53 - 23:56
    i które są też ważną częścią śnienia.
  • 23:56 - 23:59
    Następnym krokiem w ewolucji ssaków i innych zwierząt
  • 23:59 - 24:03
    posiadających niewykorzystane w pełni mózgi
  • 24:03 - 24:06
    będzie bawić się.
  • 24:06 - 24:09
    Fakt, że niedźwiedź polarny z husky, inne zwierzęta,
  • 24:09 - 24:15
    czy ty i ja z naszymi psami możemy nie zjeść się wzajemnie, zacząć się bawić,
  • 24:15 - 24:18
    definiuje zabawę jako coś osobnego.
  • 24:18 - 24:22
    Zabawa jest nieporównanie ważna przy nauce i rozwoju umysłu,
  • 24:22 - 24:25
    więc nie jest to poprostu coś, co robimy w wolnym czasie
  • 24:25 - 24:28
    JH: W jaki sposób zatrzymać -- jesteś tu przedstawicielem nauki,
  • 24:28 - 24:33
    który musi popierać swoje wyniki ilością przyznanych grantów i głosów jak wszyscy --
  • 24:33 - 24:35
    W jaki sposób zapobiegasz --
  • 24:35 - 24:41
    przy wszystkich wnioskach, które nam przedstawiasz, z czego wiele jest dość ciężkich do przedstawienia.
  • 24:41 - 24:45
    Jak zapobiec przeinterpretowaniu wyników Twojej pracy przez media,
  • 24:45 - 24:51
    lub błędnej interpretacji implikacji wniosków z Twoich badań przez grono naukowców,
  • 24:51 - 24:54
    jak w przypadku Efektu Mozarta,
  • 24:54 - 24:57
    w którym, "Rezonans Magnetyczny dowodzi ...
  • 24:57 - 25:00
    że zabawa wspomaga rozwój inteligencji.
  • 25:00 - 25:02
    Zbierzmy wszystkie dzieciaki, wsadźmy do piaskownicy
  • 25:02 - 25:06
    i niech bawią się miesiącami. Wyrosną na geniuszy i wszystkie pójdą na Harvard."
  • 25:06 - 25:09
    W jaki sposób zapobiec takiemu potraktowaniu
  • 25:09 - 25:11
    wniosków do których doszliście?
  • 25:11 - 25:14
    SB: Wydaje mi się, że jedynym sposobem na to, tak jak postąpiłem,
  • 25:14 - 25:17
    zebrać wokół siebie wielu doradców:
  • 25:17 - 25:19
    od praktyków --
  • 25:19 - 25:23
    którzy w ramach improwizacji, wygłupów, itp. są zdolni uaktywnić
  • 25:23 - 25:25
    ten stan zabawy,
  • 25:25 - 25:27
    Tak, żeby ludzie wiedzieli, że on istnieje.
  • 25:27 - 25:31
    Do tego specjalistę od funkcjonalnego RM, do tego Franka Wilsona,
  • 25:31 - 25:36
    plus jeszcze innych naukowców, w tym neuroendokrynologów.
  • 25:36 - 25:42
    Zebranych w jednym kręgu, skupionych na tym zagadnieniu,
  • 25:42 - 25:46
    ciężko byłoby nie traktować ich poważnie.
  • 25:46 - 25:49
    Niestety, nie udało się tego dokonać w pełni,
  • 25:49 - 25:52
    aby Narodowy Fundusz Naukowy (NSF), Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH)
  • 25:52 - 25:55
    czy ktokolwiek inny spojrzał na to na poważnie.
  • 25:55 - 26:01
    Tzn. nie słyszymy przecież nic porównywalnego do raka, czy chorób serca,
  • 26:01 - 26:03
    a związanego z zabawą.
  • 26:03 - 26:08
    Mimo to postrzegam ją, jak coś równie niezbędnego dla przetrwania -- w dłuższej perspektywie --
  • 26:08 - 26:12
    w sensie edukacyjnym dla zdrowia publicznego.
  • 26:12 - 26:14
    JH: Stuart Brown, dziękujemy serdecznie.
  • 26:14 - 26:16
    (Oklaski)
Title:
Stuart Brown: Zabawa to nie tylko przyjemność. To również obowiązek.
Speaker:
Stuart Brown
Description:

Pionier w badaniach nad zabawą, Stuart Brown twierdzi, że humor, gry, psoty, flirt i fantazja są czymś więcej niż tylko przyjemnością. Dostatek zabawy w dzieciństwie sprawia, że wyrastamy na szczęśliwych, inteligentnych dorosłych - podtrzymywanie jej w dorosłym życiu ćwiczy nasze szare komórki.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
26:26
Jerzy Pa added a translation

Polish subtitles

Revisions