Post Carbon Instituut presenteert Het ultieme roller coaster rit Een verkorte geschiedenis van fossiele brandstof Het begon allemaal met een grote knal. Wacht, zo ver moeten we niet gaan. De aarde werd 4.5 miljard jaar geleden gevormd. Nog steeds te ver, misschien dit; We zijn in de middeleeuwen, mensen in Engeland hebben geen brandhout en gebruiken kolen als brandstof. Maar de kolen in de grond geraken uitgeput, mijnwerkers moeten diep graven, koolmijnen vullen met water, Thomas Newcomen vind de met kool gedreven stoommotor uit om water te pompen zodat de mijnwerkers kunnen blijven graven. James Watt maakt het praktisch voor andere zaken. Nu hebben we de ingrediënten voor de industriële revolutie. Fossiele brandstoffen en een manier om ze te gebruiken. De hel breekt los. Mijnwerkers werken hard om kolen te ontginnen, sporen maken het gemakkelijker. Sporen en stoommotoren gecombineerd maken het spoorwegsysteem. Michael Faraday maakt de eerste elektrische motor. Nicolas Tesla vind wisselstroom uit. Al snel beginnen nutsbedrijven kolen te verbranden om elektriciteit te generen. Ondertussen boort Edwin Drake de eerste oliebron in Pennsylvania. En Carl Daimler (Benz) bouwt een automobiel die werkt op petroleum. Kolen, teer en olie worden omgevormd tot industriële chemicaliën en geneesmiddelen die het leven verlengen, stijgende wereldbevolking. De Wright gebroeders starten de olie gevoede luchtvaart. Fritz Haber en Carl Bosch maken meststoffen met behulp van fossiele brandstoffen. Kunstmest en olie aangedreven tractors breiden de voedselproductie uit, meer mensen worden gevoed. WWI is de eerste fossiele brandstof conflict. Dan komt WWII en geeft ons doelzoekende raketten en atoombommen. Ondertussen is er een grote depressie, mede veroorzaakt door overproductie, aangedreven assemblagelijnen maken producten sneller dan mensen ze nodig hebben. Reclame specialisten vinden het consumentisme uit om de overproductie te absorberen. We zijn 1950 en adverteerders gebruiken televisie om nieuwe generaties consumenten te creëren. In de jaren 70 is er een olie schok. Iedereen is geschokt door het besef van hoe afhankelijk wij zijn van olie. De milieubeweging ontstaat als gevolg van de energie crisis. Maar olieprijzen dalen en iedereen vergeet de energietekorten. Er is een confrontatie tussen markt- en geplande economie. De markt wint, vaarwel "kwade Sovjet Imperium". Politici besluiten dat de markt alles zal oplossen. PC's komen aan. Globalisering neemt toe wanneer de markt opmerkt dat arbeid goedkoper is in China. Plotseling heeft iedereen een mobiele telefoon. Maar de wereld olieproductie sputtert. China verbrand nu de helft van het kool wereldverbruik voor export producten. Maar waar zal China meer kolen en olie vinden om meer groei mogelijk te maken? Milieuproblemen overal, stijgende CO2-niveaus leiden tot record hittegolven, overstromingen, droogte, oceanen verzuren. Bovengrond erodeert met 25 miljard ton per jaar door de industriële landbouw. Oude bossen verdwijnen, diersoorten sterven 1000 keer sneller uit dan normaal. Vers water is schaars of vervuild. Oliemaatschappijen boren in kilometers diep zeewater omdat de gemakkelijke olie verdwenen is. Maar een diep water olie-platform ontploft en vervuild de Golf van Mexico. Productie verhuist naar vervuilende landen waar arbeid goedkoop is, terwijl de VS een casino wordt, de financiële sector maakt 40% deel uit van de economie. Maar Wall street zit diep in de schulden, banken falen, werkloosheid stijgt, kredietwaardigheid vervaagd, de economie is op de rand van instorten! OK, huidige tijd, vandaag. Het is verbazingwekkend hoe ver we zijn gekomen op 200 jaar tijd. Slechts 3 mensen levens, vanaf het begin van industrialisme tot nu. Maar wat ligt er voor ons? We kunnen de wereldbevolking niet blijven verdubbelen, we kunnen koolstof niet blijven dumpen in de atmosfeer. We kunnen niet blijven de bovengrond verpesten, we kunnen niet blijven groeien en consumeren. Of onze economie baseren op uitgeputte fossiele brandstoffen. We kunnen geen geld blijven printen om de schuldencrisis op te lossen. Het is een opwindende rit geweest, maar er zijn grenzen. Nu, het is niet het einde van de wereld, maar we hebben snel 4 dingen te doen. Leren leven zonder fossiele brandstoffen. Ons aanpassen voor het einde van economische groei zoals we het gekend hebben. 7 Miljard mensen ondersteunen en de wereldbevolking stabiliseren tot een duurzaam niveau. En leren omgaan met het vernielde milieu. Kortom, moeten we leven met de begroting van de natuur haar hernieuwbare bronnen, op de snelheid van natuurlijke aanvulling. Kunnen we dat doen? Wij hebben geen keuze! Alternatieve energiebronnen zijn belangrijk maar geen kan fossiele brandstoffen volledig vervangen in de tijd die we hebben. Ook hebben we onze infrastructuur ontworpen en gebouwd voor transport, elektriciteit en landbouw gebaseerd op olie, kolen en gas. Andere energiebronnen gebruiken zal ons verplichten onze steden te herontwerpen, maar ook productieprocessen, gezondheidszorg en meer. We moeten ook nadenken over sommige van onze culturele waarden. Geen van onze mondiale problemen kunnen in isolatie worden aangepakt en velen kunnen niet volledig worden opgelost. Wij hebben ons voorbereiden op "business as unusual". Onze beste doel is weerstand. De mogelijkheid om schokken te absorberen en te kunnen blijven doorgaan. Als we niets doen, zal we krijgen nog steeds aan een post koolstof toekomstige maar het somber. Maar als we de overgang plannen, kunnen we een wereld hebben die robuuste maatschappijen ondersteund van gezonde creatieve mensen en ecosystemen met miljoenen andere diersoorten. Hoe het ook zal verlopen, we zijn in voor de rit van ons leven. Begrijp de problemen en draag bij. Het is alle hens aan dek! Verteld door: RICHARD HEINBERG Geïllustreerd door: MONSTRO