Post Carbon Instituut presenteert
Het ultieme roller coaster rit
Een verkorte geschiedenis van fossiele brandstof
Het begon allemaal met een grote knal.
Wacht, zo ver moeten we niet gaan.
De aarde werd 4.5 miljard jaar geleden gevormd.
Nog steeds te ver, misschien dit;
We zijn in de middeleeuwen,
mensen in Engeland
hebben geen brandhout
en gebruiken kolen als brandstof.
Maar de kolen in de grond
geraken uitgeput,
mijnwerkers moeten diep graven,
koolmijnen vullen met water,
Thomas Newcomen vind de
met kool gedreven stoommotor uit
om water te pompen zodat
de mijnwerkers kunnen blijven graven.
James Watt maakt het
praktisch voor andere zaken.
Nu hebben we de ingrediënten
voor de industriële revolutie.
Fossiele brandstoffen en
een manier om ze te gebruiken.
De hel breekt los.
Mijnwerkers werken hard
om kolen te ontginnen,
sporen maken het gemakkelijker.
Sporen en stoommotoren gecombineerd
maken het spoorwegsysteem.
Michael Faraday maakt
de eerste elektrische motor.
Nicolas Tesla vind
wisselstroom uit.
Al snel beginnen nutsbedrijven
kolen te verbranden om elektriciteit te generen.
Ondertussen boort Edwin Drake
de eerste oliebron in Pennsylvania.
En Carl Daimler (Benz) bouwt een
automobiel die werkt op petroleum.
Kolen, teer en olie worden
omgevormd tot industriële chemicaliën
en geneesmiddelen die het leven
verlengen, stijgende wereldbevolking.
De Wright gebroeders starten
de olie gevoede luchtvaart.
Fritz Haber en Carl Bosch maken meststoffen
met behulp van fossiele brandstoffen.
Kunstmest en olie aangedreven tractors
breiden de voedselproductie uit,
meer mensen worden gevoed.
WWI is de eerste fossiele brandstof conflict.
Dan komt WWII en geeft ons
doelzoekende raketten en atoombommen.
Ondertussen is er een grote depressie,
mede veroorzaakt door overproductie,
aangedreven assemblagelijnen maken
producten sneller dan mensen ze nodig hebben.
Reclame specialisten vinden het consumentisme uit
om de overproductie te absorberen.
We zijn 1950 en adverteerders gebruiken televisie
om nieuwe generaties
consumenten te creëren.
In de jaren 70 is er een olie schok.
Iedereen is geschokt door het besef
van hoe afhankelijk wij zijn van olie.
De milieubeweging ontstaat
als gevolg van de energie crisis.
Maar olieprijzen dalen en iedereen
vergeet de energietekorten.
Er is een confrontatie tussen markt- en geplande economie.
De markt wint, vaarwel "kwade Sovjet Imperium".
Politici besluiten dat
de markt alles zal oplossen.
PC's komen aan.
Globalisering neemt toe
wanneer de markt opmerkt
dat arbeid goedkoper is in China.
Plotseling heeft iedereen een mobiele telefoon.
Maar de wereld olieproductie sputtert.
China verbrand nu de helft van het kool
wereldverbruik voor export producten.
Maar waar zal China meer kolen en olie vinden
om meer groei mogelijk te maken?
Milieuproblemen overal, stijgende
CO2-niveaus leiden tot record hittegolven,
overstromingen, droogte, oceanen verzuren.
Bovengrond erodeert met 25 miljard ton
per jaar door de industriële landbouw.
Oude bossen verdwijnen, diersoorten
sterven 1000 keer sneller uit dan normaal.
Vers water is schaars of vervuild.
Oliemaatschappijen boren in kilometers diep zeewater
omdat de gemakkelijke olie verdwenen is.
Maar een diep water olie-platform ontploft
en vervuild de Golf van Mexico.
Productie verhuist naar vervuilende landen
waar arbeid goedkoop is,
terwijl de VS een casino wordt, de financiële
sector maakt 40% deel uit van de economie.
Maar Wall street zit
diep in de schulden,
banken falen, werkloosheid stijgt,
kredietwaardigheid vervaagd,
de economie is op de rand van instorten!
OK, huidige tijd, vandaag.
Het is verbazingwekkend hoe ver
we zijn gekomen op 200 jaar tijd.
Slechts 3 mensen levens,
vanaf het begin van
industrialisme tot nu.
Maar wat ligt er voor ons?
We kunnen de wereldbevolking niet blijven verdubbelen,
we kunnen koolstof niet blijven dumpen in de atmosfeer.
We kunnen niet blijven de bovengrond verpesten,
we kunnen niet blijven groeien en consumeren.
Of onze economie baseren op
uitgeputte fossiele brandstoffen.
We kunnen geen geld blijven printen
om de schuldencrisis op te lossen.
Het is een opwindende rit geweest,
maar er zijn grenzen.
Nu, het is niet het einde van de wereld,
maar we hebben snel 4 dingen te doen.
Leren leven zonder fossiele brandstoffen.
Ons aanpassen voor het einde van
economische groei zoals we het gekend hebben.
7 Miljard mensen ondersteunen en
de wereldbevolking stabiliseren tot een duurzaam niveau.
En leren omgaan met het vernielde milieu.
Kortom, moeten we leven met de begroting
van de natuur haar hernieuwbare bronnen,
op de snelheid van natuurlijke aanvulling.
Kunnen we dat doen?
Wij hebben geen keuze!
Alternatieve energiebronnen zijn belangrijk
maar geen kan fossiele brandstoffen
volledig vervangen in de tijd die we hebben.
Ook hebben we onze infrastructuur ontworpen
en gebouwd voor transport, elektriciteit
en landbouw gebaseerd op olie, kolen en gas.
Andere energiebronnen gebruiken zal ons
verplichten onze steden te herontwerpen,
maar ook productieprocessen, gezondheidszorg en meer.
We moeten ook nadenken over
sommige van onze culturele waarden.
Geen van onze mondiale problemen
kunnen in isolatie worden aangepakt
en velen kunnen niet volledig worden opgelost.
Wij hebben ons voorbereiden op
"business as unusual".
Onze beste doel is weerstand.
De mogelijkheid om schokken te absorberen
en te kunnen blijven doorgaan.
Als we niets doen, zal we krijgen nog steeds aan een post koolstof toekomstige maar het somber.
Maar als we de overgang plannen,
kunnen we een wereld hebben die robuuste
maatschappijen ondersteund van gezonde creatieve mensen
en ecosystemen met miljoenen andere diersoorten.
Hoe het ook zal verlopen,
we zijn in voor de rit van ons leven.
Begrijp de problemen en draag bij.
Het is alle hens aan dek!
Verteld door: RICHARD HEINBERG
Geïllustreerd door: MONSTRO