1
00:00:04,610 --> 00:00:07,384
ហេតុអ្វីបានជាជីវិតរបស់ខ្ញុំទៅជាយ៉ាងនេះ?

2
00:00:07,384 --> 00:00:10,157
(សម្លេងសត្វ និងជួង)

3
00:00:11,269 --> 00:00:17,366
ពិភពលោកទៅជាយ៉ាងនេះ ក៏ព្រោះតែយើងទាំងអស់គ្នា

4
00:00:18,766 --> 00:00:21,065
(សម្លេងជួង)

5
00:00:22,834 --> 00:00:26,380
ហើយយើងគឺជាអិ្វដែលយើងប្រព្រឹត្តិ ក៏ព្រោះតែ កម្ម

6
00:00:30,530 --> 00:00:34,742
ចំណងកម្មពីអតីតកាល និងអនាគត

7
00:00:36,065 --> 00:00:37,445
(សំលេងសត្វយំ សំលេងជួង និងឆ្កែព្រុស)

8
00:00:38,880 --> 00:00:42,000
ការទូន្មានពី ព្រះ អាចន្ទ ទិបប៉ាកន សុខិតុ

9
00:00:42,062 --> 00:00:47,335
រៀងរាល់ព្រឹក យើងភ្ញាក់ពីដំណេក ដល់ថ្ងៃថ្មី

10
00:00:55,181 --> 00:01:01,596
ប៉ុន្តែ រៀងរាល់ព្រឹក យើងក៏ភ្ញាក់ពីដំណេក ដល់ជីវិតចាស់ជរារបស់យើង

11
00:01:02,996 --> 00:01:05,963
ចំពោះជីវិតដែលយើងបង្កើត។

12
00:01:08,206 --> 00:01:10,325
(សម្លេងលោកសង្ឃដើរក្នុងព្រៃ)

13
00:01:11,340 --> 00:01:12,379
សប្តាហ៍មុន

14
00:01:12,379 --> 00:01:14,965
ឆ្នាំមុន

15
00:01:14,965 --> 00:01:17,898
ជាតិមុន

16
00:01:17,898 --> 00:01:21,349
នេះគឺជាកម្មរបស់យើង

17
00:01:21,349 --> 00:01:23,664
យើងមិនអាចចៀសផុតឡើយ

18
00:01:28,338 --> 00:01:31,823
ជាកម្មរបស់យើង

19
00:01:39,884 --> 00:01:41,153
(សម្លេងសូត្រធម៌)

20
00:01:41,415 --> 00:01:46,425
កម្មជាពាក្យសំស្រ្កឹត មានន័យថា " អំពើ "

21
00:01:47,656 --> 00:01:51,941
យើងអាចមើលឃើញកម្មរបស់យើងខ្លះៗយ៉ាងងាយ

22
00:01:52,894 --> 00:01:55,533
ដោយគិតពីអ្វីដែលយើងបានប្រព្រឹតិ្ត

23
00:01:55,871 --> 00:01:57,233
កាលពីម្សិលមិញ

24
00:01:57,448 --> 00:01:59,087
ឆ្នំាមុន

25
00:02:00,118 --> 00:02:02,699
កាលនៅពីក្មេង

26
00:02:05,345 --> 00:02:07,367
ឬជីវិតចុងក្រោយរបស់យើង

27
00:02:07,552 --> 00:02:11,339
បើសិនជាយើងចងចាំរឿងទាំងនោះ

28
00:02:12,278 --> 00:02:16,743
អ្វីដែលយើងប្រព្រឹត្តិ នេះជាកម្មរបស់យើង

29
00:02:17,281 --> 00:02:19,839
វាបានក្លាយជាជីវិតរបស់យើង

30
00:02:20,454 --> 00:02:22,474
បច្ចុប្បន្ន

31
00:02:26,679 --> 00:02:30,052
កម្មគឺជាអ្វីដែលយើងប្រព្រឹតិ្ត

32
00:02:33,759 --> 00:02:37,485
ព្រះពុទ្ធមានពុទ្ធដីការថា "ជីវិតគឺជាទុក្ខ"

33
00:02:45,777 --> 00:02:49,995
ជារឿយៗយើងតែងបង្កើតទុក្ខ

34
00:02:49,995 --> 00:02:51,298
សម្រាប់ខ្លួនយើង

35
00:02:51,298 --> 00:02:55,817
ឬសម្រាប់អ្នកដទៃ យើងដឹងរឿងទាំងនោះ

36
00:02:56,401 --> 00:02:59,001
យើងនិយាយរឿងអាក្រក់

37
00:02:59,016 --> 00:03:00,763
យើងឆេវឆាវ

38
00:03:00,855 --> 00:03:02,724
យើងឈឺចាប់

39
00:03:07,228 --> 00:03:11,188
កម្មដែលយើងបង្កើតទុក្ខ

40
00:03:11,742 --> 00:03:14,825
យើងពិតជាបានបង្កើតទុកជុំវិញខ្លួនយើង

41
00:03:15,532 --> 00:03:21,387
នេះមានន័យថាយើងបំពេញពិភពរបស់យើងជាមួយនឹងទុក្ខ

42
00:03:24,987 --> 00:03:28,702
តើយើងរំពឹងថានឹងអាចស្វែងរកអ្វីផ្សេងក្នុងពិភពលោកនេះ

43
00:03:28,748 --> 00:03:32,086
ក្រៅពីទុក្ខវេទនាដោយរបៀបណា?

44
00:03:35,394 --> 00:03:39,680
យើងនឹងស្វែងរកអ្វីមួយដែលពិតប្រាកដពីអ្វីដែលបានផ្តល់ ជូនកាលពីមុន

45
00:03:39,680 --> 00:03:43,202
យើងអាចបង្កើតអំពើបាបដោយខ្លួនឯង

46
00:03:43,341 --> 00:03:47,440
ប៉ុន្តែយើងក៏បង្កើតអំពើល្អផងដែរ

47
00:03:51,791 --> 00:03:55,367
កម្ម ស្ថានសួគ៍ និងស្ថាននរក

48
00:03:57,751 --> 00:04:00,204
(មនុស្សជជែកគ្នានៅផ្សារ និងសម្លេងចរាចរណ៍)

49
00:04:12,912 --> 00:04:14,906
អ្វីដែលយើងឃើញនៅក្នុងចក្រវាឡ៍នេះ

50
00:04:14,906 --> 00:04:18,702
គឺមានហេតុ និង ផល

51
00:04:18,702 --> 00:04:22,279
គ្មានអ្វីកើតឡើងប្រាសចាកពីហេតុ និងផលនោះទេ

52
00:04:26,648 --> 00:04:30,272
ច្បាប់ហេតុ និងផលក៏បានកើតឡើង

53
00:04:30,318 --> 00:04:32,217
ចំពោះវាសនារបស់យើង

54
00:04:32,217 --> 00:04:36,038
ចំពោះផ្លូវដែលជីវិតរបស់វិវត្ត

55
00:04:36,069 --> 00:04:40,046
អ្វីដែលប្រព្រឹត្តិ អ្វីដែលយើងគិត

56
00:04:40,046 --> 00:04:43,036
នឹងមានផលលើជីវិតរបស់យើង

57
00:04:43,036 --> 00:04:47,038
ទោះបីតិចតួចក្តី

58
00:04:49,407 --> 00:04:51,741
គំនិត និងអារម្មណ៍របស់យើង

59
00:04:51,895 --> 00:04:56,363
បង្កើតពិភពលោកនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង

60
00:04:57,717 --> 00:04:59,393
សំដី និងអំពើ

61
00:04:59,393 --> 00:05:04,057
កើតឡើងជុំវិញយើង

62
00:05:17,918 --> 00:05:22,325
យើងកំពុងបង្កើតរូបរាងពិភពលោករបស់យើង

63
00:05:23,633 --> 00:05:28,600
ហើយយើងកំពុងបង្កើតរូបរាងដល់ជីវិតរបស់យើង ម្តងបន្ទិចៗ

64
00:05:29,923 --> 00:05:33,826
ដោយសារមានហេតុ

65
00:05:33,964 --> 00:05:37,707
ទើបមានផល

66
00:05:45,042 --> 00:05:47,647
កម្ម ជាហេតុ និងផល

67
00:05:51,847 --> 00:05:53,884
(សត្វយំ)

68
00:05:54,807 --> 00:05:56,383
អ្វីដែលយើងប្រព្រឹតិ្ត និងគិត

69
00:05:56,383 --> 00:06:02,627
បានបង្កើតរូបរាង ម្តងបន្ទិចៗ

70
00:06:04,057 --> 00:06:07,269
ទៅជា ការលោភៈ និង ទោសៈ

71
00:06:07,730 --> 00:06:12,452
ឬក្តីស្រឡាញ់ និងសប្បុរស

72
00:06:14,529 --> 00:06:18,005
យើងអាចបន្ថែមការឈឺចាប់នៅក្នុងពិភពរបស់យើង

73
00:06:18,005 --> 00:06:20,797
ឬ យើងអាចចៀសវាងពីការទុក្ខវេទនានោះ

74
00:06:21,289 --> 00:06:26,675
វាធ្លាក់មកលើខ្លួនយើង

75
00:06:32,228 --> 00:06:35,558
កម្មដែលយើងបានធ្វើ

76
00:06:36,173 --> 00:06:40,165
ដូចនេះអំពើរបស់យើងមានផលផ្ទាល់លើពិភពរបស់យើង

77
00:06:40,180 --> 00:06:44,153
ខ្លួនយើង រួមទាំងអ្នកដទៃផងដែរ

78
00:06:44,707 --> 00:06:49,252
ដោយសារព្រះពុទ្ធមើលឃើញថាអ្វីទាំងអស់គឺ
វាជារបស់តែមួយ

79
00:06:49,252 --> 00:06:52,618
មិនអាចបំនបែកបាន អ្វីទាំងអស់មានទំនាក់ទំនងគ្នា

80
00:06:52,618 --> 00:06:55,703
យើងទាំងអស់គ្នាក៏មានទំនាក់ទំនងគ្នា

81
00:06:56,073 --> 00:06:59,922
អនាគតរបស់យើង និងអ្នកដទៃ

82
00:06:59,922 --> 00:07:04,934
វាមានអន្តរកម្មដូចជាកង់រទេះ

83
00:07:04,934 --> 00:07:11,894
ពួកវាគឺតែមួយ

84
00:07:16,913 --> 00:07:19,869
កម្មក៏អញ្ចឹងដែរ

85
00:07:20,685 --> 00:07:22,148
(បក្សីយំ សំលេងព្យាណូ)

86
00:07:22,856 --> 00:07:27,279
ចូរមើលជីវិតរបស់យើងដូចជាសួនច្បារ

87
00:07:28,033 --> 00:07:30,235
បើសិនជាយើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវា

88
00:07:30,235 --> 00:07:32,570
វានឹងមានសំរស់

89
00:07:33,370 --> 00:07:36,665
ក្រៅពីនេះ វាត្រូវការពេលវេលា និងការប្រឹងប្រែង

90
00:07:36,695 --> 00:07:37,979
(ទឹកហូរ)

91
00:07:39,564 --> 00:07:42,325
ហើយម្យ៉ាងទៀតមានវត្ថុជាច្រើននៅក្នុងសួនច្បារនេះ

92
00:07:42,325 --> 00:07:44,994
លើសពីការត្រួតត្រា

93
00:07:45,409 --> 00:07:46,883
អាកាសធាតុ

94
00:07:46,883 --> 00:07:49,972
រដូវ ឬអាចជាអ្នកដទៃទៀត

95
00:07:49,972 --> 00:07:54,088
ដែលមានបំណងផ្សេងៗខុសពីយើង

96
00:07:54,365 --> 00:07:58,056
ប៉ន្តែ ក្រោយមកគឺយើងជាម្ចាស់សួននោះ

97
00:07:58,641 --> 00:08:00,426
យើងនឹងមើលថែសួននោះ

98
00:08:00,426 --> 00:08:02,356
ថាវានឹងស្អាតប៉ុណ្ណា

99
00:08:04,798 --> 00:08:08,372
កម្ម ជាពេលវាលា និងការប្រឹងប្រែង

100
00:08:09,526 --> 00:08:13,670
(សត្វយំ និងមនុស្សសូត្រធម៌)

101
00:08:15,916 --> 00:08:19,708
ជីវិតយើងបច្ចុប្បន្ន គឺកើតឡើងដោយកម្ម

102
00:08:19,708 --> 00:08:22,798
មិនអាចចៀសបានឡើយ

103
00:08:27,506 --> 00:08:30,889
ពីព្រោះយើងបង្កើតទុក្ខពីអតីតកាល

104
00:08:30,889 --> 00:08:35,254
នឹងមានទុក្ខទៅថ្ងៃមុខ

105
00:08:35,254 --> 00:08:40,830
អនាគតគឺវាកើតឡើងដោយសារតែអតីតកាល

106
00:08:41,091 --> 00:08:43,596
យូរមកហើយ យើងបំពេញ

107
00:08:43,596 --> 00:08:45,086
ពិភពរបស់យើងដោយ

108
00:08:45,086 --> 00:08:48,453
ទោសៈ និងលោភៈ

109
00:08:49,669 --> 00:08:52,891
ហើយឥឡូវនៅតែមាន

110
00:08:53,014 --> 00:08:55,757
ឧទាហរណ៍ ការប្រតិកម្មតប និងអារម្មណ៍

111
00:08:55,757 --> 00:09:00,766
របស់អ្នកនៅជុំវិញយើង តាមស្ថានភាពផ្សេងៗ

112
00:09:00,996 --> 00:09:04,101
ទុក្ខដែលយើងបានសាងឡើងកាលពីមុន

113
00:09:04,101 --> 00:09:07,167
នឹងបង្កើតទុក្ខថ្មីថែមទៀត

114
00:09:12,420 --> 00:09:14,957
ទុក្ខកម្ម បង្កើតទុក្ខ

115
00:09:16,711 --> 00:09:18,892
ដូចនេះ តើពិតជាមានវិធីចៀស

116
00:09:18,892 --> 00:09:21,433
ពីទុក្ចទៅថ្ងៃមុខទេ?

117
00:09:25,479 --> 00:09:30,119
គឺពិតជាមាន