20 yaşındayken, bir ıslah evinde öğretmenlik yapmaya başladım.

Bizi ayıran birçok şey olmasına rağmen,

Hızlı bir şekilde öğrencilerimi keşfettim ve paylaştığımız tek bir nokta vardı:

hip hop'a duyduğumuz sevgi.

Gelecek birkaç yıl boyunca, rap müziği ders verdiğim sınıflar için ana içerik haline geldi,

ve ilgisiz öğrencilerin lider ve uzman olarak ortaya çıktıklarını gördüm.

Hiphop kültürünün unsurlarını birbirine bağlayarak,

öğrenciler ve ben dil sanatları, yaşam becerileri,

ve birbirimizi ve kendimizi daha fazla sevmeyi öğrendik.

Hiphop derken, merkezi unsurlar olarak düşünülen

müzik ya da müzik xxx danstan bahsetmiyorum.

Hiphop kültürünün evrimi süresince gösterilmiş olduğu gibi

baskı altındaki topluluklarda gelişen

sezgiler, güven ve yaratıcılık karışımından bahsediyorum.

Güney Bronx'taki Jamaikalı gençten bahsediyorum,

Çalışma arkadaşlarım ve ben bunu hiphop dehası olarak adlandırıyoruz,

Bu cesur yaklaşım eğitim sistemizi nasıl etkileyebilirdi?

Daha önce yapılmış birşeyi yapmak ya da tek modeli takip etmek zorunda değiliz.

Etrafımızfdaki dünya çok hızlı bir şekilde değişiyor.

2010'da ilk onda yeralan işler altı yıl önce yoktu.