WEBVTT 00:00:11.000 --> 00:00:16.000 در اخبار به کرات چنین عباراتی شنیده می شود: "مناطق اشغالی"، "مرزهای 67" 00:00:16.000 --> 00:00:18.000 و "شهرک های یهودی نشین غیر قانونی" 00:00:18.000 --> 00:00:21.000 و داستانی که معمولا می شنویم خیلی ساده به نظر می رسد: 00:00:21.000 --> 00:00:28.000 "در طول جنگ شش روزه، اسرائیل کرانه باختری را از فلسطینی ها گرفت؛ درخواست سازمان ملل متحد را دایر بر عقب نشینی رد کرد؛ 00:00:28.000 --> 00:00:30.500 و بطور غیرقانونی شهرک های یهودی نشین بنا کرد” 00:00:30.500 --> 00:00:33.000 اما، آیا قضیه واقعا چنین است؟ 00:00:33.000 --> 00:00:38.000 بیائید سعی کنیم اوضاع را کمی بهتر درک کنیم. 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 ما با سوالی ساده، اما بینهایت مهم آغاز می کنیم: 00:00:41.000 --> 00:00:44.600 اسرائیل کرانه باختری رود اردن را از چه کسی گرفت؟ 00:00:44.600 --> 00:00:46.000 ..آیا از فلسطینی ها؟ 00:00:46.000 --> 00:00:54.000 خیر..در 1967، هیچ ملت یا کشور عربی به نام "فلسطین" وجود نداشت. 00:00:54.000 --> 00:00:57.000 ..واقعا، هرگز وجود داشته است؟ 00:00:57.000 --> 00:01:06.500 در پی الحاق اردن به جنگی که توسط مصر و سوریه برای نابود ساختن اسرائیل به راه افتاد، اسرائیل در عملی برای دفاع از خود، کرانه باختری را از اردن تسخیر کرد. 00:01:06.500 --> 00:01:10.000 آه...راستی، نابود ساختن کشورها، واقعا غیرقانونی است. 00:01:10.000 --> 00:01:17.000 سازمان ملل متحد، در سال 1967 تلاش های مکرر اعراب و اتحاد جماهیر شوروی وقت را برای اعلام اسرائیل بعنوان متجاوز، رد کرد. 00:01:17.000 --> 00:01:36.000 قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد خواستار عقب نشینی یکجانبه اسرائیل نشد. برعکس، سازمان ملل متحد خواستار انجام مذاکره پیرامون راه حلی شد که در نتیجه "امنیت و مرزهای شناخته شده" اسرائیل تضمین شود: مرزهای قابل دفاع 00:01:36.000 --> 00:01:43.000 اما یک لحظه تامل کنید، اردن در کرانه باختری چه می کرد؟ بهانه و توجیه قانونی اردن چه بود؟ 00:01:43.000 --> 00:01:48.000 می دانید که اردن دارای هیچگونه توجیه قانونی نبود. 00:01:48.000 --> 00:02:01.000 اردن در طول تلاش قبلی اش برای نابود ساختن کشور نوبنیاد اسرائیل در سال 1948، آنجا را اشغال کرد و نام پذیرفته شده آنرا از “یهودا و شومرون” به “کرانه باختری” تغییر داد. 00:02:01.000 --> 00:02:09.000 اما چنین اقدامی واقعا کسی را متقاعد نساخت؛ و بواقع هیچکس قانونی بودن این اشغال توسط اردن را برسمیت نشناخت. 00:02:09.000 --> 00:02:11.000 نه حتی هیچیک از دیگرکشورهای عربی. 00:02:11.000 --> 00:02:18.000 بنابراین اگر اردن هیچگونه ادعای قانونی بر این سرزمین را ندارد، و "فلسطین" هم وجود خارجی نداشت، پس این اراضی متعلق به کیست؟ 00:02:18.000 --> 00:02:26.000 بگذارید از نظر زمانی کمی به عقب برگردیم. نگران نشوید، نه به زمان تورات، که تنها به یکصد سال پیش. 00:02:26.000 --> 00:02:31.000 تا سال 1917، امپراتوری عثمانی تمامی منطقه را به اشغال خود در آورد. 00:02:31.000 --> 00:02:41.000 پس از شکست در جنگ جهانی اول، امپراتوری عثمانی از کنترل 500 ساله خود در منطقه دست برداشت و نیروهای متحدین تصمیم گرفت آن امپراتوری را به کشورهای مختلف تقسیم کند. 00:02:41.000 --> 00:02:54.000 لرد بالفور، وزیر خارجه بریتانیا حق تاریخی مردم یهود را بسرزمین اجدادیشان به رسمیت شناخت.یک منطقه کوچک، به اندازه حدود نیم درصد خاورمیانه به این امر اختصاص یافت. 00:02:54.000 --> 00:03:01.000 بریتانیا از جانب “اتحادیه ملل”، حکمی دریافت کرد مبنی بر بنا نهادن سرزمین اجدادی یهودی. 00:03:01.000 --> 00:03:03.000 اما، یک لحظه، آیا می توانید حدس بزنید که چه اتفاقی رخ داد؟ 00:03:03.000 --> 00:03:09.000 سرزمین یهودی، در اصل نه تنها کرانه باختری، که کرانه خاوری رود اردن را نیز در بر میگرفت. 00:03:09.000 --> 00:03:15.000 حدس میزنم که نمی توانید بگوئید که مردم یهود درد و مشقت سازش و مصالحه را پذیرا نشده اند. 00:03:15.000 --> 00:03:21.000 بهرحال، برسمیت شناخته شدن سرزمین یهود، توسط “اتحادیه ملل”، که شامل کرانه باختری رود اردن می شود، پس از جنگ جهانی دوم، بار دیگر مورد تائید سازمان ملل متحد قرار گرفت. 00:03:21.000 --> 00:03:32.000 با پایان گرفتن دوران حکم بریتانیا، قطعنامه 181 مجمع عمومی سازمان ملل متحد وجود و تاسیس دو کشور را پیشنهاد کرد: یک کشور یهودی و دیگری کشور عربی. 00:03:32.000 --> 00:03:41.000 یهودیان پذیرا شده و به تاسیس کشور اسرائیل همت گماردند، در حالیکه عرب ها از سازش و مصالحه امتناع کرده و متوسل به جنگ برای نابود ساختن کشور نوبنیاد اسرائیل شدند. 00:03:41.000 --> 00:03:48.000 قطعنامه 181- یک توصیه غیرالزامی، در ابتدا بدون هیچگونه موضع قانونی باقی ماند. 00:03:48.000 --> 00:04:00.000 در پایان جنگ، یک خط آتش بس تعیین شد، جائیکه نیروهای اسرائیل و عرب، جنگ را متوقف کردند. از نقطه نظر رهبران عرب، این خط از اهمیت سیاسی برخوردار نبود. 00:04:00.000 --> 00:04:10.000 بنابراین، اگرچه این خط بطور عمومی و کلی، بعنوان "مرز سال 1967" خوانده می شود، از سال 1967 نبوده و هرگز یک مرز بین المللی بشمار نرفت. 00:04:10.000 --> 00:04:27.000 بهمین دلیل است که طبق قانون بین المللی، تعریف قانونی برای کرانه باختری در واقع همان تعریفی است که در بسیاری از مناطق، اراضی مورد مشاجره و نه "اراضی اشغالی"، خوانده شده و می شود. برای مثال: 00:04:27.000 --> 00:04:35.500 زوبارا، جزایر تمب، و صحرای غربی، در میان چندین مورد دیگر، "اراضی اشغالی" خوانده نمی شوند بلکه برعکس "اراضی مورد مشاجره" هستند. 00:04:35.500 --> 00:04:42.000 بنابراین، اجازه بدهید برای لحظه ای به توضیح و روشنگری خود بازگردیم و کل خط زنجیری این رویداد را آزمایش کنیم. 00:04:42.000 --> 00:04:59.000 حضور اسرائیل در کرانه باختری نتیجه یک جنگ دفاع از خود است. کرانه باختری نباید "اراضی اشغال" بشمار آید چرا که یک قدرت قانونی قبلی در آن منطقه وجود نداشته و بهمین سبب باید "منطقه مورد مشاجره" بشمار رود. 00:04:59.000 --> 00:05:09.000 برنامه تقسیم و تجزیه سال 1947 دارای هیچگونه پایه قانونی جاری نیست در حالیکه ادعای اسرائیل نسبت به منطقه در طول قرن بیستم از طرف جامعه بین المللی برسمیت شناخته شد. 00:05:09.000 --> 00:05:16.000 بهمین دلیل است که وجود و ساختن شهرکهای یهودی نشین در کرانه باختری نباید غیرقانونی بشمار رود. 00:05:16.000 --> 00:05:30.000 اینها، تنها عقیده من نیست، بلکه بر اساس نتیجه گیری کارشناسان حقوقی بنام و مشهور است ، نظیر پروفسور اوجین روستو، قاضی آرتور گلدبرگ و استفن شوبل که ریاست دادگاه قضائی بین المللی را بعهده داشت. 00:05:30.000 --> 00:05:36.000 بنابر این راه حل بحران کرانه باختری چیست؟ متاسفانه راه حل افسونی و جادوئی وجود ندارد. 00:05:36.000 --> 00:05:44.000 اما تنها راه حلی که میتوان به آن دست یافت، آنست که ما مذاکرات خود را بر اساس حقایق قانونی و تاریخی پایه گذاری کنیم. 00:05:44.000 --> 99:59:59.999 بنابراین، خواهش می کنم اجازه دهید استفاده از عبارات "اراضی اشغالی" و "مرزهای 67" را کنار گذاریم، آنها از نظر "سیاسی صحیح" نیستند.