WEBVTT 00:00:11.000 --> 00:00:16.000 Συχνά ακούμε στις ειδήσεις τους όρους «κατεχόμενα», «σύνορα του 67» 00:00:16.000 --> 00:00:18.000 και «παράνομους οικισμούς» 00:00:18.000 --> 00:00:21.000 Η ιστορία που συνήθως ακούμε, ακούγεται πολύ απλή: 00:00:21.000 --> 00:00:28.000 «Στον Πόλεμο των Έξι ημερών, το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη από τους Παλαιστίνιους, αρνήθηκε το αίτημα των Ηνωμένων Εθνών να υποχωρήσει 00:00:28.000 --> 00:00:30.500 και παράνομα έχτισε οικισμούς». 00:00:30.500 --> 00:00:33.000 Έγινε όμως έτσι στην πραγματικότητα; 00:00:33.000 --> 00:00:38.000 Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την κατάσταση κάπως καλύτερα. 00:00:38.000 --> 00:00:41.000 Θα ξεκινήσουμε με μια απλή αλλά πολύ σημαντική ερώτηση: 00:00:41.000 --> 00:00:44.600 Από ποιόν κατέλαβε το Ισραήλ την Δυτική Όχθη; 00:00:44.600 --> 00:00:46.000 Από τους Παλαιστίνιους; 00:00:46.000 --> 00:00:54.000 Όχι…το 1967, δεν υπήρχε Αραβικό έθνος ή κράτος με το όνομα «Παλαιστίνη» 00:00:54.000 --> 00:00:57.000 …Στην πραγματικότητα, υπήρξε ποτέ; 00:00:57.000 --> 00:01:06.500 Το Ισραήλ κατέλαβε τη Δυτική Όχθη από την Ιορδανία ως πράξη αυτοάμυνας, όταν η Ιορδανία συνέπραξε με την Αίγυπτο και τη Συρία σε πόλεμο με σκοπό την καταστροφή του Ισραήλ. 00:01:06.500 --> 00:01:10.000 Α…και με την ευκαιρία, το να καταστρέφεις μια χώρα ΕΙΝΑΙ παράνομο. 00:01:10.000 --> 00:01:17.000 Τα Ηνωμένα Έθνη, το 1967, απέρριψαν επανειλημμένες προσπάθειες των Αράβων και των Σοβιετικών να χαρακτηριστεί το Ισραήλ ως επιδρομέας. 00:01:17.000 --> 00:01:36.000 Το Ψήφισμα 242 του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν απαιτούσε μονομερή αποχώρηση του Ισραήλ. Τα Ηνωμένα Έθνη καλούσαν για διαπραγμάτευση λύσης που θα έδινε στο Ισραήλ «ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα»: στην πραγματικότητα, υπερασπίσιμα σύνορα. 00:01:36.000 --> 00:01:43.000 Όμως, για μια στιγμή. Τι δουλειά είχε η Ιορδανία στη Δυτική Όχθη; Με ποιο νόμιμο δικαίωμα; 00:01:43.000 --> 00:01:48.000 Η Ιορδανία λοιπόν είχε…ξέρετε τι είχε; Δεν είχε κανένα απολύτως νόμιμο δικαίωμα! 00:01:48.000 --> 00:02:01.000 Η Ιορδανία απλά την κατέλαβε κατά την διάρκεια της προηγούμενης προσπάθειάς της να καταστρέψει το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ το 1948, αλλάζοντας το κοινά αποδεκτό όνομα «Ιουδαία και Σαμάρεια» σε «Δυτική Όχθη». 00:02:01.000 --> 00:02:09.000 Αυτό όμως δεν έπεισε κανέναν και σχεδόν κανείς δεν αναγνώρισε την νομιμότητα της κατοχής της Ιορδανίας. 00:02:09.000 --> 00:02:11.000 Ούτε καν κάποιο από τα άλλα Αραβικά κράτη. 00:02:11.000 --> 00:02:18.000 Άρα εφόσον η Ιορδανία δεν είχε κανένα νόμιμο δικαίωμα στα εδάφη και η «Παλαιστίνη» δεν υπήρχε, ποιανού έδαφος είναι; 00:02:18.000 --> 00:02:26.000 Ας πάμε λίγο ακόμα πίσω στο χρόνο. Μην ανησυχείτε, όχι στον καιρό της Βίβλου, μόνο 100 χρόνια πριν. 00:02:26.000 --> 00:02:31.000 Μέχρι το 1917, η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατείχε ολόκληρη την περιοχή. 00:02:31.000 --> 00:02:41.000 Μετά την ήττα τους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Οθωμανοί παρέδωσαν τον 500ετή έλεγχο τους στις Συμμαχικές Δυνάμεις, οι οποίες αποφάσισαν να διαιρέσουν την αυτοκρατορία σε κράτη. 00:02:41.000 --> 00:02:54.000 Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, Λόρδος Μπάλφουρ, αναγνώρισε το ιστορικό δικαίωμα του Εβραϊκού λαού σε μια πατρίδα. Μια μικρή περιοχή, ίση με το 1% περίπου της Μέσης Ανατολής καθορίστηκε για αυτόν τον σκοπό. 00:02:54.000 --> 00:03:01.000 Η Βρετανία έλαβε εντολή από την Κοινωνία των Εθνών να προωθήσει την ίδρυση ενός Εβραϊκού κράτους. 00:03:01.000 --> 00:03:03.000 Όμως, για ένα λεπτό. Αντιλαμβάνεστε τι συνέβη; 00:03:03.000 --> 00:03:09.000 Η Εβραϊκή εθνική εστία αρχικά περιλάμβανε όχι μόνο τη δυτική όχθη αλλά και την ανατολική όχθη του Ιορδάνη ποταμού. 00:03:09.000 --> 00:03:15.000 Φαντάζομαι πως δεν μπορεί να πει κανείς ότι ο Εβραϊκός λαός δεν έχει δεχθεί αρκετούς επίπονους συμβιβασμούς. 00:03:15.000 --> 00:03:21.000 Πάντως, η αναγνώριση από την Κοινωνία των Εθνών της Εβραϊκής εθνικής εστίας– η οποία περιλαμβάνει τη Δυτική Όχθη – επιβεβαιώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 00:03:21.000 --> 00:03:32.000 Με τη λήξη της Βρετανικής εντολής, το Ψήφισμα 181 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, συνέστησε την ίδρυση δύο κρατών: ενός Εβραϊκού και ενός Αραβικού. 00:03:32.000 --> 00:03:41.000 Οι Εβραίοι το αποδέχθηκαν και προχώρησαν στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ενώ οι Άραβες αρνήθηκαν να συμβιβαστούν και εξαπέλυσαν πόλεμο για να καταστρέψουν το νεοσύστατο Εβραϊκό κράτος. 00:03:41.000 --> 00:03:48.000 Το Ψήφισμα 181 – μια καταρχήν μη δεσμευτική σύσταση – παρέμεινε νομικά ανυπόστατο. 00:03:48.000 --> 00:04:00.000 Στο τέλος του πολέμου δημιουργήθηκε μια γραμμή ανακωχής στις θέσεις όπου σταμάτησαν να μάχονται οι Ισραηλινές και Αραβικές δυνάμεις. Λόγω την επιμονής των Αράβων ηγετών, η γραμμή αυτή ορίστηκε ως μη πολιτικής σημασίας. 00:04:00.000 --> 00:04:10.000 Οπότε, παρότι αυτή η γραμμή συχνά αναφέρεται ως «τα σύνορα του 1967», δεν είναι από το 1967 και δεν αποτελούσε ποτέ διεθνές σύνορο. 00:04:10.000 --> 00:04:27.000 Για τον λόγο αυτό ένας ακριβέστερος νομικός ορισμός για τη Δυτική Όχθη, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, είναι ο ίδιος που ισχύει για πολλές άλλες περιοχές που αποτελούν ή αποτελούσαν αντικείμενο εδαφικής διαμάχης και που ΔΕΝ ορίζονται ως «κατεχόμενα» πχ.: 00:04:27.000 --> 00:04:35.500 Η Ζουμπάρα, οι Νήσοι Thums, η Δυτική Σαχάρα μεταξύ πολλών άλλων, δεν είναι «κατεχόμενα εδάφη» αλλά «αμφισβητούμενα εδάφη» 00:04:35.500 --> 00:04:42.000 Ας ξαναγυρίσουμε μια στιγμή στο παράδειγμά μας και ας εξετάσουμε όλα τα γεγονότα. 00:04:42.000 --> 00:04:59.000 Η παρουσία του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη είναι αποτέλεσμα αμυντικού πολέμου. Η Δυτική Όχθη δεν θα έπρεπε να θεωρείται «κατεχόμενη», καθώς δεν υπάρχει προηγούμενη νόμιμη κυριαρχία στην περιοχή και συνεπώς ο πραγματικός ορισμός θα έπρεπε να είναι «αμφισβητούμενο έδαφος». 00:04:59.000 --> 00:05:09.000 Το σχέδιο διχοτόμησης του 1947 δεν έχει καμία νομική υπόσταση σήμερα, ενώ οι εδαφικές διεκδικήσεις του Ισραήλ έχουν σαφώς αναγνωριστεί από την διεθνή κοινότητα κατά τον 20ο αιώνα. 00:05:09.000 --> 00:05:16.000 Για το λόγο αυτό η παρουσία και η οικοδόμηση Ισραηλινών οικισμών στη Δυτική Όχθη δεν θα έπρεπε να θεωρείται παράνομη. 00:05:16.000 --> 00:05:30.000 Αυτή δεν είναι απλά η προσωπική μου γνώμη, βασίζεται σε συμπεράσματα διεθνώς καταξιωμένων νομικών, όπως του Καθ. Eugene Rostow, του Δικαστή Arthur Goldberg και του Stephen Schwebel που ήταν Πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου. 00:05:30.000 --> 00:05:36.000 Ποια είναι λοιπόν η λύση στη διαμάχη για τη Δυτική Όχθη; Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία μαγική λύση. 00:05:36.000 --> 00:05:44.000 Όμως ο μόνος τρόπος για να βρεθεί κάποτε μια λύση, είναι οι διαπραγματεύσεις μας να βασίζονται σε νομικά και ιστορικά γεγονότα. 00:05:44.000 --> 99:59:59.999 Οπότε ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τους όρους «κατεχόμενα εδάφη» και «σύνορα του 67»… απλά δεν είναι «πολιτικώς ορθά».