1 00:00:00,273 --> 00:00:04,679 دوست دارم از شما دعوت کنم که چشمانتون را ببندید 2 00:00:04,679 --> 00:00:07,996 تصور کنید که در 3 00:00:07,996 --> 00:00:11,123 جلو در خانهتان ایستادید. 4 00:00:11,123 --> 00:00:14,792 ازتون خواهش میکنم به رنگ در 5 00:00:14,792 --> 00:00:18,788 و مادهای که در از آن ساخته شده فکر کنید. 6 00:00:18,788 --> 00:00:25,508 حالا یک گروه آدم لخت چاق را روی دوچرخه مجسم کنید. 7 00:00:25,508 --> 00:00:28,708 آنها دارند در یک مسابقهٔ دوچرخه سواری لخت رقابت میکنند، 8 00:00:28,708 --> 00:00:32,458 و دارند مستقیم به طرف در شما میآیند 9 00:00:32,458 --> 00:00:34,408 من میخوام که شما واقعا این را ببینیند. 10 00:00:34,408 --> 00:00:37,500 آنها دارند با شدت به طرف شما پدال میزنند، عرق کردند 11 00:00:37,500 --> 00:00:40,404 و هی بالا پایین میشوند. 12 00:00:40,404 --> 00:00:44,208 و مستقیم با درِ خونهٔ شما تصادف میکنند. 13 00:00:44,208 --> 00:00:48,127 دوچرخهها به هوا پرتاب میشوند، چرخها از کنار شما رد میشوند، 14 00:00:48,127 --> 00:00:51,958 پرههای چرخهای دوچرخه به جاهای بی ربط میافتند. 15 00:00:51,958 --> 00:00:55,183 از آستانهٔ در قدم بردارید. 16 00:00:55,183 --> 00:00:58,023 وارد راهرو یا هر چیزی اون طرف در هست بنشنید 17 00:00:58,023 --> 00:01:01,929 و از وجود نور لذت ببرید. 18 00:01:01,929 --> 00:01:07,606 نور به روی کوکی مانستر(شخصیت عروسکی تلویزیون) میتابه. 19 00:01:07,606 --> 00:01:10,792 کوکی مانستر برای شما دستشو تکون میده 20 00:01:10,792 --> 00:01:13,496 از سر جاش روی یک اسب قهوه ای 21 00:01:13,496 --> 00:01:15,304 اسبی که حرف میزنه. 22 00:01:15,304 --> 00:01:19,837 شما عملا میتونید پشم آبی رنگش را احساس کنید که بینیتون را قلقلک میده 23 00:01:19,837 --> 00:01:24,114 شما میتونید بیسکویت جوی کشمشیای که او در حال بلعیدن هست را بو کنید 24 00:01:24,114 --> 00:01:27,921 از کنارش رد شوید. از کنارش به داخل اتاق نشیمن رد شوید 25 00:01:27,921 --> 00:01:30,958 در اتاق نشیمن، با استفادهٔ کامل از قدرت تخیلتون 26 00:01:30,958 --> 00:01:33,770 بریتنی اسپیرز را مجسم کنید. 27 00:01:33,770 --> 00:01:39,265 او با لباس لختی روی میز قهوه خوری شما در حال رقصیدن هست، 28 00:01:39,265 --> 00:01:41,809 و ترانه "Hit Me Baby One More Time" میخواند. 29 00:01:41,809 --> 00:01:44,731 حالا با من به آشپزخونه بیاید. 30 00:01:44,731 --> 00:01:49,031 در آشپزخونتون، زمین با یک مسیر از آجرهای زردرنگ پوشیده شده 31 00:01:49,031 --> 00:01:52,725 و از اجاق آشپزخونتون مستقیم به سمت شما میان 32 00:01:52,725 --> 00:01:54,792 دروتی، مرد آهنی، 33 00:01:54,792 --> 00:01:57,173 پیج گوشتی، و اون شیر توی "جادوگر شهر اُز" 34 00:01:57,173 --> 00:02:00,000 دست در دست هم، مستقیم میپرند به سمت شما 35 00:02:00,000 --> 00:02:04,333 خُب، چشماتون رو باز کنید. 36 00:02:04,333 --> 00:02:07,792 میخوام درباره یک مسابقه عجیب غریب صحبت کنم 37 00:02:07,792 --> 00:02:10,875 که بهارِهرسال در شهر نیویورک برگزار میشه. 38 00:02:10,875 --> 00:02:14,362 بهش میگن " مسابقات قهرمانی حافظه ایالات متحده". 39 00:02:14,362 --> 00:02:17,260 و من چند سال پیش رفته بودم تا به عنوان خبرنگار علمی 40 00:02:17,260 --> 00:02:19,457 این مسابقه رو پوشش بدم 41 00:02:19,457 --> 00:02:21,792 و انتظار داشتم یه چیزی باشه مثل 42 00:02:21,792 --> 00:02:24,621 سوپرباول (مسابقه قهرمانی هاکی) برای دانشمندان 43 00:02:24,621 --> 00:02:28,130 یه مشت مرد بودن، یه تعدادی کمی خانم 44 00:02:28,130 --> 00:02:32,869 بسیار متفاوت از لحاظ سنی و سر و وضع بهداشتی 45 00:02:32,869 --> 00:02:35,150 (خنده) 46 00:02:35,150 --> 00:02:39,359 داشتند صدها عدد اتفاقی رو حفظ میکردند 47 00:02:39,359 --> 00:02:40,771 فقط با یک بار نگاه کردن به اونها. 48 00:02:40,771 --> 00:02:45,133 نام ده ها آدم ناشناس رو حفظ میکردند. 49 00:02:45,133 --> 00:02:48,571 تنها در چند دقیقه، کل شعرهارو حفظ میکردند. 50 00:02:48,571 --> 00:02:50,750 مسابقه میدادند سر این که چه کسی سریعتر میتونه 51 00:02:50,750 --> 00:02:54,750 ترتیب یه دسته کارت بُر خورده رو به خاطر بسپاره. 52 00:02:54,750 --> 00:02:56,594 با خودم میگفتم، این باورنکردنیه. 53 00:02:56,594 --> 00:02:59,750 اینها اعجوبه های طبیعت اند. 54 00:02:59,750 --> 00:03:03,375 و شروع کردم به صحبت با چند تا از شرکت کننده ها 55 00:03:03,375 --> 00:03:04,750 ایشون شخصی هستند به نام " اد کوک" 56 00:03:04,750 --> 00:03:06,317 که از انگلستان اومده بود 57 00:03:06,317 --> 00:03:08,283 و یکی از بهترین حافظه های آموزش دیده رو داشت. 58 00:03:08,283 --> 00:03:12,048 و بهش گفتم، " اِد، چه وقت متوجه شدی 59 00:03:12,048 --> 00:03:14,556 که تو یه دانشمند هستی؟ 60 00:03:14,556 --> 00:03:17,320 و اِد هم دراومد که: " من یک دانشمند نیستم. 61 00:03:17,320 --> 00:03:19,896 راستش، من فقط یه حافظه متوسط دارم. 62 00:03:19,896 --> 00:03:21,568 تمام کسانی که در این مسابقه شرکت کردند 63 00:03:21,568 --> 00:03:24,829 به شما میگن که حافظه متوسطی دارند. 64 00:03:24,829 --> 00:03:26,708 ما خودمون رو تعلیم دادیم 65 00:03:26,708 --> 00:03:30,929 که با استفاده از یک سری تکنیک قدیمی 66 00:03:30,929 --> 00:03:32,987 این شاهکارهای به شدت اعجاب آور حافظه رو ارائه بدیم، 67 00:03:32,987 --> 00:03:36,535 تکنیک هایی که ۲٫۵۰۰ سال پیش در یونان ابداع شدند 68 00:03:36,535 --> 00:03:39,667 همون تکنیک هایی که سیسرون استفاده میکرد 69 00:03:39,667 --> 00:03:41,527 تا سخنرانی هاش رو حفظ کنه 70 00:03:41,527 --> 00:03:45,721 که دانشمندان قرون وسطی استفاده میکردند تا کل کتابهاشون رو حفظ کنند. 71 00:03:45,721 --> 00:03:49,437 و من میگفتم، " واو! چطور من قبلا چیزی ازش نشنیدم؟" 72 00:03:49,437 --> 00:03:52,156 و ما بیرون از سالن مسابقه ایستاده بودیم 73 00:03:52,156 --> 00:03:55,833 و اِد، که یه پسر شگفت انگیز، با استعداد، 74 00:03:55,833 --> 00:03:58,898 اما یه جورایی یه انگلیسی عجیب غریب بود، 75 00:03:58,898 --> 00:04:03,333 به من میگه: " جاش، تو یه خبرنگار آمریکایی هستی. 76 00:04:03,333 --> 00:04:05,439 بریتنی اسپیرز رو میشناسی؟ 77 00:04:05,439 --> 00:04:10,252 گفتم: " چی؟ نه. چرا؟" 78 00:04:10,252 --> 00:04:13,333 " چون من واقعا میخوام به بریتنی اپیرز یاد بدم 79 00:04:13,333 --> 00:04:15,962 که چطور ترتیب یک دسته کارت بازی بُر خورده رو حفظ کنه. 80 00:04:15,962 --> 00:04:18,208 در تلویزیون ملی آمریکا 81 00:04:18,208 --> 00:04:21,479 این ثابت میکنه که هر کسی میتونه این کار رو انجام بده" 82 00:04:21,479 --> 00:04:25,893 (خنده) 83 00:04:25,893 --> 00:04:29,383 گفتم: "خُب، من بریتنی اسپیرز نیستم 84 00:04:29,383 --> 00:04:32,148 اما شاید بتونی به من یاد بدی. 85 00:04:32,148 --> 00:04:34,583 یعنی، بلاخره باید از یه جایی شروع کنی دیگه، درسته؟" 86 00:04:34,583 --> 00:04:38,375 و این برای من شروع یک سفر بسیار عجیب بود. 87 00:04:38,375 --> 00:04:41,279 به اینجا رسیدم که نه تنها قسمت بهتر سال پیش رویم رو 88 00:04:41,279 --> 00:04:43,375 صرف تعلیم حافظه ام کردم. 89 00:04:43,375 --> 00:04:45,125 بلکه دربارش تحقیق هم کردم، 90 00:04:45,125 --> 00:04:47,231 سعی کردم بفهمم چه طورعمل میکنه، 91 00:04:47,231 --> 00:04:49,502 چرا گاهی اوقات جواب نمیده 92 00:04:49,502 --> 00:04:51,987 و چه پتانسیل هایی میتونه داشته باشه. 93 00:04:51,987 --> 00:04:54,293 با تعداد زیادی آدم جالب آشنا شدم 94 00:04:54,293 --> 00:04:56,075 اسم این آقا ای.پی هست 95 00:04:56,075 --> 00:04:58,583 اون مبتلا به فراموشی هست و احتمال خیلی زیاد 96 00:04:58,583 --> 00:05:01,292 بدترین حافظه دنیا رو داشت 97 00:05:01,292 --> 00:05:02,952 حافظه اش اون انقدر بد بود 98 00:05:02,952 --> 00:05:05,702 که حتی یادش نمیومد که مشکل حافظه داره، 99 00:05:05,702 --> 00:05:07,589 که فوق العاده است. 100 00:05:07,589 --> 00:05:09,304 اون یک نمونه خیلی غمانگیزبود، 101 00:05:09,304 --> 00:05:11,292 اما پنجره ای بود به سوی وُسعت این موضوع 102 00:05:11,292 --> 00:05:15,102 که تا چه اندازه حافظه ما، آن چه را که هستیم را میسازه. 103 00:05:15,102 --> 00:05:18,140 در انتهای دیگر این طیف: من این آقا رو ملاقات کردم 104 00:05:18,140 --> 00:05:19,877 ایشان کیم پیک هستند. 105 00:05:19,877 --> 00:05:23,364 او مبنای کار شخصیت داستین هافمن در فیلم "مرد بارانی" هست. 106 00:05:23,364 --> 00:05:26,046 ما یک بعد از ظهر رو در 107 00:05:26,046 --> 00:05:29,683 کتابخانه عمومی سالت لیک سیتی، به حفظ کردن دفترچه تلفن گذروندیم 108 00:05:29,683 --> 00:05:32,770 که تجربه درخشانی بود. 109 00:05:32,770 --> 00:05:35,727 (خنده) 110 00:05:35,727 --> 00:05:39,157 و من برگشتم و کل رساله های حافظه رو مطالعه کردم 111 00:05:39,157 --> 00:05:42,990 رساله هایی که بیش از ۲٫۰۰۰ سال پیش به زبان لاتین باستان 112 00:05:42,990 --> 00:05:44,896 و سپس در قرون وسطی 113 00:05:44,896 --> 00:05:47,233 نوشته شده بود 114 00:05:47,233 --> 00:05:49,796 واقعا من کلی چیز جالب یاد گرفتم 115 00:05:49,796 --> 00:05:53,038 یکی از این چیزای جالبی که یاد گرفتم این بود 116 00:05:53,038 --> 00:05:55,514 روزی روزگاری 117 00:05:55,514 --> 00:06:01,286 فکرِ داشتن یک ذهن آموزش دیده، منظم و متمدن 118 00:06:01,286 --> 00:06:06,314 اصلا مثل الان دور از ذهن نبوده است. 119 00:06:06,314 --> 00:06:11,071 روزی روزگاری، مردم به طورم مداوم 120 00:06:11,071 --> 00:06:16,096 روی صیقل دادن ذهنشون سرمایه گذاری میکردند. 121 00:06:16,096 --> 00:06:18,219 در هزاره اخیر 122 00:06:18,219 --> 00:06:20,965 ما سلسله ای از تکنولوژی ها رو اختراع کردیم 123 00:06:20,965 --> 00:06:23,375 از الفبا تا رول های پاپیروس 124 00:06:23,375 --> 00:06:25,694 تا نسخ قدیمی، دستگاه چاپ، عکاسی 125 00:06:25,694 --> 00:06:27,608 کامپیوترها، گوشی های هوشمند 126 00:06:27,608 --> 00:06:30,540 که به تدریج این مسئله رو برامون ساده و ساده تر کردند 127 00:06:30,540 --> 00:06:33,125 که حافظمون رو از خودمون خارج کنیم 128 00:06:33,125 --> 00:06:35,367 که اساسا این توانایی بنیادین بشری رو 129 00:06:35,367 --> 00:06:39,080 به بیرون بسپاریم. 130 00:06:39,080 --> 00:06:42,679 این فناوری ها دنیای مدرنمان رو ممکن ساختند 131 00:06:42,679 --> 00:06:44,477 اما ما رو هم تغییر دادند. 132 00:06:44,477 --> 00:06:46,227 ما رو از نظر فرهنگی تغییر دادند، 133 00:06:46,227 --> 00:06:49,761 و من در اینباره بحث دارم که ما رو از نظر ادراکی متحول کردند. 134 00:06:49,761 --> 00:06:52,327 با وجود داشتن کمترین نیاز به یادآوری 135 00:06:52,327 --> 00:06:55,444 گاهی به نظر میاد ما فراموش کردیم چگونه بیاد بیاریم. 136 00:06:55,444 --> 00:06:57,183 آخرین مکان روی زمین که هنوز 137 00:06:57,183 --> 00:07:00,287 مردم به ایده داشتن حافظهای آموزش دیده شده، 138 00:07:00,287 --> 00:07:03,529 منظم و متمدن اشتیاق نشون میدهند 139 00:07:03,529 --> 00:07:06,288 این مسابقه کاملا جدا افتادهی حافظه هست. 140 00:07:06,288 --> 00:07:07,604 راستش چندان هم جدا افتاده نیست 141 00:07:07,604 --> 00:07:09,929 چنین مسابقه هایی همه جای دنیا برگزار میشه 142 00:07:09,929 --> 00:07:14,087 و من شگفت زده شده بودم، میخواستم بدونم اینها چطوراین کار رو میکنند. 143 00:07:14,087 --> 00:07:18,806 چند سال پیش گروهی از محققان در دانشگاه کالج لندن 144 00:07:18,806 --> 00:07:21,583 تعدادی از قهرمانان حافظه رو به آزمایشگاهشون بردند. 145 00:07:21,583 --> 00:07:23,089 اونها میخواستند بدونند 146 00:07:23,089 --> 00:07:24,456 آیا مغز این آدم ها 147 00:07:24,456 --> 00:07:28,898 یه جورایی از لحاظ ساختمانی، آناتومی با بقیه انسان ها متفاوت هست؟ 148 00:07:28,898 --> 00:07:31,902 پاسخ خیر بود. 149 00:07:31,902 --> 00:07:35,006 آیا از بقیه ما باهوش ترند؟ 150 00:07:35,006 --> 00:07:36,717 یک سری تست هوش از انها گرفتند 151 00:07:36,717 --> 00:07:38,987 پاسخ این بود که واقعا نه. 152 00:07:38,987 --> 00:07:42,315 هرچند یک تفاوت واقعا جالب و آموزنده 153 00:07:42,315 --> 00:07:44,423 بین مغز قهرمانان حافظه 154 00:07:44,423 --> 00:07:46,990 و نمونه های مورد بررسی برای مقایسه وجود داشت. 155 00:07:46,990 --> 00:07:49,667 وقتی اونها رو زیر دستگاه اف ام آر آی قرار میدادند 156 00:07:49,667 --> 00:07:51,711 و مغزشون رو اسکن میکردند 157 00:07:51,711 --> 00:07:56,717 وقتی که داشتند عددها و چهره آدمها و تصاویر دانه های برف رو به خاطر میسپردند 158 00:07:56,717 --> 00:07:59,033 متوجه شدند که قهرمان های حافظه 159 00:07:59,033 --> 00:08:01,277 در مقایسه با بقیه، از قسمت متفاوتی از مغزشون 160 00:08:01,277 --> 00:08:03,288 استفاده میکنند. 161 00:08:03,288 --> 00:08:06,573 به ویژه، اونها داشتند از قسمتی از مغزشون استفاده میکردند، یا به نظر میآمد که دارند استفاده میکنند، 162 00:08:06,573 --> 00:08:10,790 که به جهت یابی و حافظه فضایی مربوط بود. 163 00:08:10,790 --> 00:08:17,033 چرا؟ و آیا اینجا چیزی هست که بقیه ما یاد بگیریم؟ 164 00:08:17,033 --> 00:08:21,233 ورزشِ حفظ کردنِ رقابتی 165 00:08:21,233 --> 00:08:24,081 توسط یه جور مسابقه تسلیحاتی هدایت میشه 166 00:08:24,081 --> 00:08:27,125 جایی که هرساله عده ای 167 00:08:27,125 --> 00:08:29,813 با یک روش جدید برای سریعتر حفظ کردن چیزها گرد هم میآیند 168 00:08:29,813 --> 00:08:31,652 و بقیه کار به بازی گرفتن اون هاست. 169 00:08:31,652 --> 00:08:33,500 ایشون دوست من، بن پریدمور هستند 170 00:08:33,500 --> 00:08:35,250 سه بار قهرمان مسابقات حافظه 171 00:08:35,250 --> 00:08:37,083 روی میز مقابلش 172 00:08:37,083 --> 00:08:40,777 ۳۶ دسته کارت بازی بُر خورده وجود داره 173 00:08:40,777 --> 00:08:43,525 که قصد داره تلاش کنه تا ظرف یک ساعت به خاطر بسپارد. 174 00:08:43,525 --> 00:08:47,881 توسط تکنیکی که خودش ابداع کرده و فقط خودش در اون تبحر داره 175 00:08:47,881 --> 00:08:49,792 او از تکنیکی مشابه 176 00:08:49,792 --> 00:08:52,234 برای حفظ کردنِ دقیقِ ترتیبِ 177 00:08:52,234 --> 00:08:58,042 ۴٫۱۴۰ عدد اتفاقی باینری 178 00:08:58,042 --> 00:09:00,944 در نیم ساعت، استفاده کرد. 179 00:09:00,944 --> 00:09:02,875 بله. 180 00:09:02,875 --> 00:09:06,423 و با وجود اینکه در این مسابقه روش های مختلفی 181 00:09:06,423 --> 00:09:10,000 برای به خاطر سپردن چیزها وجود داره 182 00:09:10,000 --> 00:09:12,892 همه چیز، تمام تکنیکهایی که استفاده میشه 183 00:09:12,892 --> 00:09:15,500 در نهایت به یک ایده برمی گرده 184 00:09:15,500 --> 00:09:19,148 ایده ای که روانشناسان اون رو رمزگذاری جزئینگرانه مینامند 185 00:09:19,148 --> 00:09:21,829 و با یک تناقض جالب هم اون رو به خوبی میشه توضیح داد 186 00:09:21,829 --> 00:09:23,875 تناقضی که به پارادوکس نانوا/ نانوا معروف هست 187 00:09:23,875 --> 00:09:25,437 این طوریه: 188 00:09:25,437 --> 00:09:28,333 اگر من به دو نفر بگویم که یک واژه رو به خاطربسپارند 189 00:09:28,333 --> 00:09:29,900 اگه به شما بگویم 190 00:09:29,900 --> 00:09:33,527 " یادت باشه که یه نفر هست به اسم نانوا " 191 00:09:33,527 --> 00:09:35,033 این اسمشه 192 00:09:35,033 --> 00:09:40,819 و به شما بگویم: " یادت باشه یه نفر هست که نانواست" 193 00:09:40,819 --> 00:09:44,061 و اگه بعدتر برگردم پیشتون 194 00:09:44,061 --> 00:09:47,100 و بگم : " اون واژه که 195 00:09:47,100 --> 00:09:48,477 چند وقت پیش بهت گفتم رو یادته ؟ 196 00:09:48,477 --> 00:09:50,275 یادته که چی بود؟ " 197 00:09:50,275 --> 00:09:53,542 اون شخصی که بهش گفته شده بود اسمش نانوا هست 198 00:09:53,542 --> 00:09:55,861 احتمال کمتری داره که خود اون واژه یادش بیاد 199 00:09:55,861 --> 00:09:59,712 نسبت به شخصی که بهش گفته بودند اون شخص نانواست. 200 00:09:59,712 --> 00:10:02,791 یک واژه، به یاد آوردنهای متفاوت، عجیبه! 201 00:10:02,791 --> 00:10:04,768 چه اتفاقی داره میافتد؟ 202 00:10:04,768 --> 00:10:09,804 خب، نام نانوا واقعا معنی خاصی برای شما نداره. 203 00:10:09,804 --> 00:10:12,095 نسبت به تمام خاطرات شناور در مغزتان 204 00:10:12,095 --> 00:10:15,333 جدا افتادست. 205 00:10:15,333 --> 00:10:17,223 اما اسم متعارف نانوا، 206 00:10:17,223 --> 00:10:19,094 ما همه نانواها رو میشناسیم. 207 00:10:19,094 --> 00:10:21,123 نانواها کلاه های مسخره سفیدرنگ میپوشن. 208 00:10:21,123 --> 00:10:22,750 دستاشون آغشته به آرد هست. 209 00:10:22,750 --> 00:10:24,825 نانواها وقتی به خانه بر میگردند بوی خوبی میدهند 210 00:10:24,825 --> 00:10:26,952 شاید ما یک نانوا رو بشناسیم. 211 00:10:26,952 --> 00:10:28,363 و وقتی ما برای بار اول این واژه رو میشنویم 212 00:10:28,363 --> 00:10:31,208 ما این ارتباط های معنایی رو مثل یک قلاب بهش متصل میکنیم 213 00:10:31,208 --> 00:10:35,279 تا بعدها راحت تر مثل یک ماهی از آب بکشیمش بیرون. 214 00:10:35,279 --> 00:10:38,237 تمام هنرِ 215 00:10:38,237 --> 00:10:40,352 این مسابقه های حافظه 216 00:10:40,352 --> 00:10:43,579 و تمام هنر بهتر به خاطر سپردن چیز ها در زندگی روزمره 217 00:10:43,579 --> 00:10:47,565 پیدا کردن راه حلی برای تبدیل نانوا به عنوان اسم خاص 218 00:10:47,565 --> 00:10:49,561 به نانوا به عنوان اسم عام هست. 219 00:10:49,561 --> 00:10:52,948 که تمام اطلاعات نامفهوم 220 00:10:52,948 --> 00:10:55,254 بی معنا، بی اهمیت رو دریافت کنیم، 221 00:10:55,254 --> 00:10:56,804 و به طریقی تغییرشون بدیم 222 00:10:56,804 --> 00:10:58,979 به طوری که درگستره تمام چیزهایی که 223 00:10:58,979 --> 00:11:03,764 در ذهن شما وجود داره، معنا پیدا کنند. 224 00:11:03,764 --> 00:11:07,498 یکی از روش های پیچیده این کار 225 00:11:07,498 --> 00:11:11,417 به ۲٫۵۰۰ سال پیش، دوران یونان قدیم، بر میگردد. 226 00:11:11,417 --> 00:11:13,395 این روش به قصر حافظه معروف هست. 227 00:11:13,395 --> 00:11:16,820 داستانِ بوجود آمدنش این هست: 228 00:11:16,820 --> 00:11:19,792 شاعری بود به نام سایمونیدیس 229 00:11:19,792 --> 00:11:21,698 که در ضیافتی شرکت کرده بود. 230 00:11:21,698 --> 00:11:23,946 اون در واقع به عنوان سرگرم کننده استخدام شده بود. 231 00:11:23,946 --> 00:11:26,958 چون اون زمانها شما اگه میخواستید یه پارتی خیلی سرگرم کننده بگیرید 232 00:11:26,958 --> 00:11:30,170 دی جی استخدام نمی کردید، شاعر استخدام میکردید. 233 00:11:30,170 --> 00:11:35,040 اون از جاش بلند میشه، شعرهاش روازحفظ میگه، و از در خارج میشه. 234 00:11:35,040 --> 00:11:40,152 و همون لحظه که این کار رو میکنه، سالن مهمانی فرو میریزه، 235 00:11:40,152 --> 00:11:42,833 و همه افراد داخلش کشته میشن. 236 00:11:42,833 --> 00:11:45,398 این اتفاق فقط همه رو به کشتن نمیده 237 00:11:45,398 --> 00:11:49,262 تمام جسدها رو تا اونجا که نشه تشخیصشون داد نابود میکنه. 238 00:11:49,262 --> 00:11:51,583 هیچکس نمیتونست بگه که چه کسانی داخل بودند. 239 00:11:51,583 --> 00:11:54,754 هیچکس نمی تونست بگه کجا نشسته بودند. 240 00:11:54,754 --> 00:11:56,993 جسدها نمیتونستند به درستی دفن بشن. 241 00:11:56,993 --> 00:12:00,836 فاجعه ای بود که به فاجعه دیگر اضافه شده بود. 242 00:12:00,836 --> 00:12:03,540 سایمونیدیس، بیرون ایستاده 243 00:12:03,540 --> 00:12:05,671 تنها بازمانده در میان خرابه ها 244 00:12:05,671 --> 00:12:09,307 چشمانش رو میبنده، و با چشمان ذهنش 245 00:12:09,307 --> 00:12:11,845 این واقعه رو مجسم میکنه، 246 00:12:11,845 --> 00:12:16,990 او میتونه ببینه هر یک از میهمانان کجا نشسته بودند 247 00:12:16,990 --> 00:12:19,333 او دست خویشاوندان رو میگیره 248 00:12:19,333 --> 00:12:23,391 و از میان خرابه ها، هرکدوم رو به عزیزانشون میرسونه 249 00:12:23,391 --> 00:12:26,655 چیزی که سایمونیدس در اون لحظه متوجه میشه 250 00:12:26,655 --> 00:12:30,088 چیزیه که فکر کنم همه ما به طور حسی میدونیم 251 00:12:30,088 --> 00:12:32,500 اینکه، ما هرچقدرهم در حفظ کردنِ 252 00:12:32,500 --> 00:12:35,394 اسمها و شماره تلفنها 253 00:12:35,394 --> 00:12:38,052 و دستورالعملهای کلمه به کلمه از طرف همکارانمون، افتضاح باشیم 254 00:12:38,052 --> 00:12:43,542 از حافظه تصویری و فضاییِ استثنائی برخورداریم. 255 00:12:43,542 --> 00:12:47,138 اگر من از شما بخوام ده کلمه اولِ 256 00:12:47,138 --> 00:12:49,602 این داستان سایموندیس رو به خاطر بیارید 257 00:12:49,602 --> 00:12:52,090 احتمالا خیلی سختتون باشه 258 00:12:52,090 --> 00:12:54,404 اما من شرط میبندم 259 00:12:54,404 --> 00:12:57,087 اگر از شما خواسته بودم به خاطر بیارید 260 00:12:57,087 --> 00:13:01,643 چه کسی همین الان روی یک اسب قهوه ای سخنگو 261 00:13:01,643 --> 00:13:03,641 در سالن ورودی نشسته 262 00:13:03,641 --> 00:13:05,966 شما قادر هستید که به خاطر بیارید 263 00:13:05,966 --> 00:13:08,496 ایده پشت تکنیک قصر حافظه 264 00:13:08,496 --> 00:13:13,129 اینه که این عمارت خیالی رو در چشمان ذهنتون خلق کنید 265 00:13:13,129 --> 00:13:14,875 و از تصاویر و 266 00:13:14,875 --> 00:13:17,083 چیزهایی که میخواید به خاطر بسپارید، پُر کنید -- 267 00:13:17,083 --> 00:13:20,412 هرچه قدر که تصویر احمقانه تر، عجیب غریب تر 268 00:13:20,412 --> 00:13:24,012 خنده دارتر، بی ارزشتر و بدبوتر باشه 269 00:13:24,012 --> 00:13:26,887 احتمال فراموش شدنش کمتره 270 00:13:26,887 --> 00:13:29,721 قدمت این نصیحت، به بیش از دوهزار سال پیش 271 00:13:29,721 --> 00:13:32,506 به نخستین رسالههای لاتین درباره حافظه برمیگرده. 272 00:13:32,506 --> 00:13:34,335 خب، چطورکار میکنه؟ 273 00:13:34,335 --> 00:13:36,875 فرض کنید شما به استیج مرکز TED دعوت شدید 274 00:13:36,875 --> 00:13:40,681 تا سخنرانی کنید 275 00:13:40,681 --> 00:13:43,215 و میخواید از حفظ انجامش بدید، 276 00:13:43,215 --> 00:13:48,260 و میخواهد طوری انجامش بدید که سیسرون ۲٫۰۰۰ سال پیش 277 00:13:48,260 --> 00:13:52,919 اگر به کنفرانس TEDx رُم دعوت شده بود، انجامش میداد. 278 00:13:52,919 --> 00:13:55,177 کاری که ممکنه بکنید اینه که 279 00:13:55,177 --> 00:14:00,396 خودتون رو مقابل درب منزلتون تصور کنید. 280 00:14:00,396 --> 00:14:02,438 و به یک سری تصویرِ 281 00:14:02,438 --> 00:14:05,946 کاملا احمقانه، مسخره و فراموش نشدنی روبه رو میشید 282 00:14:05,946 --> 00:14:08,929 که اولین چیزی که میخواید راجه بهش صحبت کنید رو به خاطرتون میاره 283 00:14:08,929 --> 00:14:11,721 که همون مسابقه عجیب غریب هست. 284 00:14:11,721 --> 00:14:14,554 و بعد وارد منزلتون میشید 285 00:14:14,554 --> 00:14:17,406 و تصویری از کوکی مانستر رو 286 00:14:17,406 --> 00:14:19,293 بالای آقای اِد میبینید. 287 00:14:19,293 --> 00:14:20,562 و این به شما یاداوری میکنه که 288 00:14:20,562 --> 00:14:23,736 میخواید راجع به اِد کوک صحبت کنید. 289 00:14:23,736 --> 00:14:26,400 و بعد تصویری از بریتنی اسپیرز میبینید 290 00:14:26,400 --> 00:14:29,212 که اون حکایت مسخره که میخواید تعریف کنید رو به یادتون میاره 291 00:14:29,212 --> 00:14:30,884 و به آشپزخونه میروید 292 00:14:30,884 --> 00:14:32,729 و چهارمین موضوعی که میخواید راجع بهش صحبت کنید 293 00:14:32,729 --> 00:14:35,667 اون ماجرای سفر عجیب یک ساله تون هست 294 00:14:35,667 --> 00:14:40,631 و شما دوستانی دارید که ماجرا رو به یادتون میارن 295 00:14:40,631 --> 00:14:44,850 این همون کاریه که سخنوران رومی برای حفظ کردن سخنرانیشون انجام میدادند 296 00:14:44,850 --> 00:14:48,244 نه کلمه به کلمه، چون گیجتون میکنه 297 00:14:48,244 --> 00:14:50,656 بلکه موضوع به موضوع 298 00:14:50,656 --> 00:14:53,563 در واقع این اصطلاح " جمله عنوان" 299 00:14:53,563 --> 00:14:56,863 که از واژه یونانی "topos" به معنایِ 300 00:14:56,863 --> 00:14:58,583 "مکان" ریشه میگیره، 301 00:14:58,583 --> 00:15:00,150 نشان از این موضوع داره 302 00:15:00,150 --> 00:15:02,470 که زمانی مردم با همین اصطلاح های فضایی 303 00:15:02,470 --> 00:15:04,708 به فصاحت و بلاغت نگاه میکردند. 304 00:15:04,708 --> 00:15:06,645 اصطلاح " در مکان اول" (در اصطلاح به معنای" اولا") 305 00:15:06,645 --> 00:15:10,068 مثل این هست که در اولین مکان قصر حافظه شما. 306 00:15:10,068 --> 00:15:12,048 واقعا به نظرم شگفت انگیز اومد، 307 00:15:12,048 --> 00:15:13,948 و واقعا درگیرش شدم. 308 00:15:13,948 --> 00:15:16,696 و به چند مسابقه حافظه دیگه رفتم. 309 00:15:16,696 --> 00:15:19,257 و این فکر به ذهنم اومد که شاید درباره این خرده فرهنگِ 310 00:15:19,257 --> 00:15:22,550 مسابقه دهندگان حافظه، یک چیز طولانی تری بنویسم. 311 00:15:22,550 --> 00:15:24,577 اما یک مشکلی وجود داشت. 312 00:15:24,577 --> 00:15:27,325 مشکل اینجا بود که مسابقه حافظه 313 00:15:27,325 --> 00:15:31,054 ازنظر آسیب شناسانه اتفاقی ملال آوره. 314 00:15:31,054 --> 00:15:33,660 (خنده) 315 00:15:33,660 --> 00:15:38,210 راستش رو بخواید، مثه اینه که یه عده نشستند دور هم، و دارند کنکور میدن. 316 00:15:38,210 --> 00:15:39,904 دراماتیک ترین اتفاقی که میوفته 317 00:15:39,904 --> 00:15:41,283 وقتی هست که یه نفر داره کنار شقیقه اش رو ماساژ میده 318 00:15:41,283 --> 00:15:44,321 و من یک خبرنگارم، به یه چیزی نیاز دارم که راجع بهش بنویسم. 319 00:15:44,321 --> 00:15:48,098 میدونم که اتفاقات فوق العاده ای داره تو ذهنشون میوفته 320 00:15:48,098 --> 00:15:50,198 اما بهش دسترسی ندارم. 321 00:15:50,198 --> 00:15:52,917 و متوجه شدم، اگه بخوام این داستان رو تعریف کنم 322 00:15:52,917 --> 00:15:55,667 باید کمی خودم رو جای اونا بگذارم. 323 00:15:55,667 --> 00:15:59,248 پس شروع کردم هر روزحدود ۱۵ یا ۲۰ دقیقه از وقتم رو 324 00:15:59,248 --> 00:16:02,083 قبل از اینکه هر روز صبح بشینم و نیویورک تایمزم رو بخونم، 325 00:16:02,083 --> 00:16:04,604 صرف این کنم که سعی کنم چیزها رو به خاطر بیارم. 326 00:16:04,604 --> 00:16:06,273 شاید یک شعر 327 00:16:06,273 --> 00:16:08,312 شاید یک اسم از یک کتاب سالانه قدیمی 328 00:16:08,312 --> 00:16:10,571 که از یک شنبه بازار خریده بودم. 329 00:16:10,571 --> 00:16:16,067 و دیدم به طرز تکان دهنده ای باحاله. 330 00:16:16,067 --> 00:16:18,145 هیچوقت انتظار همچین چیزی رو نداشتم. 331 00:16:18,145 --> 00:16:21,508 باحال بود، چون واقعا ربطی به تقویت حافظه نداره 332 00:16:21,508 --> 00:16:24,546 کاری که میکنید اینه که سعی میکنید هرچه بیشتر و بیشتر و بیشتر 333 00:16:24,546 --> 00:16:26,975 این تصاویر کاملا مضحک، پیش پا افتاده، خنده دار 334 00:16:26,975 --> 00:16:29,869 و اگه خدا بخواد فراموش نشدنی درچشمان ذهنتون رو 335 00:16:29,869 --> 00:16:33,994 خلق کنید، خیالپردازی کنید. 336 00:16:33,994 --> 00:16:35,577 و من کاملا باهاش ارتباط برقرار کردم. 337 00:16:35,577 --> 00:16:42,234 این منم که ابزار استاندارد تقویت حافظه رو پوشیدم 338 00:16:42,234 --> 00:16:44,200 یه جفت گوش پوش هست 339 00:16:44,200 --> 00:16:47,609 و یک سری عینک محافظ که به جز یک جفت سوراخ کوچک 340 00:16:47,609 --> 00:16:50,282 روشون پوشیده شده. 341 00:16:50,282 --> 00:16:55,608 چراکه پرت شدن حواس، بزرگترین دشمن مسابقه دهنده حافظه هست. 342 00:16:55,608 --> 00:17:01,375 در نهایت برگشتم به همون مسابقه که سال قبلش پوشش داده بودم. 343 00:17:01,375 --> 00:17:03,481 و به این فکر میکردم که شاید واردش شدم. 344 00:17:03,481 --> 00:17:06,783 یه جور آزمایش در خبرنگاری مشارکتی. 345 00:17:06,783 --> 00:17:11,304 گفتم شاید پی نوشتِ خوبی بشه برای تحقیقم. 346 00:17:11,304 --> 00:17:15,042 مشکل این بود که آزمایش خراب شد 347 00:17:15,042 --> 00:17:17,779 من مسابقه رو بردم، 348 00:17:17,779 --> 00:17:20,882 چیزی که قرار نبود اتفاق بیوفته. 349 00:17:20,882 --> 00:17:26,731 (تشویق) 350 00:17:26,731 --> 00:17:28,436 حالا خیلی خوبه که 351 00:17:28,436 --> 00:17:31,263 میتونم سخنرانی ها، شماره تلفن ها 352 00:17:31,263 --> 00:17:34,357 و لیست خریدها رو حفظ کنم. 353 00:17:34,357 --> 00:17:37,133 اما راستش این چیزا نکته اصلی نیست. 354 00:17:37,133 --> 00:17:39,331 اینها فقط یک سری حقه است. 355 00:17:39,331 --> 00:17:41,333 یه سری حقه هست که جواب میده 356 00:17:41,333 --> 00:17:44,516 چون بر اساس قوانین بسیار ساده ای از 357 00:17:44,516 --> 00:17:46,292 طرز کار مغز انسان، بنا شده. 358 00:17:46,292 --> 00:17:50,244 و شما مجبور نیستید که قصرهای حافظه بنا کنید 359 00:17:50,244 --> 00:17:52,250 یا کارتهای بازی رو حفظ کنید 360 00:17:52,250 --> 00:17:54,263 تا بتونید از این آگاهی که ذهنتون چطور کار میکنه 361 00:17:54,263 --> 00:17:56,907 بهره ببرید. 362 00:17:56,907 --> 00:17:58,700 ما معمولا از کسانی که حافظه خوبی دارند، 363 00:17:58,700 --> 00:18:01,000 به عنوان آدمهایی با استعداد ذاتی یاد میکنیم. 364 00:18:01,000 --> 00:18:02,890 اما اینطور نیست. 365 00:18:02,890 --> 00:18:06,658 حافظه خوب، یادگرفتنی است. 366 00:18:06,658 --> 00:18:10,127 در اولین مرحله، ما وقتی به خاطر میسپاریم که توجه کنیم. 367 00:18:10,127 --> 00:18:13,333 ما وقتی به یاد میاوریم که عمیقا درگیر بشیم. 368 00:18:13,333 --> 00:18:14,854 ما وقتی به یاد میاریم که قادر باشیم 369 00:18:14,854 --> 00:18:17,625 یک تجربه یا داده رو درنظر بگیریم، 370 00:18:17,625 --> 00:18:19,731 و ببینیم چرا برای ما معنادار است. 371 00:18:19,731 --> 00:18:22,154 چرا اهمیت داره، چرا رنگی است، 372 00:18:22,169 --> 00:18:25,098 وقتی که قادر باشیم به شکلی تغییرش بدیم 373 00:18:25,098 --> 00:18:26,592 تا در نور دریایی از چیزهای شناور در ذهنمون 374 00:18:26,592 --> 00:18:28,819 معنا پیدا کنه. 375 00:18:28,819 --> 00:18:34,079 وقتی که بتونیم نانواهای اسم خاص رو به نانواهای اسم عام تغییر بدیم. 376 00:18:34,079 --> 00:18:36,505 قصر حافظه، تکنیک های حافظه، 377 00:18:36,505 --> 00:18:38,375 همشون فقط میان بر هستند. 378 00:18:38,375 --> 00:18:40,940 در حقیقت، چندان میان بری هم نیستند. 379 00:18:40,940 --> 00:18:44,343 اونا جواب میدن، چون شمارو به فکر کردن وا میدارند. 380 00:18:44,343 --> 00:18:48,283 شمارو به یه جور عمیق پردازش کردن 381 00:18:48,283 --> 00:18:49,804 یه جور تمرکزحواس مجبورمیکنند. 382 00:18:49,804 --> 00:18:54,032 چیزی که ما معمولا همینجوری در حال راه رفتن تمرین نمیکنیم. 383 00:18:54,032 --> 00:18:56,594 اما اینها درواقع میانبر نیستند. 384 00:18:56,594 --> 00:18:59,450 اینجوری میشه چیزها رو به خاطر سپرد. 385 00:18:59,450 --> 00:19:03,593 و من فکر میکنم اگر یک چیز باقی مونده باشه که بخوا باهاتون درمیان بگذارم 386 00:19:03,593 --> 00:19:06,327 چیزی هست که ای.پی، 387 00:19:06,327 --> 00:19:10,125 همون آدم فراموشکاری که حتی یادش نمیومد مشکل حافظه داره، 388 00:19:10,125 --> 00:19:11,615 با من درمیان گذاشت. 389 00:19:11,615 --> 00:19:13,713 این ایده که، 390 00:19:13,713 --> 00:19:18,750 زندگی ما مجموعی از خاطرات ماست 391 00:19:18,750 --> 00:19:24,583 چه قدر از زندگی کوتاهمون رو 392 00:19:24,583 --> 00:19:28,250 دوست داریم از دست بدیم، 393 00:19:28,250 --> 00:19:35,210 با غرق شدن در بلک بری و آی فون، 394 00:19:35,210 --> 00:19:39,008 با توجه نکردن به انسانی که رو به رومون نشسته 395 00:19:39,008 --> 00:19:40,583 و داره باهامون صحبت میکنه 396 00:19:40,583 --> 00:19:42,654 با اینقدر تنبلی که حاضر نیستیم 397 00:19:42,654 --> 00:19:46,344 عمیقا پردازش کنیم. 398 00:19:46,344 --> 00:19:48,788 اول از همه یاد گرفتم 399 00:19:48,788 --> 00:19:52,185 که حافظه شگفت انگیزی در ما 400 00:19:52,185 --> 00:19:54,188 نهفته شده. 401 00:19:54,188 --> 00:19:57,585 اما اگر شما میخواهید که زندگی خاطره انگیزی داشته باشید 402 00:19:57,585 --> 00:19:59,971 باید از اوناش باشید که 403 00:19:59,971 --> 00:20:02,937 یادش میمونه که باید یادش بمونه. 404 00:20:02,937 --> 00:20:04,706 ممنونم 405 00:20:04,706 --> 00:20:07,796 (تشویق)